Saigon

Als ik de naam Saigon hoor(de) maakte ik mij steeds de meest exotische voorstellingen. Ho Chi Min, zoals de stad nu heet is helemaal niet exotisch maar de zoveelste drukke hectische Aziatische stad met waanzinnig verkeer en getoeter van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat ... neen ik vergis mij getoeter 24/7. Deze stad ligt ons meer dan Hanoi ze is ... westerser .... neen .... anders (hier en daar zijn er zelfs voetpaden). Maar oversteken blijft voor mij de hel. We zijn nu zo ver dat Storm of Wolf mijn handje pakken om mij over straat te begeleiden en (soms gillend) bereik ik dan onder begeleiding van 1 van mijn kinderen veilig de overkant. Ze weten in ieder geval verdomd goed dat ze mij niet alleen mogen laten op straat ... toch niet als er moet overgestoken worden. Tja ik kan er mee leven en zij vinden het grappig. Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de CuChi tunnels. Tja die Viëtnamezen waren inderdaad gedreven, inventief, vindingrijk, slim en keihard voor zichzelf en de tegenstander. Deze coktail maakte hen onoverwinnelijk ... door de tunnels een onzichtbare vijand waar je niet tegenop kon. De rondeleiding was boeiend en werd gegeven door een veteraan. Ook de kinderen vonden het boeiend te leren over de oorlog, de boobytraps, de manier waarop ze Amerikaanse afval van bommen en artillerie verzamelden en herwerkten om dan weer tegen diezelfde Amerikanen te gebruiken. De vrouwen die even hard meevochten maar tevens kookten (want een Viëtnam man kookt niet ) en de kleren maakt (want dat doet hij ook niet) en op het veld werkt en oorlog voert en dan nog goede vrouw en moeder is .... en ik denk dat ik het zwaar heb .... Storm en Wolf hebben in zo'n gat gezeten .... ik zou er denk ik niet ingeraken ik heb het in ieder geval niet geprobeerd In de late namiddag waren we terug in Saigon en hebben we onze trip naar Cambodja geboekt ... met de bus .... met bootjes naar marktjes en een eiland waar we wat gaan fietsen en 's avonds op de boot cruisen naar de grens (Christien DB ik ben na het boeken van deze trip een slaapzakje gaan halen want we liggen in de boot in 1 grote slaapzaal ... dus deze keer ben ik voorbereid). De volgende dag komen we aan in Cau doc waar we met een Fast Boat naar de grens varen en dan met de bus tot Phnom Phen. De verwachtingen zijn weer hoog gespannen.

Daarna zijn we gaan genieten van de heerlijke caffe latte, cheese cakes brownies en zachte zetels van Highland Coffee waar de kinderen en ik samen uitgezocht hebben hoe het nu precies zit met Pol Pot en De rode Khmer zodat we een beetje voorbereid zijn als we in Phonm Pen de killing fields gaan bezoeken.