zondag 8 mei 2016

Out of Africa

Deze ochtend slapen we uit  ... helemaal tot 7 uur.
Nog even genieten van het gigantische bed en dan heerlijk ontbijtje.
Dan wordt het toch wel tijd om in te pakken. We laten wat kleinere kledingstukken achter voor de staff onder het waakzaam oog van de manager. Hij drinkt  een tasje koffie, geeft ons wat zakgeld en instructies over hoe en wat in Johannesburg. Want straks moeten we het weer alleen doen.
Jeroen geeft ons nog een rondleiding achter de schermen. Boeiend om te zien hoe er een gans dorp leeft achter de schermen. Er is een keuken voor de gasten, voorraadkamers, car wash, garage, parking voor de auto's, containerpark, training zaal, volleybalveld, gigantische generator,  tankstation, huisjes voor de staff, wasserij, keuken voor de staff, pomphuis van het zwembad, ijsmachines, ijskamer en diepvries, .....mogen we allemaal zien.
En dan .... tijd om de valiezen te halen .... yep geen weg terug .... we have to go out of africa.
Mighty brengt ons naar de air-strip en J&K gaan mee.
En dan is het vliegtuigje er om ons op te pikken.  Het moet he. De knuffels zijn stevig, de kussen dik en de tranen onvermijdelijk. De mooie piloot komt naar me toe en ... "Ma'm I'm gonna have to ask go you to go on the plain now".
Dus ik kruip erin met een klein en pijn hartje. Stefan mag vooraan naast de piloot zitten. En dan zijn we weg, wuiven naar onze vrienden en Mighty en zo begint onze 24 uur durende trip naar België. 5 keer landen en opstaan.
De vlucht naar Maun valt me reuze mee. We hebben een goede piloot. Beetje pumpy maar het is de moeite om de natuur waar we de laatste dagen in vertoefd hebben en vanuit een andere hoek te zien. Groots.
Onze 1ste stop is Kwai, zo dat hebben we dan ook weer gezien de delta. Nog een opstijgen van een airstrip, valt goed mee hoor maar de rit tot Maun concentreer ik me toch meer op de einder, en zo hou ik alles onder controle.
Maun International Airport heeft een heuse airstrip en onze piloot landt perfect. Good job.
Inchecken en valiezen ineens door naar Brussel.  Ik ben benieuwd, ik denk dat we een risico genomen hebben. We hebben geen tijd meer om iets te drinken in Maun jammer.  Door security check en douane en hop de vlieger op richting Johannesburg.

donderdag 5 mei 2016

Savute

We zijn beland op onze laatste bestemming van deze waanzinnige reis: Savute.
Dit is de plaats waar Jeroen en Katrijn 3 maanden alles geven om de happy few op hun wenken te bedienen. Voor ons is het a once in a lifetime experience in Paradise : Savute Elephant Lodge.
Dit is het einde. We hebben 4 uur door zandweg geploeterd om hier te geraken (de zandweg is wel gemarkeerd als een gewone autoweg van Kasane naar Maun, 300 km zandweg door natuurpark).
Onderweg genieten we van onze lunch terwijl we allert zijn voor de wilde dieren. Olifanten op een paar meter, .... ik laat de deur van de auto open staan.
Als we er bijna zijn, passeren we even de air-strip waar we srraks van zullen vertrekken,  dat belooft maar ik verneem dat J&K rescue hebben.  Met rescue kan ik alles aan.
Als we aankomen wijst Polly ons de weg, J&K gaan langzaam maar zeker over in workmodus en wij een beetje in shock. chobe safari lodge was er voor ons al zwaar over .... blijkt nu dat dat maar de Colmar van Botswana high level was. Waar we nu terecht gekomen zijn is DE MAX, dit had ik niet kunnen verzinnen ....En hier zitten we nu voor 3 nachten.
Alles is superlatief, de main house, het zwembad met daarnaast een olfant die staat te drinken, de ontvangst, de verfrissing, het inertnet, de faciliteiten, de tent met airco en een ged van 2,5 meeter enn zicht op de wildlife die zich voor je neus afspeelt, de 2persoonsbuiten douche met zicht op de olfanten, ons terras, de minibar met de ijsemmer, gintonic, ....allez dit bestaat niet, dit is er zwaar over.
We genieten can onze douche en nemen onze apero op het terra met K&J terwijl  de zon onder gaat. Hoe kan ik dit beeld nooit vergeten want op foto kan je dat nooit vastleggen.
Onder ons is er geritsel in de struiken. .. Katrijn schijnt met haar pillamp .... Gewoon een olfant die voorbijkomt.
Subliem diner a la carte, superchef. Allez hoe kan dat nu deze luxe zo ver van de bewoonde wereld. Te gek, maar wel genieten
Weeral kapot, om 10 uur kruipen we in ons bed. Gelukkig want morgen mofen we een uur langer slapen.

06.00 uur : mighty onze gids komt ons wekken met koffie of thee. Het is nog donker. We drinken thee in bed,  insmeren met 50+ & deet, aankleden tanden poetsen en klaar voor ontbijt.  Mmmmm lekkere verse fruitsla en alle andere verwennerijen.
Mighty staat op ons te wachten,  we trekken onze fleece poncho aan, denkentje over de knieën en weg. Wij alleen met mighty op game drive, luxe.
We zien spelende gnoes, 100 den zebra's, een overschot van impala hoog in de boom dankzij de luipaard, olfanten, ..... en we leren veel over olifanten zonder slagtanden, mieren, en termietenheuvels .....
Halverwege houden we halt, na een safetycheck mag ik even achter de boom .... en tegen  dat ik terugkom staat er een koffietafel met tafellakentje met koffie of thee met melk of niet of suiekr en canderel en een koekje ....allez
Stefanie en ik genieten hier zo van.
Mighty rijdt met ons tot 12.30 en we hebben ons geen moment verveeld. Deze afrikaanse natuur is zo fascinerend. Als we terug naar de lodge rijden vraagt mighty ons wat we wilen drinken bij de game drive deze middag  .... hallo? ....deur .. wit wijntje? ...wich one? .... Sauvignon Blanc .... en voor Stefanie een castle biertje.  Crazy maar oh zo leuk.
Bij aankomst staan J&K ons op te wachten in hun manager uniform. Wat zien ze er mooi uit! We vertellen 100uit als 2 uitgelaten kinderen die voor de eerste keer op schoolreis geweest zijn.
Slip in to somthing comfortabel en lunchtime, J&k komen even langs met het fantastische nieuws dat ze het geregeld hebben om morgenavond met ons mee te gaan op gamedrive. Deze bonus wordt me even te veel, het zal wel de vermoeidheid zijn zeker. Alhoewel stefanie doet lekker mee😓

dinsdag 3 mei 2016

Chobe game lodge

Na ons uitstapje naar de VicFalls rijden we met zijn 4en in de Babs naar onze voorlaatste bestemming.
2 nachten heeft J geregeld in een poepchique lodge in her nationaal park aan de oevers can de choberiver. We worden hier onthaald en verwent als prinsen en koninginnen. De locatie is idyllisch en enkel voor de happy few. De kamers zijn van alle luxe voorzien. Check maar eens op tinternet.
Enfin, weczijn te laat voor de game drive, das wat jammer maar ook ok. We drinken een heerlijk glaasje wijn van uitstekende kwaliteit in het zwembad en genieten van WEER een prachtige zonsondergang aan het einde van de canyopewalk terwijl de olifanten achter ons in het water hun verfrissing zoeken. De bootjes op het water reppen zich het park uit terwijl wij hier gewoon de nacht kunnen doorbrengen.
Ik profiteer van de gekregen tijd om langs de spa te gaan. Ik kies voor een uur Akuna Matata. Stella verwent me met een zalige rug en schouder massage en een facial. Dat is toch weer genieten. Ik voel me helemaal een nieuwe.
het is al vrij laat als we aan tafel kunnen. candlelight diner in de tuin - hyacint bouquet eat your hart out - Angela onze Botswaanse gastvrouw voor deze avond legt zelf het servietje op onze shoot 3 gangen menu met aangepaste wijnen en als dessert een moeilleuxke met ijs. Allez tis erover.
We drinken nog een laatste in een van de salonnetjes en dan is het bedtijd want morgen om 5.15 wake upcall voor de gamedrive.
Ik kan niet geloven in welk paradijselijk oord we hier terecht gekomen zijn. Staat paalrecht tegen over kamperen in de bush. Het is zalig om zo gepamperd en verwendt te worden en ik zou dat best gewoon kunnen worden, maar ik ben wel blij dat we ook de andere kant gedaan hebben, want dat is echt Afrika beleven.

5.15 Wake-up call. 5.30 koffie met muffin. 6.00 game drive. Het is vroeg en we zijn moe maar je kan niet anders dan gaan, je moet gaan kijken, je kan geen kans missen, het wordt een fijne verslaving.
We zien weer veel, impala's, pumpa's een giraf, secretarybird, .... en plots .... een troep leeuwen langs de kant van de weg, met cups, het zijn er een stuk of 10. De cups zorgen voor veel bewegende beelden heel leuk. Ze hebben deze ochtend blijkbaar een kill gemaakt,  want ze smullen elk op toer van een impala. Je kijkt je ogen uit. Ze gunnen ons veel leuke beelden om dan rustig in de struiken te verdwijnen.  Yihaaa, weeral leeuwen en weeral anders.
We komen nog buffels tegen, een 5-tal oudere mannetjes. Die kunnen de groep niet meer volgen en maken dan een seniorengroepje. Check de 4de van de Big5 is binnen. Ik besef dat de luipaard een mooie bonus zal zijn maar die kans is klein. Maar mij hoor je niet klagen, ik heb mijn big5 als je de giraf erbij telt.
Een beetje verder komen we een gigantische kude buffels tegen die de baan blijven oversteken, er komt  geen einde aan. Zoveel buffels die gaan drinken. We volgen ze naar het water.
Weer een prachtige game drive.
Om 8.30 zijn we terug in de lodge en worden we getrakteerd op een zalig ontbijt aan de oevers van de rivier, noem het is er en dan nog  meer en lekker.  De huis pumpa's rijden het gras af.
Even rusten. Het is nodig want om 10.30 gaan we met de boot het water op.
10.30 richting Yetti, ons electrich bootje vaart uit. We gaan op bezoek bij de olifanten. Verschillende breadinghurts, vrouwen met kinderen van alle leeftijden.  Je kan er naar blijven kijken: modderbaden,  zwemmen, klein mannen die die niet op de kant geraken, mannelijke pubers die stoer doen, moeders die zorgzaam zijn. Je kan uren naar die film kijken. Maar we caren toch nog een stukje stroomopwaarts,  impala's, andere olifanten, een krokodil, visarend, andere vogels,  nijlpaarden,  giraffen,  ..... tja zo gaat dat hier.
Als we terug varen zien we plots een troep impala's wegspurten ... mmmm ..... daar is iets aan de hand ......en daar heb je hem ..... op klaarlichte dag .... heel uitzonderlijk  .... de luipaard.  Waanzinnig wat een mooi dier is dat. Hij loopt stroomopwaarts en we volgen hem, af en toe zien we hen hem echt heel duidelijk soms moeten we speuren tussen de struiken  maar hij is er.
De echte Big5,  we hebben we gezien.

Victoria falls

maandag 2 mei 2016

Nacht op de zoutpan

Na 2 heerlijke dagen op de campsite en de vlaktes van Naixpan south trekken we naar onze volgende bestemming : Planet Baobab.
Eerst 40 kilometer wroeten en werken door het zand. Stefan vindt het geweldig. We komen nog een paar olifanten en een duikertje tegen onderweg. Voor we de asfalt opgaan eerst alle banden terug oppompen, hoort erbij in Afrika.
Rond de middag komen we aan. We lunchen en maken ons klaar voor het volgende avontuur dat Jeroen voor ons gepland heeft. Met de quads de zoutpan op en daar onder de blote hemel de nacht doorbrengen.  Ik sta er niet om te springen maar heb geen keus.
Onze gids pikt ons op om 2 uur en we worden in de landrover geladen. Voor de eerste keer voel ik me een echte toerist, maar het is ok. Er gaat nog een spaans/duits koppel mee die we achteraa  in de highlander parkeren.
We rijden eerst langs het dorp waar een trouwerij aan de gang is en we mogen effe meedoen. Leuk,  ambiance, iedereen welkom, muziek (oa stromae), grote potten op het houtvuur met veel eten, iedereen meeeten, (we passen toch maar). Leuke boel
Daarna vervolgen we onze route naar de zoutpan, langs dorpjes en feerieke landschappen. Met momenten denk ik dat we in een verhaaltje gestapt zijn, zo mooi.
Nog eerst even op bezoek bij een kolonie stokstaartjes. We kunnen echt heel dicht bij ze komen. Schattig.
En dan is het zover de quads staan klaar voor ons. Het wordt al donker en we moeten nog vertrekken.  Per 2 op 1 quad. Ik vertrek, niet simpel trekken en sleuren door de duinen.  Ik geef al snel het stuur aan stefan over. Katrijn niet, zij gaat als een wilde tekeer op haar quad.
We rijden een half uurtje langs de rand can de pan om dan, als het bijna  donker is naar het midden te rijden. In de verte zien we vuur daar moeten we zijn. in het midden van de pan; links rechts, voor achter alleen maar zoutvlakte.  Heel bizar.
Na een helse rit zijn we er. Pfffff, weer een grens verlegd. Er staat een bakje met warm water om het stof can ons gezicht te wassen. In de verte  zie ik een soort vierkant doek, blijkt achteraf het wctje te zijn : een put in de grond met een houten bakje met een gat in .... als het moet werkt dat ook ..... GRENZEN !!!!!
Er staan wat stoelen rond het kampvuur waar ze ondertussen ons eten op aanchet klaarmaken zijn.
Het diner is superbe,  ik kan niet geloeven wat die allemaal kunnen klaarmaken  op een houtvuur. Smullen
We drinken nog wat bier, spelen spelletjes en kijken naar de sterren. En dan wordt het toch stilletjeaan bedtijd. Onze bedjes ligfen klaar mooi gespreid per koppeltje,  maar daar hebben we geen zin in. We laten het hopeloos spaans/duits koppel links liggen en leggen onze 4 bedjes samen, drinken nog een pint, zijn baai luidruchtig op de zoutpan, net 4 16 jarigen die een pyamaparty houden. Maar al bij al is weeral een unieke belevenis : slapen op de zourpand onder een prachtige sterrenhemel