Lermoos 2015

We willen nog eens weg. Skiën maar geen volle week. Een shortski. Maar ik wil geen 2 dagen rijden om 3 dagen te skiën. Maar het mag ook geen stukken van mensen kosten. Ik vind ne goeien deal en we doen het. Vliegen via Eindhoven op Innsbruck, autootje huren. 4 nachten half pension in Posthansl in Heiterwang  en als het meezit 2 halve en 3 volle dagen skiën. We weten niet goed wat we moeten verwachten maar we gaan er voor.

Zaterdag 14 maart loopt de wekker af om 03.30 mmmmm?????. Douchen, ontbijten, nog een B&B'tje meepikken en de bus vertrekt om 04.30 zoals gepland richting Eindhoven. Parkeren in Parking 4 langparkeren en 10 minuutjes wandelen tot Eindhoven Airport. Zelf valies inchecken en door de controle .... nog rap een koffietjes en tijd om te boarden met onze boarding pas op smartphone ... we blijven bij. Op een dik uur zijn we in Innsbruck. Best spectaculair landen tussen de bergen. Ons autootje, een kleine Skoda, staat klaar en we zijn weer weg. Weer een uurtje later checken we in in Pension Posthansl.  We trekken ons skioutfit aan en zetten koers naar de skiverhuur voor ski's. We komen 1 minuut te laat en moeten wachten tot 13.30 tot de winkel terug open gaat. Kleine setback maar een heerlijke apfelstrudel mit vanillesauce zoals ze hem alleen in Oostenrijk kunnen maken verzacht de pijn.
Al bij al staan we om 13.45 op de piste. Waanzin slechts 10 uur tussen wakker worden en op de piste staan. Het is dan ook nog eens schitterend weer. We skiën tot we moe zijn en trekken dan naar ons pensionnetje waar we in den apero duiken. 

Best wat beneveld douchen we voor we aan de wiener schnitzel gaan en om 19.30 gaan de lichten uit. We zijn kaput.

Oostenrijk is best anders skiën als Frankrijk wat we gewoon zijn.  Het domein waar we een pas voor hebben bestaat uit een 6-tal gebiedjes.  Wij dachten dat je van het ene naar het andere kon skiën maar pech.  Dus we moeten een beetje keuzes maken en afwachten wat we ervan vinden.

De 1ste dag kiezen we dus voor  Berwang.  Dicht bij het pension en de skiverhuur,... niet echt vet 1 kabel/zettelift , 2 zeteltjes en een paar slepers.  De 1ste keer dat we een lift hebben waar je kan kiezen of je in het bakske gaat of met de zeteltjes.  Maar het was goed weer en perfect om in te skiën voor een halve dag.  Er is een piepklein zwart pistje, waar we toch "per ongeluk" op sukkelen

De 2de dag kiezen we voor de Zugenspitse zelf, een plateau helemaal hoog op de berg.  Het blijkt een hele toer om er te geraken. 1st een gigantische bak die je van 1200 meter naar 3000 meter brengt.  Hier mag je geen hoogtevrees hebben maar je krijgt wel een prachtig zicht.  Eens boven kom je in een doolhof van etages, gangen, trappen, liften, buitenterrassen en slechte aanduidingen naar de skiarena.  Na wat zoeken lift naar boven over plateau lift naar beneden vinden we een andere kabel die ons naar de skiarena brengt en daar kunnen we weer heel de dag ons gangen gaan.  

Weer een stralende zon, heerlijke sneeuw, weinig volk, nergens wachten.  Het skiën lukt maar ik kan Stefan niet bijhouden.  Ach denk ik dan ik ben dan ook geen man.

Dag 3 kiezen we voor Lermoos zelf : we hebben gehoord dat het daar het beste is. En inderdaad als toch wel iets meer liftjes, geen slepers (of je kan ze vermijden ) en je kan de berg af langs verschillende kanten.  Er is ook een zwarte deze keer iets langer waar we "per ongeluk" opsukkelen. Mooi weer, lekkere sneeuw  Maar ik moet toch hard werken om mee te kunnen.  Tot Stefan me er op wijst dat ik weer "Old school" aan het skiën ben. Duik instructeur - ski instructeur : hij wijst me hoe het moet, hoe ik het best wel kan, waar ik aan moet denken en    tja ik kan het wel na een paar pistjes heb ik het weer helemaal onder de knie, neem terug meer snelheid, heb vertrouwen en moet minder hard werken waardoor ik natuurlijk minder moe wordt en veel beter kan volgen.  Maar er is een zalig terras met heerlijke ligzetels, daar kan ik niet aan weerstaan en geniet even van de rust en de zon terwijl Stefan nog wat extra kilometers voor zijn rekening neemt.

Ski instructor DER STEFAN

Dag 4 wordt het Ehrwald op aanraden van de dienster in het Pension.  En het is een uitstekende keuze.  Het weer is vandaag wat minder, geen zon-betrokken.  Maar het is ok en perfect voor Ehrwald zo blijft de sneeuw goed want het ligt niet zo hoog.  Zalig skiën ik ben weer helemaal terug.  Deze keer "bewust" mee de zwarte piste op. Maar toch ook een extra koffie gaan drinken en Stefan even zijn ding laten doen.

Dag 5 kiezen we terug voor Lermoos, want dat vonden we toch de fijnste plaats. We staan deze keer om 9 uur al op de piste want straks is het inpakken en wegwezen.  Tegen de middag drinken we eentje in de Berghut (niet evident om er te geraken.  En om 12.30 dalen we af naar beneden. 

Het vliegtuig vertrekt om 16.40.  We kleden om ons om op de parking en in de wc's (gelukkig heel proper) en organiseren onze bagage.  Brengen de ski's binnen om 13.30 en zetten koers Innsbruck-Kranebitten.  Auto inleveren alles ok.  Even aanschuiven voor check in valies - controle - croissant en muffin - boarding en take off.  Om 19.30 zijn we thuis.

Wat was het weer leuk als ik de balans op maak kom ik op het volgende uit :

- met het vliegtuig gaan skiën is top : als je het goed uitzoekt hoeft het niet meer te kosten, je hebt geen rijstress, je verliest geen tijd.  we zijn 5 dagen weggeweest en hebben effectief 5 dagen geskied. TOP

- Buiten seizoen is nog TOPPER, echt geen volk op de pistes of aan de liften.  We waren echt vaak alleen op de berg.

- Oostenrijk is niet Frankrijk, wat we gemist hebben zijn de lange tochten die je kan maken.  Maar Oostenrijk heeft dan weer :

ü  je bent echt in de bergen

ü  gezellig

ü  echte hutten

ü  supervriendelijke mensen

ü  verwarmde zittingen op de zetelliften

ü  mooi

ü  apflestrudel mit vanillesauce

ü  weis wein und weisbier

ü  ....

Het mag duidelijk zijn we hebben genoten, ik ben al aan t plannen voor volgend jaar.