Vang Vieng

Gisterenochtend OP TIJD opgestaan om de bedelmonniken aan het werk te zien. Was wel de moeite om te zien. Zo vroeg in de ochtend met zo velen op een rijtje al die vrouwtjes die de manden vullen met respect en devotie.
We hadden de bus geboekt - VIP-bus - naar Vang Vieng. Vip-bus moet toch wel goed zijn. Nu zo'n VIP-bus mag bij ons wel niet meer de baan op hoor. Het was 6 uur rijden door de bergen. Weer een helse beproeving want die buschauffeurekes van hier gaan er ne gang van door zenne.... in de bergen, man man man, Met de Laotiaanse Marco Borsato en Laura Lynn op de achtergrond maar die hebben precies maar 2 nummers. Ik wilde naar mijn MP3 luisteren maar zelf op de max hoorde ik de busmuziek er nog door. Enfin voor de rest was iedereen stil op de bus, geconcentreerd om niet ziek te worden, waar de helft slechts in geslaagd is. Wolf heeft ook moeten kotsen maar die doet dat gewoon. 't Is eruit en die gaat weer verder he. Die kleine kan fantastsich ziek zijn. Stefan merkt er niets van en Storm en ik hebben ons flink geconcentreerd. Ik was blij dat we er weeral waren.
Langs de andere kant krijg je op deze manier echt wel iets van het prachtige Laos te zien. Een schitterend berglandschap waar we doorgereden zijn met af en toe een blik op een dorpje waar we door vlogen met onze superbus maar toch echter dan we tot nu toe gezien hebben. Heel mooi en puur. Mensen die op hun rijstvelden aan het werk zijn. Wisten jullie trouwens dat Loas ook zwaar oorglogsgebied is geweest in den tijd ... maar een beetje stilgezwegen. Ik wist dat niet hoor.
We logeren in een Bungalow aan de Mae Song rivier, rustig en mooi.

Wel met 4 op een kamer van 2 want ze waren fully booked maar ach.
Vang Vieng is een echt backbackersdorpje waar absoluut niets te beleven valt. Gisteren avond doken we het dorp in (lees 3 straatjes) en op een hoek zijn 3 cafe-restaurantjes waar je kunt gaan liggen aan je tafeltje op kussens en waar ze de ene aflevering na de andere spelen van Friends. Je bestelt iets te eten of te drinken en voilà meer moet dat niet zijn. Was eigenlijk best leuk.

We zijn vroeg onder de wol gekropen want zo'n trip maken vermoeit best wel; vroeg uit te veren (Stefan en ik dan nog vroeger met onze Monniken), concentratie op de bus, friends, moe, slapen. Voor de volgende dag hebben we een tubing rit geregeld: met een grote band de rivier afzakken.
Maar we zijn hier in het Regenseizoen: het heeft de ganse nacht geregend en toen we om 12.00 uur naar onze afspraak gingen was het nog altijd aan het regenen. Ik zag het echt niet zitten. De stroming was veel sneller dan gisteren en er kwam vanalles mee gedereven (ganse hutjes zelfs).

Nu de organisatie heeft het ook afgeblazen wegens te gevaarlijk. Ik moet zeggen ik vond het niet echt erg. Maar ja nu zitten we hier wel in een dorp waar niets te beleven valt ... buiten regen regen regen .... dus zijn we de 3 straten nog eens ingewnadeld en hebben we ons op 5 afleveringen van friends met een pizza en een pancake met bananen getrakteerd. Eigenlijk een luie zondagnamiddag thuis voor de TV. Ik heb er geen probleem mee. Trouwens de actie komt zonder je het vraagt ... we hebben onzen draai nog niet goed gevonden of er komt een offerstoet voorbij: monniken met paraplu .... de plaatselijke fanfare .... de vrouwtjes met hun offers onderweg naar de tempel ... we moesten er zelfs niet voor rechtstaan.

Morgen reizen we weer verder naar Vientiane, de huidige hoofdstad van Laos. Welke wonderen staan ons daar weer te wachten.
Ann Schooffs bedankt om met ons Luang Prabang te ontdekken het was leuk met je vertoeven en alle inside informatie van je te krijgen.
Michele, een gelukkige verjaardag voor Lenny en ja hoor in september spreken we af.
Steven, je moet nu niet meer met plastieken zakken naar de bank want ze hebben nu biljetten van 50.000 kip.
Moekie, wens Josefien veel sterkte en ik denk dat het een goede beslissing is om te opereren. Ik probeer volgende keer foto's te zetten maar heb niet alijd fototoestel bij of kabeltje om het te doen.
Dag iedereen en tot in Vientiane.