Het is de vakantie van uitslapen. 10.30 vandaag. We gaan dan ook laat slapen en de drukte op het plein ' s nachts houd ons ook wakker. Ons appartementje ligt juist boven een pittatent en schuin over een pizzazaak. Blijkbaar de enige plek waar je 's nachts kan eten. Dat in combinatie met het plein en het nachtelijke luidruchtige leven van de spanjaard maakt dat wij uitslapen.
We ontbijten heerlijk om de hoek. Gaan op zoek naar de bushalte en vertrektijden van de bus. We beklimmen de alcazar van Malaga. Niet zo mooi als dat van Sevilla maar ok. We gaan tapa's eten in de overdekte mercado. En beslissen om toch maar het museum van Picasso te bezoeken. Juiste beslissing. Wat een man, wat een werken, een brok creatie. Mooi museum trouwens en leuke uitleg, wat over Picasso maar ook wat achtergrond bij zijn werken en dat kunnen wij wel gebruiken. Die man pakte iets vast en het werd mooi, anders. Heel boeiend.
En dan is Malaga helemaal op. We gaan nog ne laatste drinken op het strand, nog eventjes genieten van de laatste zonnestraaltjes.
Inpakken en dan Diner in een wijn in een tapabar achter den hoek. Wij zaten echt centraal.
Ons bed in, nog wat chatten over kikkerds en de "h"aren van Picasso met Botswana.
Niettegenstaande de goede raad vertrekken we te vroeg richting luchthaven. Een half uurtje langer slapen had zeker gekunnen.
Geen erg ik kan de balans opmaken van Andalousie.
Toppers deze reis waren zeker het Alcazar in Sevillia, het kerkje in Ronda en Ronda zelf. Arcos en Grazalema moet je gezien hebben als je de witte dorpen wil zien. En in Malaga Picasso.
Het barreke op het strand, de tapa's, de iberico en queso op ons terras, de zon en het gezelschap.
maandag 14 november 2016
Dag 8 : Malaga
donderdag 10 november 2016
Dag 7 : Malaga
Heerlijk geslapen, Niettegenstaande de nachtdrukte op het plein voor ons appartementtje. Uitslapen, ontbijten en dan ..... geen warm water in de douche .... bellen naar t manneke en ze komen onmiddelijk maar komt niet direct in orde. Nog een manneke ....gaat toch wat langer duren. Ok dan maar we gaancer niet op wachten. We vertrekken naar de haven en het strand. Genieten van de zon de zee en de sarines a la plancha op het strand. We keren terug en nemen de kathedraal van Malaga nog even mee. Deze kan ons niet boeien, geen verhaal. Nog een koffietje met een taartje. Stefan keert huiswaarts om te lezen en ik ga bij de chinezen mijn nageltjes laten doen. Weer een ervaring rijker en verzorgde nagels voor een week. Ik ga Stefan oppikken voor de Hammam de Andalusia.
Wat is het mooi, zoals een sprookje van 1001 nacht. We laten ons pamperen. Ik heb een kassa en Stefan een massage. We genieten. Maar als ik eerlijk ben .... het is maar een beetje woesie en niet te vergelijken met mijn Hammam ervaring in Istanbul.
We kopen een fles Rosado en genieten op ons terras van jamon van de patta negra, queso en frans brood. Als het theater leegloopt kijkt menig toerist ons benijdenswaardig naar ons op. Af en toe moeten we terug waaien. Deuh
woensdag 9 november 2016
Dag 5 en 6 : Ronda - Malaga
Dag 5:
Ons hotel les olives bezorgt ons een slaapeloze nacht wegens gekabbel in de airco. Om 5 uur ga ik toch maar naar de nachtwaker die het hele systeem afzet. Aircogekabbel gedaan. Maar gezoem van de minibar en geflikker van blauw licht van de Tv ... enfin we mogen ook eens klagen.
Het uitgebreid ontbijtbuffet maakt veel goed.
We rijden richting Ronda, door het natuurpark. Mooi hoor. We stoppen in Grazalema, staat gehighlight op de kaart van ons vader. En inderdaad een schattig wit dorp. Er is net plaatselijke markt. De mannen staan op het plein terwijl de vrouwen shoppen. Heel gezellig.
Rond de middag komen we aan in Ronda, veel groter dan we gedacht hadden. We parkeren onze bolide, zoeken en vinden onderdak en gaan op verkenning in de oude stad. We wandelen naar beneden (en daarna terug naar boven) om een beter zicht te hebben op de gigantische brug. Sinds Nepal is het peanuts. Slechts 103 treden (tov 3800).
We struien langs de kleine straatjes en soms gaan we ergens binnen, een paleisje of een kerkje, langs de buitenkant nooit echt veelbelovend. Maar iedere keer je ergens binnengstapt sta je met verwondering te kijken. Binnenplaatsjes met patio's, tuintjes met waterpartijen, kerken rijkelijk versierd. Er is 1 kerk waar we ons echt goed amuzeren elk met onze audiotoer. Het is een mix van gothisch en barok en ..... vanalles en dan eens ingestort en dan weer opgebouwd inveen anders stijlven vroeger een moskee. Als het maar een verhaal heeft dan vinden wij het leuk.
Tja .... we beginnen kerkjes leuk te vinden. Wie weet bezoeken we toch nog de kathedraal van Malaga😁
Hoe later het wordt hoe leger Ronda wordt. Het zijn de bustoeristen van Malaga en Marbella die het stadje onveilig maakten. Maar die zijn nu weg. Het wordt rustig en eenzaam. Alles sluit en we vinden weer amper iets om te eten. Stefan ontdekt een onooglijk tappabarreke waar we een heerlijke paella wegwerken.
DAG 6:
Superontbijt!
We rijden langs het natuurpark naar Malaga. We leveren de auto in, met het busje naar de luchthaven en dan de bus op naar Malagacentrum. Al goed dat ik de app city maps to go heb .... hoe weet je anders waar je moet afstappen? Hoe deed men dat vroeger?
De app stuurt ons direct naar onze Airbnb. Weer een schitterend appartementje gevonden op een pleintje in de oude stad. Heb net een waske ingestoken. Hihi. Ik vind dit zalig reizen.
Straks op zoek naar de hammam want die heb ik vorige reis moeten missen.
http://malaga.hammamalandalus.com/en/
maandag 7 november 2016
Acros de la Frontera
Vandaag verlaten we Sevilla, maar op het gemakske. Uitslapen, ontbijten, inpakken en naar de Parking. Shit den otto laten slapen in de parking kost ons bijna evenveel als de huur van den otto. Het zij zo.Loslaten.
Gps instellen en hop naar Arcos de la Frontera. We arriveren rond de middag. Vinden snel een hotelleke, met eem prive parking en een uiterst vriendelijke receptionist. We checken in en gaan het dorpje in. De receptionist loopt ons zelfs achterna met een plannetje .... we zouden onze weg eens moeten verliezen. ... maar al bij al is het wel handig om de Highlights van Arcos te vinden 😁. Kleine straatjes, wegeltjes, taxi's die net tussen de muren van de huizen kunnen. Mooie uitzichten. Een tapa eten in de Parador van Arcos op aanraden van ons vader. We informeren even naar de prijs van een kamer. Tussen de 95 en 200 € afhankelijk van de beschikbaarheid, maar vandaag niets meer vrij. Jammer 😊.
We eten en lezen wat op een terras in de zon want alles - lees de kerken - gaan pas open om 4 uur. Rust, zon, zalig.
We bezoeken de 2 kerkjes. Mooi overdadig maar ok. We kunnen het beter behappen dan de kathedraal. Ik brand weliswaar 2 kaarsjes, voor Storm zijn examen en voor Moekie haar gezondheid. Maar nu hebben we echt wel genoeg kerkjes gezien.
We struien nog wat door het mooie witte dorp.
Het is een vakantie van de rust, dat zijn we niet gewoon maar het bevalt ons best.
Sevilla dag 3
Weer een zalige dag achter de rug.
Het begint met uitslapen .... heerlijk zo'n appartementje, je eigen stek, geen gedoe. 10 uur half 11 voor we aan ons Lidl ontbijt beginnen.
Om 11.30 uur staan we op straat. Richting kathedraal we worden meegzogen door een mensenstroom. Zeer bizar. We weten dat er vandaag een processie plaatsvindt maar dat het zoveel mensen op de ben zou brengen ?????? Dat hadden we niet kunnen bedenken. We volgen de stroom. Zien mensen langs de kant can de weg staan, moeten we ook gaan staan of wat. We lopen nog wat door en besluiten dan om toch maar mee aan de kant te gaan staan. Wachten. Wachten. Voor het eerst zie ik wat "aanzwelgen" betekent. Eerst sta je daar, alles ok. De overkant ook. 10 minuten later meer volk wat dichter op elkaar. 10 minuten later nog meer volk nog dichter op elkaar. 10 minuten later nog meer volk je zietcde achterkant niet meer. Wachten we of gaan we door? We staan hier nu al zo lang. Wachten. Een beetje zoals in Afrika, komt de leeuw of niet, wachten we of houden we het voor bekeken? Moeilijk beslissen. We wachten. En dan komt de processie. Hoogwaardigheidsbekleders met staffen en andere atributen en dan rijen mensen in het zwart gekleed met grote kaarsen. We zien het even aan en houden het dan voor bekeken.
Dan moeten we natuurlijk door die berg mensen geraken. Niet zo evident. We lopen tegen de stroom in richting Hospital want dat willen we 1st bezoeken. We halen het maar het is ook pas open om 2.30. Shit
Wat nu. Achter de hoek is de arena waar ze stierengevechten houden. We pakken het effe mee. Als we er aan komen vertrekt net een Engelstalige tour. En we doen het. Foutje .... niets voor ons zo tussen een nest toeristen, maar we zitten vast en hebben het te laat door. Het zij zo en we laten het gebeuren. Al bij al best ok we zijn alvast wat wijzer feworden wat toreadors beftreft.
Als we verlost zijn van ons bezoek eten we wat tappatjes alvorens ons richting kathedraal re begeven. Mmmmmm toch zalig hoor
Voor de kathedraal moeten we weer aanschuiven. ... dammned. We doen het. Het is best prachtig, overdadig, overweldifend groots, maar het kan ons niet bekoren. Wat is dat toch met ons geef ons een boedhistische of hindoeïstische tempel en we verliezen ons, als het katholiek is vervelen we ons. Thans dezelfde bling en details.
Heeft het te maken met het beleven van het geloof dat in de oosterse tempels constant aanwezig is? Ik weet het niet.
We klimmen omhoog naar de top van de Giralda. Het Katmandu gehalte is hoog. Mooi uitzicht.
We verlatende kathedraal via de tuin. Ok .... we hebbenze gezien.
We drinken een koffie eren een taartje en ijsje. En gaan terug naar het. hospital. Een armenhospitaal met een prachtig kerkje aan deze keer worden we wel betoverd.
En dan keren we huiswaarts de voeten doen zeer. We hebben dan ook 2 dagen redelijk wat afgetapt en afgestaan. Deze keer laat ik me begeleiden door citymapstogo. Geweldige gpsapp. We stoppen in de juiste straat voor tapa's en cerveza. En gaan dan in vogelvlucht naar ons appartementtje.
Dag 3 zit erop. Morgen richting acros de la frontera. Cadiz zal voor een andere keer zijn.
Sevilla dag 3
Weer een zalige dag achter de rug.
Het begint met uitslapen .... heerlijk zo'n appartementje, je eigen stek, geen gedoe. 10 uur half 11 voor we aan ons Lidl ontbijt beginnen.
Om 11.30 uur staan we op straat. Richting kathedraal we worden meegzogen door een mensenstroom. Zeer bizar. We weten dat er vandaag een processie plaatsvindt maar dat het zoveel mensen op de ben zou brengen ?????? Dat hadden we niet kunnen bedenken. We volgen de stroom. Zien mensen langs de kant can de weg staan, moeten we ook gaan staan of wat. We lopen nog wat door en besluiten dan om toch maar mee aan de kant te gaan staan. Wachten. Wachten. Voor het eerst zie ik wat "aanzwelgen" betekent. Eerst sta je daar, alles ok. De overkant ook. 10 minuten later meer volk wat dichter op elkaar. 10 minuten later nog meer volk nog dichter op elkaar. 10 minuten later nog meer volk je zietcde achterkant niet meer. Wachten we of gaan we door? We staan hier nu al zo lang. Wachten. Een beetje zoals in Afrika, komt de leeuw of niet, wachten we of houden we het voor bekeken? Moeilijk beslissen. We wachten. En dan komt de processie. Hoogwaardigheidsbekleders met staffen en andere atributen en dan rijen mensen in het zwart gekleed met grote kaarsen. We zien het even aan en houden het dan voor bekeken.
Dan moeten we natuurlijk door die berg mensen geraken. Niet zo evident. We lopen tegen de stroom in richting Hospital want dat willen we 1st bezoeken. We halen het maar het is ook pas open om 2.30. Shit
Wat nu. Achter de hoek is de arena waar ze stierengevechten houden. We pakken het effe mee. Als we er aan komen vertrekt net een Engelstalige tour. En we doen het. Foutje .... niets voor ons zo tussen een nest toeristen, maar we zitten vast en hebben het te laat door. Het zij zo en we laten het gebeuren. Al bij al best ok we zijn alvast wat wijzer feworden wat toreadors beftreft.
Als we verlost zijn van ons bezoek eten we wat tappatjes alvorens ons richting kathedraal re begeven. Mmmmmm toch zalig hoor
Voor de kathedraal moeten we weer aanschuiven. ... dammned. We doen het. Het is best prachtig, overdadig, overweldifend groots, maar het kan ons niet bekoren. Wat is dat toch met ons geef ons een boedhistische of hindoeïstische tempel en we verliezen ons, als het katholiek is vervelen we ons. Thans dezelfde bling en details.
Heeft het te maken met het beleven van het geloof dat in de oosterse tempels constant aanwezig is? Ik weet het niet.
We klimmen omhoog naar de top van de Giralda. Het Katmandu gehalte is hoog. Mooi uitzicht.
We verlatende kathedraal via de tuin. Ok .... we hebbenze gezien.
We drinken een koffie eren een taartje en ijsje. En gaan terug naar het. hospital. Een armenhospitaal met een prachtig kerkje aan deze keer worden we wel betoverd.
En dan keren we huiswaarts de voeten doen zeer. We hebben dan ook 2 dagen redelijk wat afgetapt en afgestaan. Deze keer laat ik me begeleiden door citymapstogo. Geweldige gpsapp. We stoppen in de juiste straat voor tapa's en cerveza. En gaan dan in vogelvlucht naar ons appartementtje.
Dag 3 zit erop. Morgen richting acros de la frontera. Cadiz zal voor een andere keer zijn.
Sevilla dag 3
Weer een zalige dag achter de rug.
Het begint met uitslapen .... heerlijk zo'n appartementje, je eigen stek, geen gedoe. 10 uur half 11 voor we aan ons Lidl ontbijt beginnen.
