De laatste

Vandaag de laatste onze bonusdag : Stefan en Inge zijn gaan duiken in de grand cenote en Leen en ik in diezelfde cenote gaan snorkelen en uiteraard kwamen we elkaar tegen in het water.

Nog 14 uur niksen van het schitterende weer,

Rust in Tulum

Dolce far niente: nu begrijp ik het.
We doen hier echt niet veel. Gisteren hebben we toch maar de Archeologische site van Tulum bezocht. Mooie Maya site (ford) aan de rand van de zee. Van hetzelfde meer en toch weer anders. Maar voor de rest van de dag .... zetel op het strand .... mojito .... margeurita .... nachos .... guacemole .... hamak .... lezen. Eindelijk lezen : Stefan is aan zijn 3de boek ( Aspe bevalt Jeroen) en ik ben eindelijk verder geraakt dan de eerste 100 pagina's. En ik heb mijn 1ste Sudoku gemaakt. Ik heb nog 2 tijdschriften die ik moet uitlezen .... wordt werken geblazen.
De Triominos-champiognship gaat gelijk op de stand is 3-3 maar (eigenlijk 4-3 in hetvoordeel van mezelf) en bij het 7de (8ste) spel heb ik de leiding. Wordt nog spannend. Overal waar we het spelen oogsten we succes. Niemand kent het.
Vandaag bonusdag gekregen,: ik bel om onze vlucht te bevestigen en blijkt dat het woensdag is en niet donderdag dus 1tje extra. Tja dat noem ik nu nog eens de tijd uit het oog verliezen.

Tulum

Eindelijk zijn we op onze laatste bestemming aangekomen. Het zier er hier leuk uit. Gemoedelijk.

We hebben een tocht vam 2500 km achter de rug en nu worden we beloond met rust. Het bevalt ons hier meer dan Playa del Carmen: meer rugzaktoeristen en een minder benidorm-blankenberge gevoel.

De laatste dag in Palenque hadden we nog een trip gepland naar 2 sites in het oerwoud en met een bootje enz. het wads van het zelfde nog meer maar toch weer met de eigen unieke ervaringen : het ene was een echte stad en het andere had nog prachitge muurschilderingen.

De rit wads hels: ons chauffeurke moest overal eerst zijn maar kende dan ook elke tope en elke put in de baan - ook in het donker, maar toen heb ik toch even 100.000 doodsangsten uitgestaan.

's Avonds zijn we gaan eten met onze Belgische vriendinnen die ondetussen de tempel van Palenque bezocht hadden. Ze komen morgen hier aan. Wr zien er al naar uit

Palenque de tempel

Om 7 uur uit de veren want we willen voor de drukte en de hitte bij de tempel zijn. Het was weer prachtig maar ja dat hadden jullie wel verwacht. Weer wat meer te weten gekomen van de maya's (de slimmerikken). In deze tempel verichtten ze grote wonderen met de lichtinval van de zon, maar je moest hem dan wel juist bouwen he. En dan was natuurlijk heel dat volk onder de indruk van water bçgebeurde terwijl die koningen en adelijken natuurlijk goed wisten waar ze mee bezig waren ( mmmm, nog een paar jaartjes wachten voor ik mij laten kronen want dan komt de zon daar te staan en hebben we dat effectje ....)
4 uur zijn Stefan en ik bezig geweest - ik voel mijn benen niet meer - nu liggen we aan het zwembad te bekomen.
Morgen pikken ze ons op om 6 uur al (pfffffffffff) ik zal het weel overleven.
Daarna zijn we 2 dagen onderweg naar Tulum en daar kunnen we echt uitrusten. T zal nodig zijn

Palenque

Zware autorit achter de rug: 5 uur door de bergen. Stefan doet dat geweldig als een echte Mexicaan vermijdt hij topes en gaten in de weg. Steekt vrachtwagens voorbij en begrijpt de gewoontes bvb soms pinken ze dit kan willen zeggen steek maar voorbij of ik ga naar links aan Stefan om in te schatten wat de boodschap is.

De weg was wel de moeite mooi van uitzicht maar ook spectaculair, soms gewoon WEG ik bedoel de weg was weg dus geen weg - gewoom een gast naar beneden.

We zijn gecontroleerd geweest door het leger of we drugs of wapens bijhadden (we zitten hieer dicht bij de Grens met guatemala en dat is toch een beetje oppassen. Onderweg hebben we ook 2 keer korte metten moeten maken met overvallers allez .... kinderen houden een touw over de weg als er een toerist aankomt trekken ze dat op en proberen zo iets van je af te trochelen maar als je rustig optrekt laten ze het braaf zakken. Can`t blaim them for trying.

Gisteren avond met onsçze belgische vriendinnen gaan shoppen en gaan eten. Stefanie was volledig in zijn oude doen. Vond de dingen die we zochten en droeg de zakken van de aankopen: hij kan het wel. Het eten wad leuk, we hebben wel wat gemeenschappelijke onderwerpen . reizen, duiken, monica, werkdruk, moekie, ... het was laat (toch wel 22 uur).

Hier in Palenque is het gene vette - bizare stad beetje vuil niet veel te beleven. Morgen bezoeken we de tempel en overmorgen maken we een toch in de jungle. ewn dan zijn we weer verder.

Canyon

San Christobal dag 2

Vandaag hebben we een unieke ervaring meegemaakt. We hadden een trip naar 2 dorpen van etnische minderheden (ik ben de namen vergeten) maar omdat vandaag de doden gevierd worden werd het een speciale uitstap.

We komen het dorp binnen via het kerkhof en praktisch heel het dorp is daar, de graven zijn versierd met dennennaalden en stinkertjes (zoals op de foto´s maar dan echt) en met eten en drinken dat de overledene graag luste. Heel de familie is erbij en ze bouwen daar een feestje, met orkestjes en picknick en drank. We worden uitgenodigd bij een graf en onze gids zegt ons dat het onbeleefd is om te weigeren : dus om half 10 's ochtends zaten we al aan de plaatselijke (zelfgebrouwen) jenever met een banaantje en een mandarinneke.

Dan zijn we naar een plaats gegaan waar de sjamaan rituals uitvoerde en die was volop bezig. Gelukkig kwamen er geen slachtingen van kiekens aan te pas (want dat kan). We moesten weer jenever drinken een stukje katoen opeten dat ze gebruikt hadden bij het ritueel en water drinken. Dat katoen heb ik nog weggeslikt maar bij dat water heb ik toch maar wat alsof gedaan. Heel bizar allemaal.

Daarna naar de kerk, tja kerk want als je hen vraagt wat hun godsdienst is dan zeggen ze katholiek. Maar buiten een kerk (langs buiten dan) en heiligenbeelden heb ik niet veel katholieks gezien. Daar waren alle sjamaans buiten verzameld en via een gigantische touw via het plein deden ze de klokken luiden om de doden uit te nodigen. In de kerk staan geel stoelen of banken en op de grond ligt het vol dennennaalden er wordt een soort houtschors verbrand (ruikt naar wierrook) en er hangt overal rook. In de kerk heerst er een bezadigde drukte van jewelste : ze zit stampvol met groepjes locals in hun opvallende klederdracht, die dan weer rituelen uitvoeren met een sjamaan voor heiligenbeelden die een spiegel rond hun nek hebben hangen. ( de spiegel is om de weerkaatsing van de zon, nog steeds de belangrijkste god, op te vangen en te weerkaatsen en zo wijsheid te brengen, als ze tijdens een ritueel rond lopen met de beelden. Een groot deel van de mannen is dronken maar niet ladderzat ( er lagen er zelf een paar onderuit in de kerk te slapen). Er zijn constant ontploffingen te horen ivm de rituelen. Ze steken buskruit in een loden pijp en steken dat dan aan en dan ontploft dat er gebeuren wel eens ongelukjes maar het ergste is dat het naast hun oor ontploft en ze er dus doof van worden

We mochten geen foto's trekken want ze denken dat dat hun ziel wegneemt. Maar dit was zo bijzonder om te beleven dat ik het op de blog wilde zetten.

We zijn nog naar een 2de dorp gegaan ook etnische minderheden met sjamaans enzo maar die waren niet zo rebels

en nu de fotos bij vorig bericht

San Christobal

We zijn aangekomen in San Christobal. We zijn 3 dagen onderweg geweest en hebben 1000 kilometer gereden maar het is hier echt zo mooi. Tis in de bergen en best koud, we hebben een trui en jeans broek dat is effe wennen.

De laatste dag in Itzñal hebben we leren koken : guacomoel en nog iets

Onderweg hebben we nog wel enkele mooie dingen meegemaakt : we zijn een hacienda gaan bezoeken, deze was wel een beetje vervallen en ook ingericht zoas het vroeger was ; ik werd betoverd door de keuken, de badkamer, Stefan door de werplaats en de oude machienrie met de stoomketel.

Diezelfde dag hebben we nog een mooie tempel bezocht nl Uxmal

's avonds hebben we doorgebracht in Campeche : koloniaal en romantisch.

De volgende dag werden we verrast door het zomeruur en zijn we zonder ontbijt een uur te vroeg vertrokken (6 uur) we hebben een visserhaventje bezocht en in Villahermosa naar de koppen van de Olmeken gaan bekijken. Met de publica (Tine , zo'n VW buske zoals Strom van je gekregen heeft die rijden hier nog)terug naar de wijk waar we moesten zijn. Daar was het weer feest.

Als het donker was werkten de fonteinen heel mooi een soort klank en lichtspel ñet veel kleuren en alle kindejs liepen in het water onder en door de fonteinen zonder hun schoentjes in hun kleren of in hun ondegoed hee leuk.

Vandaag weer goed 6 uur in de auto door de staat Tabasco, heel mooi van natuur. en nu zitten we op onze bestemming voor 3 nachten San Christhobal: vanavond is het hier allerheiligen en ze zijn de stad aan het opmaken een soort haloween op hun manier (want de mexicanen hebben iets speciaal met de doden).

Morgen gaan we Indianen bezoeken en overmorgen een cañon

Moekie, we zijn hier 2 verpleegsters van Monica tegen gekomen, ze kennen U. een van hen heeft zich laten prikken door u toe nwij op grote teis waren schoofs inge denk (via harry ) heel leuk ze ñaken dezelfde reis maar lopen 1 dag later als wij dus we zullen ze morgen hier zien.

De Mexicanen zijn een bizar maar vrolijk volkje: corrupt en crimineel en je moet best op je tellen letten maar langs de andere kant is het hier zo vrolijk en de klueren van de huiaen en steden allemaal zo knal al het ñaar kan zijn geen viloletjesmauve maar PAARS geen maisgeel maar KNALGEEL, geen zachtgroen maar GROEN en ga zo mar door alles ik kleurrijk en dat maakt het land zo vrolijk en hiet is ook asltijd en overal fiesta muziek en leven tos stukken in de nacht

fotos

Rio lagartos



luieren aan het strand in playa del carmen

Ek Balaal - Chichen-Itza - Izamal -

Eindelijk rust! Klinkt best raar maar daar komt het wel op neer. Deze namiddag zijn we aangekomen in Izamal een lieflijk stadje dat gebouwt is op een maya-site, de kathedraal staat pal op de belangrijkste pyramide (wordt gezegd dat deze grote site een doorn in het oog van de katholieke spanjaarden was).

We hebben hier een romantisch tochtje gemaakt met paard en kar. Onze driver van het karretje sprak alleen Spaans en we denken goed beschonken want onze toer heeft langer geduurd dan voorzien en op het einde viel hij wel in herhaling (niettegenstaande onze beperkte kennis van de taal).

Morgen slapen we uit en op de middag hebben we kookles guacomole en nog iets met kip.

Overmorgen rijden we pas verder naar Campeche.

Gisteren zijn ze van San Felipe naar Chichenitza afgezak. Onderweg een bezoek gebracht aan onze eerste Maya site : Ek balaal , mooi maar vermits ik de verkeerde trotter gekocht heb (in de trotter van Mexico hebben ze Yucatan niet opgenomen en vermits ik thuis geen tijd heb gehad heb ik het hier pa ontdekt) was het een beetje stenen kijken.

Daarna zijn we terug langs Valadoid gereden we kennen daar onze weg en ik kon daar even op de middag op internet chatten met de kids

Nog even langs een cenotte een ondergrondse bron in een grot waar je kon zwemmen echt iets voor Storm en wolf.

In de namiddag zijn we aangekomen in onze Hacienda aan de voet van chichen itza: zalig heerlijke koloniale decadentie : boys om de valiezen uit de auto te pakken, garcons in zwarte broek en wit hemd, stoel onder de poep, tafels met witte tafellakens en het servietje wordt op je schoot gelegd.

We hebben het daar eens geod van genomen : in de lekkere zetels op de patio hebben we in het gezelschap van een uiterst sympathiek bejaard koppel uit Parijs onze eerste mojitos gedronken en s avonds in onze mooiste outfit (met pumps) gaan dineren met een orkestje van zingermannen aan tafel. Deze ochtend een uitgebreid ontbijt ... wel om 7 uur want ik wilde voor de drukte op de site zijn. Dat is ook gelukt we waren er zelfs voor de kassa de kassierster en de gids.

Om te vermijden dat het stenen kijken werd hebben we een gids genomen Raoul (hij leek een beetje op onze papa). Ik had hem gevraagd niet te veel data maar verhalen en symbolen en dat heeft hij absluut waar gemaakt. Het was een fantastisch bezoek aan een tempel waar zwaar over is nagedacht en die nog lang niet al zijn geheimen heeft prijsgegeven. En ik heb verhalen te vertellen over mensenoffers en de winnaar van het balspel die dan als prijs zijn hoofd werd afgehakt door de verliezer, en hoofden van babys die misvormd werden om mooi te zijn en tanden die geboord werden met een visgraat om dan stenen in te steken ... voor mooi te zijn als je geofferd werd ..... juicy stuf . Storm en Wolf jullie hadden dit best gesmaakt.

