Dag 1 : Het is met een klein hartje dat ik eraan begin, maar wel vol goede moed.
Om 8 uur worden we opgepikt, of zouden we opgepikt worden. Dus wij braaf opstaan en helemaal klaar om te vertrekken maar .... neen hoor weer een chauffeurke dat staat aan te schuiven voor naft. We moeten mee met een andere groep. 6 finse vrouwen die hier op een soort missie zijn om een ngo te controleren of zoiets. Enfin gezellige boel. Veel later dan gepland vertrekken we met 6 kletsende finse vrouwen, 4 dragers en 2gidsen in een busje. Het wordt een helse rit van Pokhara naar Birthanti op 1015 meter. We vertreken meteen en laten de finse vrouwen achter ons. We registeren ons of beter gezegd Kiran doet dat voor ons en we zijn weg. Al snel stoppen we voor de lunch een lekker vegi noodle soepje en dan beginnen we aan de klim naar Thike Dhunga op1540 meter. Het gaat goed ( het trainen in Kathmandu valley heeft goedgedaan). Het is hier ontzettend mooi in de bergen heel ander dan in de valley. Met momenten is het best zwaar maar al bij al valt het goed mee. Ik ben niet diep moeten gaan en heb helemaal geen bootcamp gevoel.
Om 3 uur komen we aan in de lodge. Beetje goor maar dat hadden we verwacht. We zijn hier als eersten dus profiteren we ervan om snel te douchen (nog goorder) en nog wat in de zon te zitten. We hebben al een masterplan uitgedacht om ons bedje iets zachter te maken deze nacht.
Proper gewassen drinken we een biertje op het terras, met zicht op de calvarietocht van morgen. Dat gaat afzien worden. 3000 steps omhoog naar de Ghore phani, als dat maar goed komt.
Het wordt steeds kouder, dus trekken we onzen decahtlon dammarekes aan en voeren het masterplan uit, bedje lekker gespreid voor vannacht.
Nu is het wachten op het eten heb best een hongerke. Het was een mooie dag
Dag 2 : de zwaarste dus die moet ik doorbijten en op karakter gaan. Het zal geen sinecure worden. Het klein hartje van gisteren is nog wat kleiner geworden. Om 7 uur ontbijt en om half 8 zijn we weg. Het begint direkt stevig met iets meer dan 3000 trappen te gaan .... omhoog he. Deze keer weet ik ongeveer waar ik aan begin want tijdens het hiken heb ik er 1000 gedaan. Dus gewoon 3 keer zoveel dan. De eerste paar100 gaan redelijk vlot maar dan is het werken, iedereen steekt me voorbij, halverwege ook onze 6 finse vriendinnen. Kiran onze gids en Ripu onze drager blijven bij mij en dragen goed zorg voor mij ... bvb als er paardjes of buffels ons pad kruisen. Wel een paar keer heel mooi zicht op de Anapurna south. Maar voor de rest is het heel diep gaan. Stefan geeft me op tijd een energiereep, of een sprite en koopt zelfs banaantjes voor me. 2,5 uur ben ik bezig geweest om boven te geraken. Boven gaan we lunchen, ik ben kapot. Dus ik denk, met ons vader als groot voorbeeld, ik ga hier gewoon een restaurant slaperke doen. Ik leg wat kussens op de grond en doe een heus powernapke. Niemand die ervan opkijkt. Het doet me goed en de veggie egg noodle soup ook. We leren een duitse vrouw kennen die 19 dagen aan het trekken is je kan je voorstellen dat dit niet aan ons besteed is.
Met vernieuwde energie vertrekken we aan het 2de deel van de trek. Verder omhoog, yep. Ook nog steps, ook nog zwaar maar het ergste hebben we gehad. We wandelen door soort tropische jungle, met watervalletjes, en riviertjes die door het pad lopen en veel klimmen.
Kiran houdons goed op de hoogte van de stand van zaken, en hoe dichter we naderen hoe meer moed je krijgt. En we halen het : Gorepani namaste. Op 2800 meter, dus vandaag 1300 meter geklommen
Uit de schouw van ons "hotel" komt rook en je kan hier warme appeltaart krijgen, dat belooft.
We nemen een"warme" douche ( dat is toch ook diep gaan hoor), trekken warme kleren aan en nu zitten we hier lekker aan de houtstoof met de andere trekkers, gidsen en dragers te bekomen van een zware dag. We hebben uiteraard een stuk warme appeltaart met thee gehad. and all is well☺
Straks op tij in bed. Morgenvroeg is het vroeg opstaan voor sunrise at poonhill. Nog wat naar boven stappen voor een hele mooie sunrise te zien opde verschillende pieken van de anapurna. Ik ga passen. Onze ervaring leert ons dat naar boven gaan voor een schoon vuetje meestal niets oplevert buiten mist. Dus als ik nog 3 dagen door moet ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten