Op de terugweg

Zondag vertrekken we van Bali naar Jakarta ... de zoveelste vlucht. We brengen de namiddag door in onze GuestHouse. Maandagochtend brengt Dennis ons een blitsbezoek, echt leuk na al die jaren en wat een toffe warme slimme man. Rond de middag vertrekken we naar de luchthaven. We lunchen zalig in Cafe Bativia, een prachtige lokatie in oud koloniale sfeer ... Speciaal. Daarna brengen we nog een bezoek aan de oude haven ; echt de sfeer van hoe het vroeger mot geweest zijn ... ontelbare houten zeilschepen, die met mankracht gelost en gladen worden ... je gelooft je eigen ogen niet. Even spannend al we willen vertrekken richting luchthaven en we de oude haven niet uitgeraken omdat ze aan de brug aan het werken zijn ... maar vermits we nu in Abu Dhabi zijn .... 9 lange uren moeten we overbruggen. Maar we zijn moe hebben hier een paar zetels op de kop kunnen tikken en met de dekentjes en kussentjes van het vliegtuig zal het wel lukken

Ubud : the day after rafting day

Man Man Man mijn benen ... ik kan amper stappen maar trapjes doen is nog dodelijker. Mijn spieren zijn verschrikkelijk stijf .. niet van het raften want dat gaat vanzelf maar van die 1000 trappen naar beneden om aan de rivier te geraken en dan die 1000 trappen terug naar boven op het einde (als ik dat had geweten ....
Vandaag dus lazy day : het is de laatste voor we aan onze terugtocht beginnen en hebben besloten om niets te doen want we vonden niets om te doen dat we alle 4 goed vonden. Dus Stefan heeft gelezen, Storm en Wolf gezwommen en gegamed ... en ik heb mij laten pamperen ... wat hadden jullie gedacht. Heb een salige Mandi Luan gehad .... eerst uurtje balinese massage en dan een scrub op basis van kruiden en rijst .... en dan verfrissing met yoghourt ... en dan in het bad met rode en witte bloemetjes ..... voor herhaling vatbaar.
We hebben de avond afgesloten met een dinertje in cafe des artist. een bar restaurant van een Belg .... mmmmmmmmm kwaliteit.
Nu valiezen pakken, morgen beginnen we aan de terugtocht.

Ubud : rafting day

Vandaag weer grensje verlegd .... hoewel .... ik begin het misschien wel wat gewoon te worden. Deze ochtend zijn we gaan raften, heel leuk, 28 rapides, nat natuurlijk. Onderweg onder de waterval gevaren en gestaan. In de namiddag gaan shoppen op het marktje en goed "afgedWongen". Daarna bij cafe des artits poolshoogte gaan nemen .... cafe van een Belg met hoegaerden en biefstuk friet. Maar we hebben gekozen voor de "death by chocolate" cake in cafe wayan. Daarna zijn we met zijn 4en een voet en beenmassage gaan halen (voor ocharme 2.5 euro) en lekker dat het was. Je ziet nu is het vakantie ... morgen onze laatste dag in Ubud doen we niets ... uitslapen, zwembad, terug naar wayan vrees ik voor de vershrikkelijk lekkere taart. En de dag daarna beginnen we aan onze terugtocht. Eerst naar Jakarta waar we een nacht blijven en dan terug naar Abu Dhabi. Het einde komt in zicht ....

Bali : Ubud

Eergisteren zijn we in Ubud aangekomen. Het voelt een beetje aan als thuis komen. Gisteren hebben we niet veel gedaan wat rond gehangen in Ubud ... wat heel goed kan. We hebben een bezoek gebracht aan Monkey Forrest en de markt en een beetje bepaald wat we hier nog gaan doen: geen cultuur maar fietsen en raften. Dus vandaag een klein grensje verlegd op een mountainbike 25 km downhill .... maar het was prachtig langs de rijstvelden en de kampungs (dorpjes) alle kinderen waaien en iedereen lachen. We hadden een toffe groep met nog een gezin met 3 kinderen. De mannen hebben op het einde gekozen om nog 45 minuten up-hill te rijden tot de lunchlocatie maar ik heb wijselijk voor het AC-busje geopteerd.

Morgen raften 28 rapides ... zal aftellen worden voor mij.

Maar er is ook een ander kant van de medaille ... eergisteren hebben we met zijn 4 een pedicure laten doen (was echt leuk ... en ook noodzakelijk) eindelijk 4 paar propere voeten ... had ik hier lang niet gezien en vandaag ben ik terug geweest alleen voor een facial van 1 uur ... voor 5 euro .

Moekie, we zijn gisteren ook naar Kecak en fire dance gaan zien. Dankzij mij waren we natuurlijk veel te vroeg maar hadden we ook de beste plaatsen en konden we ons even verdiepen in het verhaal wat toch belangrijk is anders snap je er helemaal niets van. Het was prachtig, zelfs strom en wolf hebben genoten. Bintang is het lokale bier hier ... niet echt veel zaaks maar geen alternatief

Einde Flores

Morgen vertrekken we naar Bali. Vandaag is mama Belgi onze gids geweest op maumere. Waar haalt ze de tijd vandaan om ook dit nog erbij te nemen. We zijn op de boerderij en het werkhuis van de kinderen van Flores geweest, lekker gaan lunchen, naar de haven en naar een vissersdorp op palen en naar een bedevaartsoord van de moeder van alle volkeren Weer een boeiende dag. Als we in ons resort aankwamen hebben we op het strand de nodige Bintangs verwerkt bij zonsondergang ....

Mama Belgi

Zoals beloofd vandaag het verslag van Mama Belgi. Gisterenavond toen we goed en wel gesetteld waren in onze bungalow belde ik Mama Belgi en ... toen ze hoorde dat we hier waren en niettegentstaande haar druk programma ( een delegatie Nederlandse Sponsors die hier op bezoek zijn) zei ze : Ik kom af , Belgen gaan voor. Een half uurtje later was ze er. Een echte Moekie : een klein vrouwtje met grijs haar in een knotje maar vrienden wat een kanjer. 36 jaar geleden is ze hier toegekomen en haar eerste weesje is ze gaan halen te paard in een kampung toen ze hoorde dat de moeder bij de bevalling gestorven was ... gestart met een kindje in een kartonnen doos en nu ... 5 weeshuizen over gans flores. Vanmiddag is ze ons komen halen om een bezoek te brengen aan het weeshuis in Maumere. Ik kan het niet vertellen welke emoties je dan meemaakt ... de kindjes spelen veel maar als ze merken dat er bezoekers komen staan ze je allemaal op te wachten en zingen enthousiast hun mooiste lied ... en dan nemen ze je hand en drukken dat tegen hun voorhoofd ... gehandicapte kindjes, zwak begaafde, gewone want volgens mama Belgi heb je van alles wat. De traantjes duwden ... maar ik ben dan ook een woes. Blij dat we wat hadden meegebracht vooral de hot-wheels van Wolf vielen in de smaak.
Maar wat die vrouw hier verwezenlijkt heeft dat zal ik jullie thuis vertellen het is te veel om op te noemen :absoluut een grote dame
Morgen namiddag komt ze ons weer halen dan gaan we zwemmen met de gehandicapte weesjes.
We hebben het weeral chance : de directrice van het hotel (het hotel is een stichting en 10 % van de winst gaat naar organisaties als die van mama Belgi) is vandaag 50 geworden : grote BBQ op het strand ... met muziek... en chocoladetaart ... mmmmmmm

Einde trip flores

Hier zijn we weer. Na 6 vermoeiende dagen zijn we in Maumere aangekomen. We hebben ons hutje op het strand ... we stappen uit ons kamer recht de zee in. Het is hier rustig, helemaal niet toeristisch met als voordeel dat je niet lastig gevallen wordt .... maar de keerzijde van de medaille is dan weer dat er hier absoluut NIETS te beleven valt. Uitgezonderd een prachtige zonsondergang. In iedergeval morgen slapen we laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaang uit. En dat hebben we verdiend : de trip was leuk maar ontzettend vermoeiend na de trekking naar de waterval en de wandeling door de rijstvelden heb ik gevoeld dat ik beenspieren had (tja Katrijn bij XCO trainen we vooral onze core he). De 3de dag van onze tocht begon met het bezoek aan een traditioneel dorp en verder weer veel rijden langs het betoverende landschap van Flores. Onderweg maakten we een stop bij de warmwaterbronnen ... daar waren we niet alleen. 17 augustus is hier INdependance day en er was een camion met jonge verkopers uit Ende teogekomen (ze hadden 4 uur in de back van de truck gezeten om aan de bronnen te graken) ... en alle meisjes wilden willens nillens met Wolf op de foto.. hij werd er orendul van. Maar de bronnen waren warm en lekker ontspannend. 's avonds kwamen we aan in Riung waar we een zalig hotelletje hadden ... zelfs met tv op de kamer. We bleven daar 2 nachten dus Storm en Wolf hebben naar een film gekeken.
De volgende dag was snorkeldag : heel leuk, Tam was onze plaatslijke gids. Eerst een kijkje gaan nemen bij de vleermuizen en dan op 3 verschillende plaatsen gaan snorkelen. Ik heb 2 uur met mijn witte billen in het water naar viskes liggen kijken in het koraal ... Nemo'tjes, dorries, .... mooi en Stefan ontdekt nog een gigantisch sepia die van kleur en structuur verandert afhankelijk waar hij zwemt ... wonderlijk
FishBBQ op het strand door onz gids en bootsman geprepareerd , met rijst en groenten ... Heerlijk. En we hadden het strandje op een van de 17 eilandjes voor ons alleen .... en ook de snorkleplekjkes ... lucky us. Hebben we daar genoten .... maar wie zijn gat verbrand .... tja snorklen met waterTShirt maar dan vergeten je billen in te smeren .... ik heb het geweten. Maar Tam zei : No holiday without a little sunburn ... dus ok dan maar. Alles voor het vakantiegevoel.
De 5de dag was veel rijden + we hadden platte band ... we zijn bij de blue stone beach geweest ... een strand vol prachtige blauwe stenen ... bizar. 's Avonds stationeren we in Moni in het properste hotelletje van het dorp met 4 kamers dus wij bezetten de helft. Na het avondeten stonden "loacal dancing" op het programma. Ik had daar ook iets van gelezen dus ... enfin Silvester neemt ons mee langs een paar kleine steegjes tussen hutjes ... ineens open plek + TL-lamp en 5 plastieken stoelen en enkel locals in kostuum .... voor ons en allen voor oins een optreden ... na 2 dansen hadden Storm en Wolf het wel gehad maar er stonden er 9 op het programma ... dus even doorbijten .... na 5 hadden stefan en ik het ook wel gehad .. maar beleefd blijven he. Rap een geweven sjaaltje gekocht en dan gaan slapen want om 4 uur op voor de zonsopgang bij de Kelimuti .. de vulkaan met de 3kleuren meren ... oh wat zag ik daar naar uit.
Het deed een beetje pijn deze ochtend maar doorbijten ... het zevert een beetje als we in de wagen stappen .... zal wel over gaan want geen regenseizoen maar nee hoor ... als we boven zijn regent het pijpestelen ... we rusten/slapen nog een uurtje in de auto want van zonsopgang is geen sprake en als we tocht te voet naar boven ondernemen is het einige dat we te zien krijgen wolken. Dit is een absolute teleurstelling. We verlaten Moni met een dubbel gevoel ... onderweg bezoeken we nog een traditioneel huis en lunchen we op een perfecte locatie aan het strand en dan zit de 6de dag erop en droppen Silvester (ja chris jullie Silvester) en Emiel ons aan Sea World. Moe maar voldaan zoeken we onze bungalow op en .... morgen vertel ik alles over Mama Belgi

Flores

Na ons avontuur op de boot leggen we nu al onze verwachtingen op Flores. We zijn nu 2 dagen onderweg en we krijgen waar voor ons geld. We hebben een klein busje met chauffeur Emiel en Gids Silvester. Emiel kent de highway over flores als zijn broekzak en brengt ons veilig langs de kronkelende wegen over alle bergen naar onze bestemmingen. Het eiland is 350 km maar als je het moet rijden doe je 700 km ... ze noemen het wel high way. Gisteren was onze eerste bestemming een waterval ... te bereiken via een trekking van 1.5 uur (daar had ik niet echt op gerekend maar ik heb het gehaald en het was de moeite ... storm en wolf zijn van de rots in de waterval gesprongen van 6 à 7 meter hoog ... verschrikkelijk ... ook dat heb ik overleefd). Het was echt 0ngelooflijk ... maar op de terugweg ... 1,5 uur terug naar boven ben ik wel een beetje gestorven. S avonds logeerden we in het klooster bij de nonnen : PROPER
Vandaag zijn we zoals het hoort langs de lokale markt geweest en daarna een wandeling door de rijstvelden : prachtig gewoonweg. Wij kunnen ons dat niet voorstellen.
Op het einde kwamen we terecht in een dorp en ik weet nu even niet wie de atractie was wij de toeristen of het dorp.

Perama tours : Land and Sea adventure

en we hebben het geweten .... adventures : we hadden deze boottocht van lombok naar flores ingeschat als het hoogtepunt van de reis qua luxe enz ... maar chris de pilletjes voor zeeziek hebben hun nut bewezen en chris vdl ik heb aan je gedacht ... man man man wat een avontuur. De zee kan hier echt lelijk doen ... we zijn zelfs midden in de nacht moeten terugkeren wegens te slecht weer om te schuilen en omdat 1 van de 3 boten ... zo goed als aan het zinken was ... gelukkig niet de onze. En de luxe ... was minder dan basic ... nu ok daar kunnen we wel tegen maar toen ik s nachts oog in oog kwam te staan met een rat van wel 15 cm groot (zonder staart) ....Maar we hebben ook zalig gesnorkeld, nieuw koraal gepant, kampvuur en BBQ op het strand , dolfijnen die naast ons schip meezwommen, een makreelbaracuda gevangen van 1,5 meter, de varanen gezien, een schitterende sterrenhemel gehad (inclusief melkweg), ....

Gili Air The End

Laatste dag op Gili : 3 dagen van absoluut niets doen. Uitslapen, en dan begint de dag direct goed ... een ontbijt met pannenkoeken of een eitje ... naar het zwembad van de duikclub, beetje snorkelen, iets gaan eten, beetje lezen, en wat hangen op het strand. Terug naar onze hutjes, een verfrissen in onze buitenbadkamer. Die brengt ons trouwens elke dag een andere verassing : een gigantische zwarte spin die regelmatig van plaats verandert, een geko, een dode salamander die half opgevreten is van de mieren en uiteraard gigantische kakkerlakken ... die hou je ook niet uit een deluxe kamer :-).
Stefan heeft toch nog een duikje meegepikt, maar bleef uiteraard een beetje op zijn honger zitten na zijn LiveAboard.
S avonds is het hier heerlijk dineren aan de rand van de zee met de nodige feerieke verlichting, romantisch super gezellig ... Jammer van de kabeltjes want de foto s zijn leuk.
Morgen beginnen we aan onze 3-daagse boottrip naar Flores, we varen vooral s nachts en gedurende de dag bezoeken we mooie snorklep[laatsen en eilanden waar we gaan bbqen enz. En uiteraard gaan we via Komodo om de varanen een bezoekje te brengen.
Het was hier leuk en de gasten hebben 3 dagen genoten maar het is voor iedereen goed geweest en tijd om aan een ander hoofdstuk te beginnen.
Internet zal dus niet gaan van op zee en daarna starten we onmiddellijk aan onze overland Flores en ik vrees dat we daar helemaal geen internet gaan vinden ... dus als het even stil is op onze blog ... dan zijn we pas echt goed bezig om uit de bewoonde wereld te blijven

