Deze ochtend verlaten we Granada. De stad slaapt nog op kerstdag. Buiten een eenzame toerist is er niemand te zien. We pikken onze auto op in de garage, stellen de gps in en rijden naar onze volgende bestemming. Ook de autostrade is alleen voor ons en de ontelbare olijfbomen erlangs. Rond 11.00 uur breiken we Cordoba. We rijden los de parkeergarage in, doen een pitstop in het eerste cafetje dat we tegen komen en vinden vlekkeloos ons hotel .... Was niet echt moeilijk nl hotel mezquita aan de voet van de ... Wat dacht je .... We kunnen van ons hotel de kathedraal aanraken de oostpoort is voor de deur.
Enfin beetje dompertje (hoewel we er rekening mee hadden gehouden) maar vandaag is de Mezquita niet open voor publiek. Niet erg we schakelen even en beslissen morgenochtend te gaan en dan maar wat korter in Malaga te zijn. Wel weer vroeg uit de veren dan. We mogen wel op de binnenplaats maar no tickets, no audiotour, no entry.
De mis is bezig en we struinen wat rond op de binnenplaats vol appelsienenboompjes .... Ook al mooi op zich. En dan gebeurt het .... De mis is uit ... De mensen komen buiten .... Een enkele toerist staat te kijken .... Wij staan daar in de buurt .... Ik wil door gaan want het is niet open .... Stefan keert terug ... Ik volg ... En kijk er gaan een paar mensen binnen .... Wij sluiten aan ... En voor we het goed en wel beseffen staan we binnen en weten we niet goed wat er ons overkomt. Stefan sluit nog aan om naar de belennekes te gaan kijken tot ik hem er op opmerkzaam maak dat we gewoon binnen zijn, we moeten kijken, want wie weet vliegen we direct weer buiten. Maar nee hoor.
Het koor is nog aan het zingen en het is onwezenlijk.
De gezangen, de pilaren, het moskeegevoel en plots in het midden een weelderig altaar, kathedraal, de prachtige miashrab, je stapt in een gebouw van moskee in kerk in islam naar katholiek, van krullen naar strak, van donker naar licht. prachtig.
Dit is het, dit is wat we toch nog niet gezien hebben. Wat een mooi kertcadeau. We genieten nog meer en beseffen dat we een groot geluk hebben gehad dat we er juist op dat moment waren. Om 2 uur wordt iedereen terug naar buiten gestuurd en als voorlaatste verlaten we het complex. De poorten sluiten tot morgenvroeg. Maar dan zijn wij op weg naar Malaga volgens ons oorspronkelijk plan.
Enfin beetje dompertje (hoewel we er rekening mee hadden gehouden) maar vandaag is de Mezquita niet open voor publiek. Niet erg we schakelen even en beslissen morgenochtend te gaan en dan maar wat korter in Malaga te zijn. Wel weer vroeg uit de veren dan. We mogen wel op de binnenplaats maar no tickets, no audiotour, no entry.
De mis is bezig en we struinen wat rond op de binnenplaats vol appelsienenboompjes .... Ook al mooi op zich. En dan gebeurt het .... De mis is uit ... De mensen komen buiten .... Een enkele toerist staat te kijken .... Wij staan daar in de buurt .... Ik wil door gaan want het is niet open .... Stefan keert terug ... Ik volg ... En kijk er gaan een paar mensen binnen .... Wij sluiten aan ... En voor we het goed en wel beseffen staan we binnen en weten we niet goed wat er ons overkomt. Stefan sluit nog aan om naar de belennekes te gaan kijken tot ik hem er op opmerkzaam maak dat we gewoon binnen zijn, we moeten kijken, want wie weet vliegen we direct weer buiten. Maar nee hoor.
Het koor is nog aan het zingen en het is onwezenlijk.
De gezangen, de pilaren, het moskeegevoel en plots in het midden een weelderig altaar, kathedraal, de prachtige miashrab, je stapt in een gebouw van moskee in kerk in islam naar katholiek, van krullen naar strak, van donker naar licht. prachtig.
Dit is het, dit is wat we toch nog niet gezien hebben. Wat een mooi kertcadeau. We genieten nog meer en beseffen dat we een groot geluk hebben gehad dat we er juist op dat moment waren. Om 2 uur wordt iedereen terug naar buiten gestuurd en als voorlaatste verlaten we het complex. De poorten sluiten tot morgenvroeg. Maar dan zijn wij op weg naar Malaga volgens ons oorspronkelijk plan.
De namiddag wandelen we rond in Cordoba waar op kerstdag quasi alles gesloten is, maar we genieten na van ons kerstcadeau, beseffen weer hoe mooi het hier moet zijn in de zomerperiode als alles in bloei staat. Maar we genieten van de kleine straatjes, de pleintjes en de binnenplaatsjes die we meepikken als er als eens ergens een deur openstaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten