Kaapstad dag 2 & 3

Finally … de kans om de blog bij te schrijven na 2 dagen Capetown. Wat doen wij hier eigenlijk …. onze vriendschap gulzig bezegelen want  we hebben maar 3 dagen dus we moeten ons haasten. En wat is dat nu precies die vriendschap bezegelen, ons hart luchten, ons diepste binnenste bloot leggen zonder oordeel te vellen en elkaar beter maken. En dat kunnen we maar alleen onder ons tweetjes en in Capetown. Ik ben blij dat Stefan komt overmorgen maar ik ben ook blij dat hij er nu nog niet is want hier maakt hij geen deel van uit. Jeroen en ik dat is bijzonder dat mag duidelijk zijn.
Gisteren ben ik aangekomen, vlot door de douane en daar stond hij, dikke knuffel en take off …. het is bijna een jaar geleden dat we hier waren maar dat maakt niet uit …. We ontbijten uitgebreid  in zijn hotel aan de overkant van de luchthaven en kletsen. We nemen een Uber naar ons AirBNB appartement aan het Canal aan de Waterkant. Hapiness, de poetsvrouw die ons zou binnenlaten, is er niet. Dus gaan we ergens maar iets drinken en kletsen verder, maken kennis met Anja; een opdringerige eenzame Vlaamse Amerikaanse die zich opdringt in ons geanimeerd gesprek over het vorkmodel.
Hapiness arriveert en we zetten onze valiezen af in het appartement, dat er trouwens heel leuk uitziet. We gaan lunchen aan de waterkant en kletsen. We keren huiswaarts en dan doe ik een powernappke. Dat deed deugd.
We zoeken te laat iets om te eten en belanden in the nomad, een local place waar net een stand up comedy show plaatsvind …. Wel grappig maar te luid …. Dus belanden we de straat op en achter de hoek botsen we op de Village Idiot, een oud koloniaal huis met een mooi terras waar we uiteraard 100uit verder kletsen. Tot we echt te moe worden want het is een lange dag geweest.
Ik slaap als een echt doornroosje helemaal tot 8 uur en dan drinken we koffie en babbelen, en nog een koffie en babbelen en nog een koffie en babbelen en ……. Nog een koffie en …. Wat dacht je …. We komen tot inzichten en raisons d^etre …. Waar wij allemaal geweest zijn …. Tot we toch te veel honger krijgen, douchen en de straat op naar de waterkant. Brunch in de Viatello en uiteraard kletsen. En dan duiken de shoppingmall in en winkelen we ons te pletter ZALIG, ik koop gewoon 4 kleedjes.
We aperitieven aan de haven en verdiepen onze inzichten. Waarna we ons naar huis haasten om ons klaar te maken voor de sunset aan de oceaan. Ik doe mij mooiste nieuwste kleedje aan. Maar het weer zit niet mee, het wordt vanavond geen Sunset en we drinken onze appero in de zalige zetels van de Winchester Mansion binnen.
Ik bestel met succes mijn  eerste Uber naar LaMoiette waar we een heerlijke diner met aangepaste wijnen verorberen, mmmmm zalig lekker en leuk en uiteraard …. We blijven kletsen …. Hoe doen we dat toch.
Nu ben ik doodmoe,blij dat ik de blog heb bij kunnen werken maar nog blijer dat ik mijn bed in kan