Gili Air

We zijn ondertussen aangekomen op Gili Air, waar we 3 dagen blijven. Rusten, niets doen, zwemmen, snorkelen, .... Het is hier weer het paradijs een eilandje in de buurt van Lombok. Op een uurtje ben je het rond gewandeld en als je echt moe bent kan je paard en kar nemen. We zijn uiteraard met de boot gekomen en moesten met onze zakken het laatste stuk door het water.
Eergisteren waren we nog in Yogjakarta, om 5 uur uit de veren om Borobudur te bezoeken. Het was de moeite om zo vroeg op te staan omdat je dan voor de drukte en de warmte daar bent. Weer met een gids die ons alle reliefen uitlegden en extra's. De volgende dag moesten we weer vroeg uit de veren want dan vertrok de trein naar Surabaya om 7 uur. Surabaya is echt de stad van extremen extreem arm naast extreem rijk. Wij hebben met de extreem rijken mee gedaan en zijn gaan baden in de luxe van het grootste shopping center van Azie Tunjunggan plaza.
Vanochtend weer vroeg uit de veren want we moesten het vliegtuig halen naar Mataran. Wat ons gelukt is.

Prambanan

Onze 2de dag in Yogjakarta, en inderdaad we beginnen het gewoon te worden. Deze keer komen we blijkbaar sneller in het ritme : we maken ons niet druk en slapen lekker lang uit. Ontbijt (met bananenpannekoeken, pistoletjes, muisjes, vers fruit, eitje, honing, koffie en thee) om 09.00 uur ten vroegste ... de kinderen zelfs later. Daarna een zwemmetje om wat af te koelen.
Vandaag brachten we een bezoek aan het Prambanan complex : absoluut de moeite, zelfs Storm en Wolf vonden het ok. Misschien wel omdat we deze keer een gids genomen hebben en dan zie je toch weer net dat meer en krijg je het verhaal te horen bij de prachtige reliefs. Hij was op de koop toe grappig en sprak een beetje nederlands. Maar dat was het dan ook weer voor vandaag.
Morgen Borobudur, die moeten we gezien hebben nu we hier zijn. Dit betekent echter wel om 05.00 uur uit de veren .... dat zal pijn doen.
Tot nu toe geen foto's mensen, we zijn de kabeltjes vergeten maar als we eens een toerist tegen komen met een kabeltje zullen we bijvullen.

Yogjakarta

Ondertussen zitten we in Yogjakarta.
Het weerziens met Stefan was geweldig ... laat maar leuk elkaar terug tegen te komen in het verre Jakarta. We zijn op straat gaan eten ( oahhh zou dat vlees wel goed doorbakken geweest zijn) De volgende dag zijn we in de late namiddag doorgereisd naar Yogjakarta. Onze 3de vlucht is goed verlopen. (hoewel ... een klein beetje bibberen).
Yogjakarta is leuk , een grote provinciestad maar een pak kleiner dan Jakarta met zijn 20.000.000 inwoners en 5de grootse stad in de wereld ... zo groot als Belgie.
Ons Guesthouse is great (met lekker zwembadje). Vandaag namen we de fietstaxi ( in het drukke verkeer met mijn ogen dicht) en zijn we op bezoek geweest bij de Sultan in zijn Paleis (Kraton) en hebben we een bezoek gebracht aan zijn waterspeeltuin. Daar zouden de girls en ik ons best kunnen vermaken. en we zijn langs de vogeltjesmarkt (mmm hoe zit dat nu weer met de vogelgriep) geweest waar we naast vogels ook slangen en lizards en uilen en ... het was een beetje de zoo van exentrieke dieren.

We hebben onze weg in het Oosten al gevonden, (hoewel ik nog niet al mijn angsten kwijt ben) kunnen de hitte verdragen, en .....Tine Kakkerlakken poker is een schot in de roos !

Jakarta

Na een helse tocht van 28 uur zijn we aangekomen in Jakarta. Hemelse Guesthouse met zwembadje, lekker eten, vriendelijk personeel. En nu wachten op Stefan.

Het vertrek

Fantastisch, we zijn dus echt vertrokken. Bedankt Jeroen voor de schitterende reportage. de vlucht is uitstekend verlopen. ik durf zeggen dat we de beste piloot ooit hadden. Opstijgen vliegen en landen alsof je in je luie zetel zat. Nu zijn we in Abu Dahbi en moeten we nog 4 uur vullen ... de 1ste hamburgers van de reis zijn binnen ;-)

Stefan is onderweg

Op woensdag 21 juli vertrokken alle mannen van de Rollierstraat. Storm en Wolf op chiro kamp met alle andere Schellse kinderen en Stefan richting Oosten. Mama moet nog wat werken …

Ik heb het mooi kunnen volgen in Abu Dhabi was hij on line : “Ben in Abu Dhabi i aangekomen, de vlucht was zeer goed de bediening is vriendelijk en ze komen voldoende rond met eten en drinken. Als je hier uit de vlieger stapt naar de bus slagen ze met een hamer op je kop, het is hier 36 graden. Aan animatie is er geen gebrek, iedereen heeft zijn scherm met alles erop en eraan, de nieuwste films kan je bekijken en voor de kids is er een reeks van video games.” Uiteraard is dit cruciale info voor Storm en Wolf. Blijkbaar gaan de 7 uur wachten vlotjes voorbij.
De volgende dag kreeg ik bericht via SMS dat hij in het guesthouse in Jakarta was aangekomen. Dennis had hem opgepikt aan de luchthaven en heeft heel de rest van de middag met hem doorgebracht : “Gisteren met Dennis naar zijn office geweest, daar heeft hij alles laten zien wat hij doet voor de golf en schilderen en tekenen. Dan naar zijn huis en dan iets gaan eten en dan naar hotel. We hebben een tropische regenbui op ons dak gekregen, misschien toch beter de poncho’s meebrengen”
Vrijdagochtend vliegen naar Denpassar op Bali : “Het valt best mee, kamer met airco die amper werkt. Het is hier druk en vol Engelsen. Het is hier strand en winkeltjes en eten en drinken, eigenlijk niet mijn ding. Maar morgen ben ik weeral weg. De Engelsen zijn aan het zingen , karaoke, vals natuurlijk”
En dat was het laatste bericht. Vandaag is hij vertrokken naar Lubuan Bajo waar de duiksafari begint.

Onze nieuwe route

Binnenkort zijn we weer weg. Ik heb even getwijfeld of ik de blog opnieuw op zou starten … maar dat was maar even. Ik denk dat ik vooral Moekie, onze grootste fan in 2008, een groot plezier doe om haar op deze manier een beetje te laten meereizen. En misschien ook een aantal anderen.
Wat is het plan : op 21 juli vertrekt Stefan : hij maakt eerst een duiksafari op de Rinca eilanden : MV Nusa Tara - Grand Komodo Indonesia Liveaboard.
Op 1 augustus begint het voor de kinderen en mij. We zullen slechts 4 van de 17.000 eilanden van Indonesië kunnen bezoeken.
We vliegen eerst op Java : In Jakarta verzamelt de familie, we reizen door naar Jokjakarta om dan via Surabaya naar Lombok door te reizen.
In Lombok luieren we even op Gili Air om dan met de boot via Komodo naar Flores te varen.
Onze hoofdbestemming is het eiland Flores waar we een tocht van 6 dagen maken van de ene kant van het eiland naar de andere. Op het einde rusten we wel enkele dagen uit in een hutje op het strand. Maar we plannen ook een bezoek aan Mama Belgi De kinderen van Flores
De laatste bestemming is Bali. Onze uitvalbasis wordt Ubud en we plannen om de laatste dagen eens goed de toerist te gaan uithangen.
Via Java vliegen we eind augustus terug naar huis.

Nog 3 weken en we vertrekken ...

Binnenkort meer nieuws ... hou deze blog in de gaten