Om 11.30 uur staan we op straat. Richting kathedraal we worden meegzogen door een mensenstroom. Zeer bizar. We weten dat er vandaag een processie plaatsvindt maar dat het zoveel mensen op de ben zou brengen ?????? Dat hadden we niet kunnen bedenken. We volgen de stroom. Zien mensen langs de kant can de weg staan, moeten we ook gaan staan of wat. We lopen nog wat door en besluiten dan om toch maar mee aan de kant te gaan staan. Wachten. Wachten. Voor het eerst zie ik wat "aanzwelgen" betekent. Eerst sta je daar, alles ok. De overkant ook. 10 minuten later meer volk wat dichter op elkaar. 10 minuten later nog meer volk nog dichter op elkaar. 10 minuten later nog meer volk je zietcde achterkant niet meer. Wachten we of gaan we door? We staan hier nu al zo lang. Wachten. Een beetje zoals in Afrika, komt de leeuw of niet, wachten we of houden we het voor bekeken? Moeilijk beslissen. We wachten. En dan komt de processie. Hoogwaardigheidsbekleders met staffen en andere atributen en dan rijen mensen in het zwart gekleed met grote kaarsen. We zien het even aan en houden het dan voor bekeken.
Dan moeten we natuurlijk door die berg mensen geraken. Niet zo evident. We lopen tegen de stroom in richting Hospital want dat willen we 1st bezoeken. We halen het maar het is ook pas open om 2.30. Shit
Wat nu. Achter de hoek is de arena waar ze stierengevechten houden. We pakken het effe mee. Als we er aan komen vertrekt net een Engelstalige tour. En we doen het. Foutje .... niets voor ons zo tussen een nest toeristen, maar we zitten vast en hebben het te laat door. Het zij zo en we laten het gebeuren. Al bij al best ok we zijn alvast wat wijzer feworden wat toreadors beftreft.
Als we verlost zijn van ons bezoek eten we wat tappatjes alvorens ons richting kathedraal re begeven. Mmmmmm toch zalig hoor
Voor de kathedraal moeten we weer aanschuiven. ... dammned. We doen het. Het is best prachtig, overdadig, overweldifend groots, maar het kan ons niet bekoren. Wat is dat toch met ons geef ons een boedhistische of hindoeïstische tempel en we verliezen ons, als het katholiek is vervelen we ons. Thans dezelfde bling en details.
Heeft het te maken met het beleven van het geloof dat in de oosterse tempels constant aanwezig is? Ik weet het niet.
We klimmen omhoog naar de top van de Giralda. Het Katmandu gehalte is hoog. Mooi uitzicht.
We verlatende kathedraal via de tuin. Ok .... we hebbenze gezien.
We drinken een koffie eren een taartje en ijsje. En gaan terug naar het. hospital. Een armenhospitaal met een prachtig kerkje aan deze keer worden we wel betoverd.
En dan keren we huiswaarts de voeten doen zeer. We hebben dan ook 2 dagen redelijk wat afgetapt en afgestaan. Deze keer laat ik me begeleiden door citymapstogo. Geweldige gpsapp. We stoppen in de juiste straat voor tapa's en cerveza. En gaan dan in vogelvlucht naar ons appartementtje.
Dag 3 zit erop. Morgen richting acros de la frontera. Cadiz zal voor een andere keer zijn.
zaterdag 5 november 2016
Sevilla
En we zijn weer weg. Terug Andalousie. ... Cuba heeft het niet gehaald.
Deze keer worden we niet opgepikt maar gaan we te voet naar SchelleCentraal. We gaan per trein naar Zaventem (gouden tip van Mimi). En inderdaad je kunt het niet beter doen op dik uur ben je in de luchthaven.
We drinken naar goede gewoonte een starbucks en gaan dan aanschuiven. ... samen met Fred de tandarts. Wat leuk om hem daar tegen het lijf te lopen met zijn pasgeboren kleindochter, Den trotse Bompa.
Na 2 uur en 45' vliegen landen we in Malaga. Busje naar de autoverhuur, vlotjes. We pikken onze bolide op, zeer onvriendelijk omdat we niet willen upgraden. .... deuh den upgrade kost evenveel als de huur en de 1ste 3 dagen in Sevilla moet hij in de parkeergarage staan. Enfin we laten het niet aan ons hartje komen. De Gps stuurt ons gezwind de juiste richting uit, we hebben 2 uur voor de boeg.
Bij het binnenrijden paseren we ne Lidl. Op de rem en effe inkopen doen want we hebben een Airbnb-appartementje. Wat een mooie strakke propere winkel, met plaatselijke producten. Hihi.
Ons appartementje is leuk en de gastvrouw behulpzaam. Het ligt in een piepklein straatje op 5 minuten wandelen van de oude stad. Als ik op het terrasje ga staan en de overbuurvrouw ook kunnen we handjes schudden. Het geluid van de straat weergalmd binnen, het constante gezellige spaanse gebrabbel en gelach, eigenlijk best gezellig. We instaleren ons, maken nog een kleine wandeling in de omgeving maar beslissen om in het resto'ke op het pleintje te dineren. Blijkt een uitstekende keuze te zijn. Goedkoop en heeeeeeeeel lekker. We spelen ons 1ste spelletje qwuirkle want eten kan je hier pas vanaf 9 uur.
Moe maar voldaan kruipen we in onze nest.
DAG 2 :
Uitslapen, ontbijten, heerlijke douche. Zeer op t gemakske. Voor 11 uur zijn we de deur niet uit. Geen erg tis vakantie.
Vandaag staat de kathedraal en de alcazar op het programma. We wandelen langs de grote champignons, gaan een paar kerkjes binnen, lopen verloren langs kleine steegjes en pleintjes, we kunnen ons moeilijk oriënteren. ...uiteindelijk vinden we de kathedraal. Blijkt de grootste ter wereld te zijn .... we mogen binnen zonder te betalen maar er is een dienst bezig en al die toeristen lopen daar binnen en buiten, je kunt natuurlijk niet overal door en dus ook niet alles zien. Ik vind het een rare onrespectvolle situatie en we gaan weg. Koffie drinken en taartje eten. Ik heb een leuke ontmoeting met een oudere spaanse dame en een japanse 10er op het toilet.
De Sevillanen zijn trouwens een topvolkje. We zien op straat zeer mooi dames heel elegant gekleed, prachtig geschminkt helemaal netjes opgedirkt met heren in strak pak. We denken eerst dat het voor een huwelijk is maar we zien er te veel en geen trouwers. Voor de rest lopen we regelmatig langs overvolle tapas of wijnbartjes waar het goed vertoeven is en een spaanse drukte van jewelste. Maar onze voeten doen te zeer en er is nergens een zitplaatske vrij.
Uiteindelijk komen we te weten dat we vandaag niet in de kathedraal kunnen omdat het morgen processie is. .... je kunt alleen de tuinen zien en de toren op . Pfffff dan komen we liever morgen terug voor de full monty.
Het alcazar naast de kathedraal dan maar. Aanschuiven .... doen we normaal niet maar in die heerlijke lekkere spaanse najaarszon is het best ok. Het weertje is top, lekker warm tshirt weer, af en toe wat regen, maar parapluutje lost dat op . Ik neem de auditoer en stefan zijn fototoestel en 2 volle uren genieten we van een prachtig paleis. Het is een beetje India. Eigenlijk .... als je niet in India geraakt ......Heel mooi. Dat hebben we weeral gehad kunnen ze ons niet meer afpakken.
