De laatste lootjes...

.... wegen het zwaarst. Pff, eindelijk is het morgen zo ver. De laatste dagen ben ik alleen maar bezig met de reis. Ik word er orendul van. Stefan is in geen velden of wegen te bekennen; ik hoop maar dat hij de vlucht haalt morgen. Ik zal blij zijn als de vlieger vertrekt en er niets meer "geregeld" kan worden. Langs de andere kant is er ook tijd voor leuke dingen : Moekie die met mij de reisapotheek samenstelt en ik die haar leer hoe ze een bericht op de blog moet zetten "Moekie je wordt nog een echte cyberoma" ! Tine die op een verloren zondag komt aanwaaien met goede raad maar ondertussen zijn de belastingsbrieven ingevuld (in euro's) en weten we welke trein we moeten hebben naar Schiphol. Een afscheidsetentje met de collega's waar we onder tafel lagen van het lachen met dokters en apen en andere absurde zaken. Dames dit is één van de zaken waar ik naar uit kijk als ik terug ben. Mimi die een baaldag neemt op het werk om met mij rond te rijden vandaag en morgen en ook even geniet van een lekker glaasje witte wijn op het terras. De bomma's en de bompa's die toch nog even binnen wippen voor we aan ons avontuur beginnen om afscheid te nemen en de kinderen te sponseren voor hun goed rapport. Storm en Wolf zullen aan jullie denken als ze hun zakgeld opmaken. Wim die onze mp3spelers en psp's nog snel in orde brengt zodat we onderweg naar onze geliefkoosde muziek kunnen luisteren. Wolf die deze ochtend (1dag voor vertrek) opstaat met een afschuwelijke uitslag over zijn lijfje ... daar had ik mijn reisbudget op kunnen verwedden. Enfin, bedankt Mimi om ook Wolf even op te pikken van de schoolpicknick voor een dokterbezoek. De afscheidsreceptie op de Sint-Lutgardisschool voor Storm. Proficiat Storm met je mooie resultaat. Je mag er fier op zijn. En wij waren weeral aangenaam verrast dat jij op het einde op het podium samen met Eline de eindspeech maakte van de leerlingen. Knap gedaan Kerel. Morgen is het zover.