Het zalig nietsdoen is begonnen. De routine is een beetje anders dan de laatste jaren omdat we hier nu zonder kids zitten en de leyssen investeert 2 dagen quality-time in zijn vrouwen en gaat pas morgen mee duiken. Dus we slapen uit, ontbijten, doen iets; vandaag zijn we naar de leclercq geweest voor inkopen en gisteren naar beneden een zwembroek gaan kopen voor Stefan. Dat is een unicum, meestal moet ik er 2 weken in investeren voor ik hem meekrijg. Dan is het tijd voor de lunch met een zalige baguette zoals je ze alleen in Frankrijk vindt, en lekkere franse kazen, mmmmmmm. Dan vertrekt het manneke met de boot naar de zee voor zijn duikske en is het voor mij hoog tijd om uit te rusten. Koffietje, boekske lezen, sudoku maken, dutje in de Mexicaanse hangmat. Straks is hij er terug en is mijn me-time voorbij. Dan is het tijd voor pastis met de vrienden, douchke, haartjeknip door Pascale, eten of gaan eten. En moe.
Dat is het eigenlijk, en dat dan iedere dag opnieuw. Niet te snappen als je het vergelijkt met onze andere reizen. We zijn dan ook al volop aan het brainstormen over onze volgende trip; peru en galapagos, nepal, afrika, .... wat zal het worden?
Ik vrees ook dat de verslaggeving vrij saai wordt en misschien is het toch niet zo'n goed plan. We zien wel
1 opmerking:
Een ouw krel?? Maar wel met een keileuk terraske aan precies? Geluk of ongeluk...wie zal het zeggen , zei die van dat weggelopen paard toch... Enjoy, hier dorsen de boeren gewoon door. Wanneer zijde gij eigenlijk terug? Grtjs mimi
Een reactie posten