We pakken de toro el oro nog mee en dan is de pijp uit of voeten op. We zoeken ons een tapabar en laten het gebeuren. Als de voeten uitgerust zijn wandelen we terug we komen helemaal verkeerd uit terug bij de champignons, deze keer gaan we naar boven en hebben we een prachtig zicht over de stad, en ik snap niet dat wij deze morgend de kathedraal gevonden hebben want die staat helemaal ergens anders dan ik dacht .... maar t is niet erg.
We wandelen terug richting appartementje om effe te rusten. Paseren ons resto'ke waar ge blijkbaar ook gin tonics kunt krijgen .we laten ons verleiden. Nu toch even rusten. Strakslekker eten en dan kunnen we weer een mooie dag bijschrijven op onze palmares
woensdag 1 juni 2016
zondag 8 mei 2016
Out of Africa
Nog even genieten van het gigantische bed en dan heerlijk ontbijtje.
Dan wordt het toch wel tijd om in te pakken. We laten wat kleinere kledingstukken achter voor de staff onder het waakzaam oog van de manager. Hij drinkt een tasje koffie, geeft ons wat zakgeld en instructies over hoe en wat in Johannesburg. Want straks moeten we het weer alleen doen.
Jeroen geeft ons nog een rondleiding achter de schermen. Boeiend om te zien hoe er een gans dorp leeft achter de schermen. Er is een keuken voor de gasten, voorraadkamers, car wash, garage, parking voor de auto's, containerpark, training zaal, volleybalveld, gigantische generator, tankstation, huisjes voor de staff, wasserij, keuken voor de staff, pomphuis van het zwembad, ijsmachines, ijskamer en diepvries, .....mogen we allemaal zien.
En dan .... tijd om de valiezen te halen .... yep geen weg terug .... we have to go out of africa.
Mighty brengt ons naar de air-strip en J&K gaan mee.
En dan is het vliegtuigje er om ons op te pikken. Het moet he. De knuffels zijn stevig, de kussen dik en de tranen onvermijdelijk. De mooie piloot komt naar me toe en ... "Ma'm I'm gonna have to ask go you to go on the plain now".
Dus ik kruip erin met een klein en pijn hartje. Stefan mag vooraan naast de piloot zitten. En dan zijn we weg, wuiven naar onze vrienden en Mighty en zo begint onze 24 uur durende trip naar België. 5 keer landen en opstaan.
Onze 1ste stop is Kwai, zo dat hebben we dan ook weer gezien de delta. Nog een opstijgen van een airstrip, valt goed mee hoor maar de rit tot Maun concentreer ik me toch meer op de einder, en zo hou ik alles onder controle.
Maun International Airport heeft een heuse airstrip en onze piloot landt perfect. Good job.
Inchecken en valiezen ineens door naar Brussel. Ik ben benieuwd, ik denk dat we een risico genomen hebben. We hebben geen tijd meer om iets te drinken in Maun jammer. Door security check en douane en hop de vlieger op richting Johannesburg.
donderdag 5 mei 2016
Savute
We zijn beland op onze laatste bestemming van deze waanzinnige reis: Savute.
Dit is de plaats waar Jeroen en Katrijn 3 maanden alles geven om de happy few op hun wenken te bedienen. Voor ons is het a once in a lifetime experience in Paradise : Savute Elephant Lodge.
Dit is het einde. We hebben 4 uur door zandweg geploeterd om hier te geraken (de zandweg is wel gemarkeerd als een gewone autoweg van Kasane naar Maun, 300 km zandweg door natuurpark).
Onderweg genieten we van onze lunch terwijl we allert zijn voor de wilde dieren. Olifanten op een paar meter, .... ik laat de deur van de auto open staan.
Als we er bijna zijn, passeren we even de air-strip waar we srraks van zullen vertrekken, dat belooft maar ik verneem dat J&K rescue hebben. Met rescue kan ik alles aan.
Als we aankomen wijst Polly ons de weg, J&K gaan langzaam maar zeker over in workmodus en wij een beetje in shock. chobe safari lodge was er voor ons al zwaar over .... blijkt nu dat dat maar de Colmar van Botswana high level was. Waar we nu terecht gekomen zijn is DE MAX, dit had ik niet kunnen verzinnen ....En hier zitten we nu voor 3 nachten.
Alles is superlatief, de main house, het zwembad met daarnaast een olfant die staat te drinken, de ontvangst, de verfrissing, het inertnet, de faciliteiten, de tent met airco en een ged van 2,5 meeter enn zicht op de wildlife die zich voor je neus afspeelt, de 2persoonsbuiten douche met zicht op de olfanten, ons terras, de minibar met de ijsemmer, gintonic, ....allez dit bestaat niet, dit is er zwaar over.
We genieten can onze douche en nemen onze apero op het terra met K&J terwijl de zon onder gaat. Hoe kan ik dit beeld nooit vergeten want op foto kan je dat nooit vastleggen.
Onder ons is er geritsel in de struiken. .. Katrijn schijnt met haar pillamp .... Gewoon een olfant die voorbijkomt.
Subliem diner a la carte, superchef. Allez hoe kan dat nu deze luxe zo ver van de bewoonde wereld. Te gek, maar wel genieten
Weeral kapot, om 10 uur kruipen we in ons bed. Gelukkig want morgen mofen we een uur langer slapen.
06.00 uur : mighty onze gids komt ons wekken met koffie of thee. Het is nog donker. We drinken thee in bed, insmeren met 50+ & deet, aankleden tanden poetsen en klaar voor ontbijt. Mmmmm lekkere verse fruitsla en alle andere verwennerijen.
Mighty staat op ons te wachten, we trekken onze fleece poncho aan, denkentje over de knieën en weg. Wij alleen met mighty op game drive, luxe.
We zien spelende gnoes, 100 den zebra's, een overschot van impala hoog in de boom dankzij de luipaard, olfanten, ..... en we leren veel over olifanten zonder slagtanden, mieren, en termietenheuvels .....
Halverwege houden we halt, na een safetycheck mag ik even achter de boom .... en tegen dat ik terugkom staat er een koffietafel met tafellakentje met koffie of thee met melk of niet of suiekr en canderel en een koekje ....allez
Stefanie en ik genieten hier zo van.
Mighty rijdt met ons tot 12.30 en we hebben ons geen moment verveeld. Deze afrikaanse natuur is zo fascinerend. Als we terug naar de lodge rijden vraagt mighty ons wat we wilen drinken bij de game drive deze middag .... hallo? ....deur .. wit wijntje? ...wich one? .... Sauvignon Blanc .... en voor Stefanie een castle biertje. Crazy maar oh zo leuk.
Bij aankomst staan J&K ons op te wachten in hun manager uniform. Wat zien ze er mooi uit! We vertellen 100uit als 2 uitgelaten kinderen die voor de eerste keer op schoolreis geweest zijn.
Slip in to somthing comfortabel en lunchtime, J&k komen even langs met het fantastische nieuws dat ze het geregeld hebben om morgenavond met ons mee te gaan op gamedrive. Deze bonus wordt me even te veel, het zal wel de vermoeidheid zijn zeker. Alhoewel stefanie doet lekker mee😓
dinsdag 3 mei 2016
Chobe game lodge
Na ons uitstapje naar de VicFalls rijden we met zijn 4en in de Babs naar onze voorlaatste bestemming.
2 nachten heeft J geregeld in een poepchique lodge in her nationaal park aan de oevers can de choberiver. We worden hier onthaald en verwent als prinsen en koninginnen. De locatie is idyllisch en enkel voor de happy few. De kamers zijn van alle luxe voorzien. Check maar eens op tinternet.
Enfin, weczijn te laat voor de game drive, das wat jammer maar ook ok. We drinken een heerlijk glaasje wijn van uitstekende kwaliteit in het zwembad en genieten van WEER een prachtige zonsondergang aan het einde van de canyopewalk terwijl de olifanten achter ons in het water hun verfrissing zoeken. De bootjes op het water reppen zich het park uit terwijl wij hier gewoon de nacht kunnen doorbrengen.
Ik profiteer van de gekregen tijd om langs de spa te gaan. Ik kies voor een uur Akuna Matata. Stella verwent me met een zalige rug en schouder massage en een facial. Dat is toch weer genieten. Ik voel me helemaal een nieuwe.
het is al vrij laat als we aan tafel kunnen. candlelight diner in de tuin - hyacint bouquet eat your hart out - Angela onze Botswaanse gastvrouw voor deze avond legt zelf het servietje op onze shoot 3 gangen menu met aangepaste wijnen en als dessert een moeilleuxke met ijs. Allez tis erover.
We drinken nog een laatste in een van de salonnetjes en dan is het bedtijd want morgen om 5.15 wake upcall voor de gamedrive.
Ik kan niet geloven in welk paradijselijk oord we hier terecht gekomen zijn. Staat paalrecht tegen over kamperen in de bush. Het is zalig om zo gepamperd en verwendt te worden en ik zou dat best gewoon kunnen worden, maar ik ben wel blij dat we ook de andere kant gedaan hebben, want dat is echt Afrika beleven.
5.15 Wake-up call. 5.30 koffie met muffin. 6.00 game drive. Het is vroeg en we zijn moe maar je kan niet anders dan gaan, je moet gaan kijken, je kan geen kans missen, het wordt een fijne verslaving.
We zien weer veel, impala's, pumpa's een giraf, secretarybird, .... en plots .... een troep leeuwen langs de kant van de weg, met cups, het zijn er een stuk of 10. De cups zorgen voor veel bewegende beelden heel leuk. Ze hebben deze ochtend blijkbaar een kill gemaakt, want ze smullen elk op toer van een impala. Je kijkt je ogen uit. Ze gunnen ons veel leuke beelden om dan rustig in de struiken te verdwijnen. Yihaaa, weeral leeuwen en weeral anders.
We komen nog buffels tegen, een 5-tal oudere mannetjes. Die kunnen de groep niet meer volgen en maken dan een seniorengroepje. Check de 4de van de Big5 is binnen. Ik besef dat de luipaard een mooie bonus zal zijn maar die kans is klein. Maar mij hoor je niet klagen, ik heb mijn big5 als je de giraf erbij telt.
Een beetje verder komen we een gigantische kude buffels tegen die de baan blijven oversteken, er komt geen einde aan. Zoveel buffels die gaan drinken. We volgen ze naar het water.
Weer een prachtige game drive.
Om 8.30 zijn we terug in de lodge en worden we getrakteerd op een zalig ontbijt aan de oevers van de rivier, noem het is er en dan nog meer en lekker. De huis pumpa's rijden het gras af.
Even rusten. Het is nodig want om 10.30 gaan we met de boot het water op.
10.30 richting Yetti, ons electrich bootje vaart uit. We gaan op bezoek bij de olifanten. Verschillende breadinghurts, vrouwen met kinderen van alle leeftijden. Je kan er naar blijven kijken: modderbaden, zwemmen, klein mannen die die niet op de kant geraken, mannelijke pubers die stoer doen, moeders die zorgzaam zijn. Je kan uren naar die film kijken. Maar we caren toch nog een stukje stroomopwaarts, impala's, andere olifanten, een krokodil, visarend, andere vogels, nijlpaarden, giraffen, ..... tja zo gaat dat hier.
Als we terug varen zien we plots een troep impala's wegspurten ... mmmm ..... daar is iets aan de hand ......en daar heb je hem ..... op klaarlichte dag .... heel uitzonderlijk .... de luipaard. Waanzinnig wat een mooi dier is dat. Hij loopt stroomopwaarts en we volgen hem, af en toe zien we hen hem echt heel duidelijk soms moeten we speuren tussen de struiken maar hij is er.
De echte Big5, we hebben we gezien.
maandag 2 mei 2016
Nacht op de zoutpan
Na 2 heerlijke dagen op de campsite en de vlaktes van Naixpan south trekken we naar onze volgende bestemming : Planet Baobab.
Eerst 40 kilometer wroeten en werken door het zand. Stefan vindt het geweldig. We komen nog een paar olifanten en een duikertje tegen onderweg. Voor we de asfalt opgaan eerst alle banden terug oppompen, hoort erbij in Afrika.
Rond de middag komen we aan. We lunchen en maken ons klaar voor het volgende avontuur dat Jeroen voor ons gepland heeft. Met de quads de zoutpan op en daar onder de blote hemel de nacht doorbrengen. Ik sta er niet om te springen maar heb geen keus.
Onze gids pikt ons op om 2 uur en we worden in de landrover geladen. Voor de eerste keer voel ik me een echte toerist, maar het is ok. Er gaat nog een spaans/duits koppel mee die we achteraa in de highlander parkeren.
We rijden eerst langs het dorp waar een trouwerij aan de gang is en we mogen effe meedoen. Leuk, ambiance, iedereen welkom, muziek (oa stromae), grote potten op het houtvuur met veel eten, iedereen meeeten, (we passen toch maar). Leuke boel
Daarna vervolgen we onze route naar de zoutpan, langs dorpjes en feerieke landschappen. Met momenten denk ik dat we in een verhaaltje gestapt zijn, zo mooi.
Nog eerst even op bezoek bij een kolonie stokstaartjes. We kunnen echt heel dicht bij ze komen. Schattig.
En dan is het zover de quads staan klaar voor ons. Het wordt al donker en we moeten nog vertrekken. Per 2 op 1 quad. Ik vertrek, niet simpel trekken en sleuren door de duinen. Ik geef al snel het stuur aan stefan over. Katrijn niet, zij gaat als een wilde tekeer op haar quad.
We rijden een half uurtje langs de rand can de pan om dan, als het bijna donker is naar het midden te rijden. In de verte zien we vuur daar moeten we zijn. in het midden van de pan; links rechts, voor achter alleen maar zoutvlakte. Heel bizar.
Na een helse rit zijn we er. Pfffff, weer een grens verlegd. Er staat een bakje met warm water om het stof can ons gezicht te wassen. In de verte zie ik een soort vierkant doek, blijkt achteraf het wctje te zijn : een put in de grond met een houten bakje met een gat in .... als het moet werkt dat ook ..... GRENZEN !!!!!
Er staan wat stoelen rond het kampvuur waar ze ondertussen ons eten op aanchet klaarmaken zijn.
Het diner is superbe, ik kan niet geloeven wat die allemaal kunnen klaarmaken op een houtvuur. Smullen
We drinken nog wat bier, spelen spelletjes en kijken naar de sterren. En dan wordt het toch stilletjeaan bedtijd. Onze bedjes ligfen klaar mooi gespreid per koppeltje, maar daar hebben we geen zin in. We laten het hopeloos spaans/duits koppel links liggen en leggen onze 4 bedjes samen, drinken nog een pint, zijn baai luidruchtig op de zoutpan, net 4 16 jarigen die een pyamaparty houden. Maar al bij al is weeral een unieke belevenis : slapen op de zourpand onder een prachtige sterrenhemel
zaterdag 30 april 2016
Nxaipan - South
Vandaag mogen we nog eens uitslapen. Wakker worden en rustig aan doen. Nu koffie en youghurt met K&J heeft iers andere dimensie als met de winterbeelden. Thans ze vinden zelf dat ze heel rustig zijn, tja .....
