Topkapi en Hamam

Vandaag bezoeken we het paleis van de sultan in de regen, wat jammer.
We brengen nog een laatste bezoek aan de grand bazaar en daarna laat Stefan me achter in de hamam ; wat een belevenis.
's Avonds hebben we onze leukste diner bij den turk met TL-lampen zoals het hoort.

Vandaag regent het pijpenstelen, echt jammer. Maar we laten ons niet ontmoedigen en vertrekken. Het doel is Topkapi. Het paleis van de sultan (ook achter onze hoek) met als hoogtepunt een bezoek aan de Harem. Het is mooi en indrukwekkend. Ik heb zo’n audiogidsje genomen dat me verteld wat ik zie, eigenlijk best leuk. Topkapi is mooi dat staat buiten kijf, de vertrekken van de sultan spreken absoluut tot je verbeelding, overweldigend, druk, te druk misschien maar toch mooi in al zijn overdaad. Maar de regen begint ons parten te spelen we zijn verkleumd en vochtig. Dus ruilen we het paleis voor een pub waar we ons verwennen met een warme thee en daarna een bord mezze met een lekker glaasje wijn, terwijl mijn schoenen op het chauffageke staan te drogen.

Als we wat opgewarmd zijn trekken we richting Hamam, maar eerst duiken we nog even de bazaar in en ik mag mijn gangen gaan … of toch tot zekere hoogte. De winst is : een vijl, 3 theelichtjes, tabak voor de waterpijp voor Sven en Jeroen, en Turkisch Delight. Het mooie sjaaltje waar ze begonnen aan 250 Lira was de druppel en toen was het feestje over.

Geen erg want er stond mij nog iets anders te wachten. Stefan trakteert mij op de Hamam, hij zet mij af betaalt de 50€, kusje en zakt af via Starbucks naar SultanSaray.

En ik, ik laat het gebeuren. Met een doosje met zeep en washandje en 2 jetons betreedt ik onwetend het vrouwengedeelte van de Haman. Zodra ik de eerste open ruimte binnen kom staat er iemand te wachten die me mee naar boven neemt me een geruite doek en een zakje met bikini geeft. Ze wijst me naar de kleedhokjes en de lockers. Gekleed in slipje en theedoek kom ik buiten en weer neemt iemand me mee naar the place to be. Een grote ruimte met in het midden een groot veelhoekig marmeren platform onder een gigantische koepel waar schaars licht door binnenvalt. Het is er vochtig en warm en allemaal halfnaakte vrouwen. Weer is er iemand die me wijst waar ik moet gaan liggen op de warme marmeren steen op mijn doekje. Ik kijk het even aan en ben verwonderd over wat ik zie. De Turkse vrouwen die er de boel doen draaien zijn allemaal tussen de 40 en de 50 jaar, zeker niet moeders mooiste, ze lopen daar rond in al hun naaktheid met een slipje en that’s it, zonder enige gene , gewoon ze zijn wie ze zijn en ze doen wat ze doen. Ik ben plots al mijn complexen kwijt. Ik geniet alleen al van wat ik te zien krijg. En dan ben ik aan de beurt ; een Turkse mama roept me naar de rand van de steen en geeft instructies; op de rug op, op de buik, zitten, terug liggen, ….en ik word gewassen en gescrubd en helemaal ingezeept onder kilo’s schuim elke centimeter van mijn lichaam is proper tot tussen mijn tenen. Het is zalig, bizar maar zalig. Verwennerij op zijn best en dit duurt gemakkelijk een heel kwartier dan spoelt ze me af met warm bijna heet water wast mijn haar en stuur me dan naar de jacuzzi. Wat is dit een belevenis. Als ik genoeg in de jacuzzi gezeten heb ga ik terug op het warme marmer liggen genieten. Het is een komen en gaan van vrouwen die gewassen worden en soms is het heel rustig en hoor je de druppels van de koepel naast je neer pletsen, soms is het een drukte van jewelste van kwebbelende vrouwen stemmen die langs alle muren weergalmen.

Daarna mag ik nog naar de oliemassage. Op zijn Turks, hard maar grondig, best goed hoor, zeker de nek en de schouders. Maar kwebbelende wijven overal. Leuk. Dit was voor mij misschien wel het hoogtepunt, jammer dat ik dit alleen heb moeten doen.

’s Avonds zijn we bij den Turk gaan eten en drinken, we zijn er eens goed ingevlogen voor 68 TL (is 30€) goed gegeten en gedronken, heel de avond gezeten en honderduit gekletst, dat kunnen we toch nog altijd.

We maken de balans van de city-trip : Haga Sophia is en blijft voor ons beiden de absolute topper, 1 trip 2continents wat een heerlijk idee. De beleving in de hamam zal ik maar 1 keer voor de 1^ste keer meegemaakt hebben in Istanbul. Een bizarre mannenwereld, multicultureel en verdraagzaam, vriendelijk en behulpzaam.

Koude en regen waren de pretbedervers, 2 boeken voor Stefan zijn absolute noodzaak en volgende keer zeker Triominos niet vergeten.

Het is goed, de batterijen zijn weer opgeladen, de neuzen weer bijgesteld in de juiste richting en we weten weer even hoe goed we zijn samen.