Enfin, we genieten en relaxen. Hier in Izamal gaan we wat uitrusten maar ik probeer morgen oñ 12 uur vor jullie 19.00 uur op de chat te komen en wat fotos te posten

Het avontuur is begonnen

Gisteren was het dan zover, onze auto gaan halen en weg waen we. Het verkeer hebben we al wat onder de knie en de rijstijl hier valt mee.
We zijn van Playa del carmen naar Rio Lagartos gereden om de flamengos te gaan zien.
Met een bootje de mangroven in en al wat andere vogels gespot, rijgers, en pelikanen (veel mooier dan die van Pol). En dan kom je op een open vlakte met in de verte een paar grote roze stippen het bootje vaart er rustig naar toe tot je heel dicht bij bent en dan is er 1 flamengo die er genoeg van heeft en die start de take of .... 2 ..... 3 .... en allemaal stijgen ze op : sierlijk en elegant een schitterende combinatie van roze en zwart. Precies een vertraagde film. Heel betoverend. Ons giddke heeft dat zon 3-tal keer laten gebeuren maar het mocht de ganse dag duren van mij.
Daarna zijn we wat gaan drijven in het zoute roze water en hebben we een soort modder -kalk bad genomen we zagen helemaal wit maar wel leuk. Zo zijn we teruggevaren en onderweg hebben we nog de bonus gekregen vaneen krokodil A LIVE mijn eerste wilde krokodil in de losse natuur .... ik kon ze aan raken ..... ANGSTZWEET
Aangekomen in de haven hebben we ons afgespoten met de tuinslang. Dit had echt wel iets voor Storm en Wolf geweest.
Vandaag hebben we onze eerste tempel achter de kiezen : Ek-Balaam dus Kids dit hadden jullie echt niet leuk gevonden.
Nu zitten we in Valadolid onderweg naar Chitzen Itza, straks nog langsd een Cenote en dan zit de dag er weer op
Als ik meer tijd heb zet ik er fotos op maar nu is het echt snel over de middag en ondertussen chatten met de kids

Playa Del Carmen

And she's off !

Toch maar over de middag een internetcafe binnen gesukkeld in de hoop Wolf of Storm op facebook te treffen maar helaas O personen op de chat. Andere keer dan maar.

De vlucht was vermoeiend maar verliep goed. Op de luchthaven stond ons chauffeurke ons op te wachten en we werden naar Playa del Carmen gebracht. (helse rit trouwens).

Het hotel voldoet volledig aan de verwachtingen. Op 10 meter van het strand en op 10 meter van de hoofdstraat. Dus gisterenavond zijn we al gaan verkennen. Storm en Wolf jullie zouden het fantastisch vinden hier. veel winkeltjes heerlijke wraps en pizza's smoothies en schoon volk.

Enfin onze 1ste avond zat erop en om 4 uur Belgische tijd / 21.00 uur Mexicaanse tijd zijn we de koffer ingedoken. Kapot waren we.

Vandaag en morgen worden lazzy days, nog wat op verkenning in playa del carmen - we kennen het dus nu - ik ga me morgen laten verwennen en Stefan gaat duiken. Vandaag plannen we nog een lazzy middag aan het strand in de zetels natuurlijk. Goed dat we kunnen beginnen met 2 rustdagen, maar 2 zullen absoluut voldoende zijn. We hebben alle 2 zin om er aan te beginnen.

Het is hier fantastisch weer - WARM en zonnig - zonder zonnebril kun je je ogen niet open houden en de zonnecreme is factor 50.

Ik ga het hierbij laten voor nu.

en weg zijn ze

Goed op tijd en goed zenuwachtig (Hilde) zijn ze deze ochtend de vertrekhal van Schiphol binnengewandeld. Na een vlucht van 13u en om 17u plaatselijke tijd zullen ze aankomen in Cancun en kan het grote Mexico avaontuur beginnen. Keep us blogged please!

Wel of niet bloggen over Mexico

Zal ik bloggen uit Mexico of niet ???? Ik weet het nog niet.

We staan aan de vooravond van het vertrek: alles is geregeld de opvang voor de kinderen de reis via Mexiconline. Stefan en ik zijn er absoluut klaar voor: na 17 jaar zijn we voor de 1ste keer eens met ons 2 op stap. Het valt me moeilijker dan ik had verwacht om mijn 2 boys achter te laten maar laat het me een troost zijn dat zij 2 het helemaal zien zitten om eens 3 weken van ons verlost te zijn. Laat ik vooral al iedereen die dit voor ons mogelijk maakt bedanken : Sven, Tine, Moekie, Bart, Wouter, Anne-Mie, Wim, Kathleen, Patrick, Jeroen, Filip, Mimi en ... nu hoop ik dat ik niemand vergeten ben.

In ieder geval zijn we morgen ribbedebie en als het lukt hou ik jullie via deze weg op de hoogte