Inpakken en wegwezen, we makennog een kleine fotoreportage en zetten aan naar onze volgende bestemming Nxaipan south. Wroeten door het zand.
Rond de middag komen we aan. Eerst effe rondrijden om te kijken hoe het staat met dieren. Ziet er goed uit. Dan naar de campsite, die gewoon midden in het natuurpark ligt. Snel tafel en stoelen zetten want we hebben honger. Lekkere aardappelsla, nog een voordeeltje om met K&J in de bush te zitten, altijd culinair in orde. We doen effe niets en nadat Jeroen diesel en andere materialen in zijn tank gegooid heeft vertrekken we op drive. Weer veel te zien, we kunnen het al beter ze vinden de dieren, maar het blijft een kunst en K is de meester. Zebra's, gnoes, veel giraffen (stefan herdoopt het park tot Girafic parc), struisvogels, ..... soms ook niets, dat hoort erbij. Plots staat hij daar De grote olifant, zo' n machtig dier, beheerst wandelt hij langs de kant van de weg, een beetje eten hier en daar, op het gemak, statig, in controle. We kijken onze ogen uit, en hij gunt het ons. we horen dat er ergens leeuwen zitten, K &J maar wijzen maar onze blik is nog niet voldoende geoefende, we vinden ze niet. Tot de olifant in de buurt komt en de leeuwen doet opschrikken we zien ze wegspringen.
Als de avond begint te vallen en de zon zakt rijden we langs de waterput naar huis. En wie komt daar aangeschreden ..... onze eeeste mannetjesleeuw een prachtmexemplaar met zijn wilde manen. Hij neemt zijn tijd, wandelt naar het water en drinkt. Wij zitten op de 1ste rij en geven onze ogen de kost. Ondertussen komt langs de andere kant achter ons de olifant aangewandeld, op 10 meter van de auto staat hij stil kijkt me even aan en wandelt verder, waar moet je kijken? De leeuw en de olifant kruisen elkaar. De olifant doet effe stoer, de leeuw vervolgt ongestoord zijn pad, hij staat tenslotte de koning, das duidelijk. Ik vergeet foto's te trekken, want ik wil genieten van het moment.
We rijden bij donker ons kamp binnen en starten onmiddellijk met het avondeten en den aperitief want het is al laat. Vanavond gin tonic en flat breads met versgemaakte guacamole kip en paprika. Jajajaja in de broes. Het loopt fout vanavond, de indrukken de vermoeidheid en den drank. Gelukkig houden Stefan en Katrijn het hoofd koel. Voor Jeroen en mezelf is het te laat, we hebben pret voor10. Ik kan mijn taak niet meer volbrengen.
Het is deze keer echt een totaal andere vakantie dan we gewoon zijn. Dit hebben we echt nog nooit gedaan. Altijd buiten en kamperen, best vermoeiend hoor.
Iedere dag het kamp op en weer afbreken. We kennen onderussen de dril, onze taken en de rangorde van de groep.
Jeroen en Katrijn zijn duidelijk in the lead, dat was duidelijk van dag 1 en wij aanvaarden onze ondergeschikte positie met plezier want zo zit de natuur in elkaar, zo kunnen we overleven.
Maar wie van hen nu echt in charge is .... daar zijn we nog niet uit. Matriarchaat of patriarchaat, volgensmij zijn ze er zelf niet helemaal uit.
Katrijn is duidelijk de vrouw van het vuur, verantwoordelijk voor den braai en spek met eieren, het geld de inkopen, mag op de baan rijden Niet in het zand. Is het arendsoog om dieren te spotten. Ongelooflijk wat zij vindt.
Jeroen, bepaalt de reis, zoekt de beste plekjes en activiteiten, boekt alles. bakt het brood en kookt de stoofpotjes. belangrijk detail K zorgt voor het vuur dat het niet te hard of te weinig kolen enzo voor de juiste gaartijd - straf hoor- J Rijdt door het zand en in de natuurparken. Filmt en babbelt de boel aan elkaar.
Beiden zorgen ze voor ons, en geven ons opdrachten, want wij staan gewillig onderaan de rangorde. Stefan leert alles en mag ook al eens helpen met vuur aan maken, brood bakken, potchie koken en andere taken in het kamp.
Ik was af.
Een dag in het kamp heeft een bepaald dril.
We komen ergens aan meestal ergens rond de middag. En dan moet het kamp opgemaakt worden.
Stefan en ik moeten niet te veel doen, want onze tent staat op ons dak en kan pas na de game drive opgezet worden.
K&J zijn een geoliede machine : op een mum van tijd staat de tent, zonder woorden ieder zijn taak. Tafels en stoelen zetten, tafel dekken, vuur maken, brunch maken, lekker eten, afwassen, brood bakken voor de volgende dag. Effe rusten,misschien douchen misschien ook niet. 4 uur game drive voor een paar uur. Voor donker binnen, stefan en ik zetten onze daktent op. eten voorbereiden, koken, afwassen, kletsen. Voor 10 uur liggen we in ons tentje en meestal slaap ik al voor mijn hoofd het kussen raakt.
Want 5.30 wake up, aankleden in de tent, daktent dicht, J maakt koffie, rap toiletje, koffie in de beker en met wat geluk een youghourtje mee in de auto want om 6 uur de pan op om dieren te zoeken. Rond 10 of 11 uur terug in het kamp vuur maken, brunchen , ......
Het is werken hier op kamp. 😨
Nxaipan -Baines Baobab
We pakken in, ruimen op en we zijn weg. Door de rivier het nationaal park Nxai-pan in, voor een rit door het zand naar Baines Boabab, waar we overnachten, in het midden van het park, tussen de wilde dieren. Ik ben benieuwd.
Eerst nog een beetje gamedriving langs het water. We hebben minder geluk dan gisterenavond, maar de nijlpaarden zijn ons goed gezind, er is veel beweging in het water. Een afrikaanse krokodil doet ons het plezier om uit en in het water te gaan.
En dan zijn we weg Makgadikgadi National park in, door het mulle zand, dwars door eindeloos landschap van gras, en struiken, hier en daar een boom. We zijn wel effe bezig, 65 km aan 19 km per uur. Stefan en ik tetteren 100uit, zoveel indrukken, avontuur, en zo dankbaar dat we dit op deze manier kunnen beleven. We beseffen maar al te goed dat deze reis bijzonder is. De kans dat je Afrika kan beleven met 2 ervaren rotten, die je door alles heen loodsen en je verzorgen en beschermen als hun eigen verwend kinderen. We zien een paar gigantische olifanten en giraffen in de verte.Uiteindelijk komen we aan op de Pan, prachtig, weeral prachtig.
De pan ligt aan de voet van een inmense cluster Baobabbomen, genoemd naar ontdekkingsreiziger Baines.
Doel is campsite no 2. Abolution bestaat uit een longdrop en een emmer met gaten als douche, ons water hebben we zelf meegrbracht en warmen we op in de zon.
Maar we hebben honger. K&J functioneren als een geoliede machine. Op een mum van tijd, brandt het houtvuur, hebben we spek en eieren, gebakken champignons, witte bonen in tomatensaus, heerlijke verse koffie, broodjes, ..... het smaakt. We eten onzebuikjes rond.
Na het eten, wordt er brood gemaakt, dat is nu aan het rijzen terwijl het houtvuur op de juiste temperatuur komt en de mannen de platgereden band vervangen, K de fotoreportage maakt en ik het verslag.
Het is hier zalig: LOS MIDDEN IN THE WILD. Ik heb een dubbel gevoel : het is hier zo mooi desolaat, alleen wij ge4en en de dieren .... maar het zijn de wilde dieren, rondom ons, olfianten, leeuwen, luipaarden, maar ook slangen en schorpioenen.
Als de zon begint te zakken rijden we de pan op, op zoek naar de dieren. Maar we hebben pech deze keer en zien niets..... langs de andere kant als er geen dieren zijn ... zijn er ook geen preditors. Dubbel. We rijden rond tot de grote Baobabs en wandelen een stuk de zoutvlakte op. Stefan wil er graag over, maar J&K geven negatief advies. We krijgen weer een prachtige zonsondergang cadeau.
Eens op de campsite is het reppen, 4 douches voor het donker wordt en onze daktent moet nog gezet worden. Stefan zet de tent en ik ga met mijn 5 liter warm water naar de emmer. Water in de emmer, emmer omhoog, kraantje open en laat maar gebeuren.Manmanman, is dat een leuke ervaring. Jammer dat mijn emmertje leeg is.
Het wordt snel donker, het houtvuur brand op volle toeren, Jeroen maakt potchie vanavond. Een stoofpotje van kip, met rijst met butternut, chakalka, ..... iets Afrikaans. Het potje suddert lekker op het vuur en na een uurtje hebben we een heerlijke maaltijd. Hoe doen ze het, vraag ik mij af.
We keuvelen in het pikkepikkedonker en genieten van een waanzinnige sterrenhemel met milkyway magelaanse wolk en van de absolute stilte (als wij zwijgen tenminste ) en van de Luvanium die we meegebracht hebben. Weer een perfecte dag en geen wilde dieren aan onze tent. Pfffff
Tiaans Kamp
Vroeg uit de veren, kamp opbreken, en hop naar de volgende bestemming, een kleine 400 km verder.
We doen onze inkopen voor 5 dagen in het laatste stadje Letlakane. Niet simpel inkopen voor 5 dagen, zoals vlees dat lange tijd goed blijft, 12 bidons van 5 liter drinkbaar water,want we gaan de afrikaanse bush in en daar is niets te vinden.
Ik zie een internetcafe .... mmm blijkbaar iets nieuws hier, want J&K kennen het niet. Stefan en ik gaan er effe wachten terwijl J&K op zoek gaan naar vlees. Ben blij want dan kan ik toch eens een berichtje posten voor de thuisblijvers. We bestellen iets voor te drinken en willen de code van de wifi ..... maar ..... er is geen Internet. This is Afrika. Enfin niks verloren want blijkt het ook een goed restaurantje te zijn voor onze lunch, das meegenomen.
We rijden verder, onderweg wuiven de kindjes, wordt er een rund geslacht langs de kant van de weg en liggen de stukken vlees op de struiken te ?????... ik weet het niet. Rijden we langs de diamantmijnen waar de rijkdom van Botswana wordt opgegraven en zijn de wegen lang het uitzicht eindeloos zoals de oceaan maar dan steppe.
Tiaans kamp is een oase van rust en luxe. Kamp opbouwen, en dan pinten pakken in het zwembad, wat een genot.
douchen, braai met te veel wijn en bier en plezier. Niet erg we mogen de volgende dag uitslapen.
09.30 wat een luxe. Zelf in ons tentje op den otto. Luie ochtend. Ik zie mijn eerste olfianten vanop het uitkijkterras van Tiaanskamp. K slaagt een waske, we eten wat J zet muziek voor ons op een stick, we duiken nog effe het zwembad in en dan is het weer haasten want onze 1ste game drive met officiële gids Max vertrekt om 15.00 uur.
Ik ben weeral benieuwd en wordt wederom verrast. De views zijn zoals in de films of op de postkaarten, waanzinnig mooi. Olifantenkuddes steken de weg over voor onze truck, wat een kolossen, prachtige dieren.Giraffen naast de kant van de weg, een prachtige Kudu. De dieren kijken hier even verwonderd naar ons als wij geïnteresseerd naar hen. Er is contact. Arendsoog K ziet meer als onze gids, maar hij vertelt ons leuke weetjes .... die ik voor de helft van de tijd mis omdat ik te veel geintrigreerd ben door de dieren. We zoeken de nijlpaarden en check. Ze luieren in het koele water en af en toe komen de oogjes en oortje boven water. Schattig ..... tot een deel van de rug van deze kolossen boven water komt. Als we langs het water rijden zien we overal olifanten, zo dichtbij.
En als we terug rijden vinden we ze , de leeuwen in het gras. Gespierd, elegant, mooi, de koning van de bush. Het zijn er 3, allert en stil te wachten tot de geschikte maaltijd voorbij komt.
We zijn verwend, 3 van de big five kunnen we al van ons lijstje schrappen en we zijn hier nog maar een paar dagen.
Douchen en mousska gaan eten bij Heike. Traditie voor J&K hier. Heike, de duitse eigenares van Tiaanskamps, slaagt erin om de beste Moussaka op tafel te toveren, echt superlekker. Aan tafel met 3 hollanders met zeer interessante drinkbussen. Toch liever geen H op mijn vakantie moet ik weer vaststellen. Ik ben moe, zeer moe. Ik verschiet dat het nog maar 8 uur is. Mijn bedje roept.
Johannesburg - Khama
Zaterdagochtend landen we om 10.30. 3 en een halfuur te laat. Het is wat het is.
We worden opgepikt op de luchthaven door een medewerker van Bushlore, met een bordje De blende en in dezelfe hand de krant die hij aan t lezen is. We zoeken eerst een ATM, en ontdekken onmiddellijk the African speed. We moesten moeite om hem niet te verliezen.
We rijden naar Bushlore om de auto op te halen. Waar PolePole (zoals we hem later dopen), uitvoerig alles, maar dan ook ALLES uitlegt over onze camperjeep. Er zijn zaken die nuttig zijn zoals hoe opkrikken in t zand of de tent op je dak open stellen ok,o maar hoe je de auto start en sluit, hoe je de radio harder of stiller zet, en hoe het gasvuurke werkt Hallooooo we willen rijden want tochnog een paar uur te gaan en we willen er zijn! We willen naar J&K.
Eindelijk klaar en 2 uur verder. Eerst nog water en een koekske kopen, we moeten wat rond rijden en das bestwel spannend langs links en de wegbeschrijving van Jeroen niet meer kunnen volgen dan. Enfin wevinde de R1 richting preteoria en we zijn weg. East of North pretoria, richting Polokwane bljkt gelijk te zijn aan Pietersburg, enfin in Bela Bela eraf en toch effe fout. Maar via Mc Donalds en een telefonische bevestiging van J. Vinden we uiteindelijk Shakila bush camp. Poort open en richtin Rotsvy en daar staan ze, onze Afrikaanse vrienden.
Ik kan het niet geloven, wij zijn hier. Het is echt waar. Dikke knuffen, Cava, hapjes, K die op het vuur lekkers tovert .... we zitten precies in Niel. Het is onwezenlijk en mijn ziel is nog niet aangekomen. We kletsen, eten drinken (te veel),
En opeens slaat de vermoeidheid toe. 8 uur en het gaat niet meer. Ik poets mij tanden en ..... maar .... zouden we toch niet nog een laatste drinken in de yacuzi ..... hup allemaal ons zwembroek aan en daar zitten we met een glas wijn te keuvelen in het warme water verlicht door de volle maan in eenprivate game resort.
En dan gaan de boeken toe. We hebben een zalige nacht geslapen in onze luxe tent. Goed geregeld Jeroen.
Zaterdagochtend worden we gewekt om 6.30 want we moeten om 8 uur rijden, want toch wel wat kilometers te doen vandaag. Heerlijk ontbijtje, lekker verwend, buitendouchke zalig in de natuur. Inpakken en we zijnvertrokken, richting Botswana. Afrika ik kan het niet beschrijven; het is een landschap dat ik nog nietgezien heb, groen, wijds, uitgestrekt, heuvels, bergen, licht, ruimte, groots .... zoiets maar dan beter.
We rijden 260 km tot de grenspost. Daar volgen we onze geroutineerde gidsen door de grensprocedures. Uitklaren uit Zuid-Afrika, over de brug in niemandsland eninklaren in Botswana. Vlotjes maar 1,5 uurtje bezig geweest. Het is voor ons weer een polepoleervaring. Valt mee als ik denk aan de chauffeurs van de ongeveer 4 km file vrachtwagens die we iaan de grensvoorbijgereden zijn. Zij zijn soms 2 dagen bezig.
Onderweg lekker lunchke in een Baanrestaurant - superproper. Na de lunch neem ik het stuur over, niet met volle goesting maar ok, ik doe het. En zoals altijd als ik het stuur pak heb ik de verassingen. Als we naar t zuiden rijden met de boot kan je er staat opmaken dat dan de wegversmallingen komen, in Botswana steken de koeien over, potholes vermijden, moet ik vrachtwagens voorbij steken en passeren we een accident. Niet goed voor de moraal uiteraard. maar ik doe het en we halen op tijd Serowe, waar we onze voorraad voor 2 dagen kamperen inslagen in 1 van de 6 Spar-winkels die Botswana rijk is. Mooie winkel, lekkere producten, versheid, propere, geen manco's, klantvriendelijk tiens .... die pijlers ken ik ☺. We zijn hier de enige blanken maar dat heb ik pas door als we buiten komen. Leuk hoor niemand die met ons op de foto wil .... buiten J &K.
Nog 20 km tot Rhino Sanctury waar we 2 dagen zullen vertoeven op zoek naar de zwzrte en witte neushoorn.
We instaleren ons op onze campsite.. first things first Gin tonic. We zetten onze tenten op, om ter eerst. WWe slagen erin op 25 minuten, dat moet beter. Maar wel sneller als K&J, ligt zeer gevoelig.
En dan de voorbereiding voor onzen Braai, Afrikaansen Bbq. Zalig, te veel, lekker, onder den bloten hemel, in de natuur tussen de beesten, Katrijn ontdekt nog een Koedoe in de struiken. Hoe doet ze het? Maar wel fijn om zo'n arendsogen in je reisgezelschap te hebben.
Na een zalige avond kruipen we uitgeteld in onze daktent. Stefan snurkt al voor mijn hoofd het kussen raakt maarbij mij duurt het ook niet veel langer.
Vandaag zondag, uitslapen is er niet bij. Half 6 worden we gewekt. TEMPO TEMPO! Tent inpakken, piske kakske, rap rap. Koffie mee in de auto. Om 6 uur rijden naar de pan om de dieren te zien. Weeral kippenvel als we de pan oprijden, uitgestrekte natuur, we zien een paar gnoes, en zebra's en springbokken... niet veel. Maar hij is er wel de neushoorn en nog zoveel andere dieren, maar je moet ze vinden een beetje Find Wally maar dan anders. K&J leren ons hoe je moet kijken en waar op te letten, we zijn leergierig maar missen nog veel. Niet erg want vandaag zien we, giraffen, zebra's, impala's, springbokken, neushoorns de meeste in de verte maar ook 1 dichtbij die ligt te slapen, pumpa's, koedoe's, struisvogels, rode hartebeest, gnoes, jackhalzen, korybustards, havik, gemsbokken, en ik benvast nogwatvergeten maar al heel verwend. We rijden 3 uur rond op zoek. Leuk , spannend opwindend.
Af en toe zijn we J&k kwijt, die we ondertussen omgedoopt hebben tot papi en mami.
Na de game drive rijden Pappi en ik naar serone voor een verrekijker, want dat heb je hier wel nodig.
Daarna brunch met spek en eiren op het houtvuur klaargemaakt.
En dan platte rust , voor we aan onze volgende game drive beginnen.
Het is hier great. Grenzen verleggen WEERAL. Ik kan vuil zijn, ik moet 's Morgends niet direkt mijn tanden poetsen, ik kan tussen de deuren van de auto hurken en plassen, links rijden, 4×4 in t zand, .... en hier zal het niet bij stoppen vrees ik. Maar ja is ook een beetje wie Stefan en ik zijn, we gaan een trekking maken in Nepal en onze enige voorbereiding is ne keer rond de kerk lopen in st amands met ne pannekoek als beloning.
2 jaar geleden hebben we eens 1 keer in een tent geslapen en dan gaan we ineens bushcampen in Afrika
Maar Afrika bevalt, vriendelijke zelfs hartelijke mensen, gewoon no nonsense. Altijd nen hello how are you met een big smile als bonus. Afrika is proper hoor en alles is hier .... niet overal maar het is hier wel.
De natuur is indrukwekkend, never seen before.
De ervaring is weer nieuw voor me, anders, I like.
s avonds weer het park in voor onze 2de drive. Deze keer zijn de gigantische neushoorns wel dichterbij, zeer dichtbij wat een kolossen van beesten. We zien ze grazen en wandelen op verschillende plekken. Verder worden we nog getrakteerd op een waterbok en elanden naast alles wat deze ochtend al gezien hadden, maar dan nog meer.
Als kers op de taart een spectaculaire zonsondergang om de dag af te sluiten.
Deze keer koken we niet zelf maar eten we in het Restaurant van Rhino sanctuary, allez restaurant ..... refter is een beter benaming. Maar het gezelschap is super de schnitzel, hamburger en bier worden gesmaakt. Ijs met chocoladesaus is caramelsaus maar saus is saus blijkbaar.
donderdag 21 april 2016
Zaventem / Heathrow
Zaventem, 1 maand na de aanslag.
Het is bizar hier te zijn. Knap hoe ze het geregeld hebben. T is een beetje zoeken en best onwennig. Militairen, security check in een tent. Incecken in nen depo met laadkaaien waar normaal de vrachtwagens komen. Maar alles verloopt gesmeerd
We zitten ondertussen in starbucks aan de gates te wachten, geen volk. Het is hier vreemd rustig.
Raar te denken wat hier vorige maand gebeurt is ....aan die andere starbucks in de inkomsthal. Onwezenlijk en nu nog dichter. Ik blijf het er moeilijk mee hebben.
Heathrow, voila zo zijn kennen we het weer. Drukte, winkeltjes, druk druk druk. We vertrekken in Brussel om 5 uur en komen aan in Londen om 5 na 5. Zo is dat. Onze vlucht heeft 3 uur vertraging. Bommer.
Maar we maken er het beste. We parfumeren ons in de rax free. Ik maak van de gelegenheid gebruik (of misbruik)om Stefan kennus te laten maken met Pandora en de bedeltjes.
We krijgen een lunchvoucher en kiezen voor plane ramsey food. Trendy, loungy, .... we worden zelf naar ons tafeltje gebracht. Lekker lekker , ceasar salad en een curry voor Stefan, een ijsje en een glaasje witte wijn. En we zijn helemaal op restaurant, gezellig tafelen en kletsen. We vergeten helemaal dat we eigenlijk tijd aan t overbruggen zijn.
Botswana : Here we come
 |
| 4/12/2015 : de plannen werden gesmeed |