Kaapstad dag 2 & 3

Finally … de kans om de blog bij te schrijven na 2 dagen Capetown. Wat doen wij hier eigenlijk …. onze vriendschap gulzig bezegelen want  we hebben maar 3 dagen dus we moeten ons haasten. En wat is dat nu precies die vriendschap bezegelen, ons hart luchten, ons diepste binnenste bloot leggen zonder oordeel te vellen en elkaar beter maken. En dat kunnen we maar alleen onder ons tweetjes en in Capetown. Ik ben blij dat Stefan komt overmorgen maar ik ben ook blij dat hij er nu nog niet is want hier maakt hij geen deel van uit. Jeroen en ik dat is bijzonder dat mag duidelijk zijn.
Gisteren ben ik aangekomen, vlot door de douane en daar stond hij, dikke knuffel en take off …. het is bijna een jaar geleden dat we hier waren maar dat maakt niet uit …. We ontbijten uitgebreid  in zijn hotel aan de overkant van de luchthaven en kletsen. We nemen een Uber naar ons AirBNB appartement aan het Canal aan de Waterkant. Hapiness, de poetsvrouw die ons zou binnenlaten, is er niet. Dus gaan we ergens maar iets drinken en kletsen verder, maken kennis met Anja; een opdringerige eenzame Vlaamse Amerikaanse die zich opdringt in ons geanimeerd gesprek over het vorkmodel.
Hapiness arriveert en we zetten onze valiezen af in het appartement, dat er trouwens heel leuk uitziet. We gaan lunchen aan de waterkant en kletsen. We keren huiswaarts en dan doe ik een powernappke. Dat deed deugd.
We zoeken te laat iets om te eten en belanden in the nomad, een local place waar net een stand up comedy show plaatsvind …. Wel grappig maar te luid …. Dus belanden we de straat op en achter de hoek botsen we op de Village Idiot, een oud koloniaal huis met een mooi terras waar we uiteraard 100uit verder kletsen. Tot we echt te moe worden want het is een lange dag geweest.
Ik slaap als een echt doornroosje helemaal tot 8 uur en dan drinken we koffie en babbelen, en nog een koffie en babbelen en nog een koffie en babbelen en ……. Nog een koffie en …. Wat dacht je …. We komen tot inzichten en raisons d^etre …. Waar wij allemaal geweest zijn …. Tot we toch te veel honger krijgen, douchen en de straat op naar de waterkant. Brunch in de Viatello en uiteraard kletsen. En dan duiken de shoppingmall in en winkelen we ons te pletter ZALIG, ik koop gewoon 4 kleedjes.
We aperitieven aan de haven en verdiepen onze inzichten. Waarna we ons naar huis haasten om ons klaar te maken voor de sunset aan de oceaan. Ik doe mij mooiste nieuwste kleedje aan. Maar het weer zit niet mee, het wordt vanavond geen Sunset en we drinken onze appero in de zalige zetels van de Winchester Mansion binnen.
Ik bestel met succes mijn  eerste Uber naar LaMoiette waar we een heerlijke diner met aangepaste wijnen verorberen, mmmmm zalig lekker en leuk en uiteraard …. We blijven kletsen …. Hoe doen we dat toch.
Nu ben ik doodmoe,blij dat ik de blog heb bij kunnen werken maar nog blijer dat ik mijn bed in kan

Kaapstad 2.0 : de heenreis

En ik ben weer weg. “City trip Capetown" maar deze keer een nieuwe formule.
Uiteraard gaan Jeroen en ik op kop, the core van de reis, maar Stefan en Katrijn komen deze keer achter. Op deze manier hebben we best of both worlds.
Vandaag doe ik een specialleke,  nog effe langs de Frans mijn haar laten doen. De mens moet zijne winkel wel een half uur vroeger open doen voor mijne stress. Anyway om 10.00 uur ben ik daar buiten, om 10.30 thuis en Wolf en ik vertrekken richting Zaventem om 11.10. Om 11.50 dropt hij mij af en om 12.10 ben ik ingecheckt en door de douane.  En ik vlieg pas om 15.15 …… Ik leer het echt nooit. Enfin ik doe een starbuckske en Ina belt me. Wel zo fijn eens tijd om bij te kletsen. Dan verdoe ik wat tijd hier en daar. De vlieger vertrekt op tijd, geen staking van de luchtverkeersleiders…. Alles verloopt zoals het moet.
Zürich, niet te groot niet te klein. Alles goed aangegeven, met het treintje zonder chauffeurke ondergronds naar terminal E. Deed me denken aan Stansted met Mimi (Beam me up Scotti), waar is den tijd. Maar in Zürich toch nog een specialleke; zodra de trein vertrekt klinkt er alpenmuziek, met hoorns en koeiebellen …. Om helemaal in de stemming te komen.
De aansluiting is vlot en het Edelweiss  vliegtuig vertrekt ook op tijd. Als we instappen zeggen ze …. Wie wil kan upgraden voor 119 Zwitserse Frank naar business…. Mmm verleidelijk maar toch maar niet. En maar goed ook …. Ik vond al dat er niet echt veel volk stond aan de gate, en ja hoor het vliegtuig is vol met maar 170 passagiers. En dan is het leven aan de rappen. Ik kijk rond zie dat er nog 4 stoelen vrij zijn in het midden. Dat zijn de mijne, bedje voor vannacht. Ik zie een paar jaloerse blikken maar het wordt me wel gegund.
Morgen 6 uur land ik. Jeroen is vandaag al ingevlogen. Morgen begint het ECHT.