vrijdag 29 september 2017

29/9/2017 Maun

Onze laatste dag bij J&K. Normaal pas morgen maar Air Botswana heeft goed wat roet in onze planning gegoten. Enfin t is wat het is en Stefan en ik vertrekken een dag eerder naar Gabarone, kunnen we uitslapen de 3de keer deze vakantie. 
Ondertussen weer een avontuur beleefd, ik ga alvast NOOIT meer wandelen in de bush ....
Even chronologisch .... in Haina Lodge gaan we nog op drive, vinden we ons koppel leeuwen terug, leren we van onze spaanse vrienden dat een konijn een muis is, wordt Jeroen 's nachts in zijn bed gebeten door een konijn, hebben we niettegenstaande de alomaanwezigheid van Tania een leuke avond.  Rond de middag rijden we terug naar Maun, Stefan en Jeroen helemaal in verbinding rond 4x4 en automatic en overdrive en high en low en 2de vitesse. Ik snap er de ballen van maar zij kunnen er 3 uur en 150 km zoet mee zijn.
'S avonds vieren we de hereniging met Katrijn met een flesje cava en een overdadige Braai. Tegen alle verwachtingen in is Tania de hoofdrolspeelster van de avond, we liggen onder tafel van t lachen.
Onze laatste dag hebben we een boottocht gepland naar de Delta, J & K zetten ons af en gaan dan werken. 1st varen we een uurtje met de fast boot  dieper de delta in. Mooi hoor. Mooie natuur, vanop het water kijken geeft toch weer een heel ander beeld. We passeren dorpjes, maar ook lodges en prachtige optrekjes, het doet me eventjes aan ons tochtje langs de Leie denken, maar dan anders.
Na en uurtje komen we aan in een dorpje en daar stappen we over in een Mokorro, een soort kano, onze gids staat er achteraan op en met een lange stok bestuurt hij de Mokorro.  Zo varen we verder de delta in tussen  het riet en de waterlelies heel mooi, duurt wel net iets te lang. Als we bijna aan het eiland zijn staat er ineens voor ons een grote olifant in het water tussen het riet, best indrukwekkend want je zit daar maar in een onozel booike klein te wezen. De gids vaart er omheen. Op het eiland zetten we ons grief onder een boom en gaan we wandelen. T is pal middag,  eigenlijk bad timing want dan zijn de dieren er niet, hadden we moeten weten. We leren vanalles over kaka en plantjes dat we omdertussen alweer vergeten zijn. We zien in de verte zebra's en gnoes en antilopes , die laatste hadden we dit jaar nog niet gehad. Ondertussen beginnen we zowat te koken, en beginnen we aan de terugtocht ongeveer een uurtje wandelen was voorzien.  Maar als we in de verte onze boom zien, zien we aan de andere boom de olifant staan. Een grote oude bull. Tja .... now way dat we aan ons grief geraken of aan onze Mokorro.  Onze gids boezemt ons niet echt vertrouwen in, wil ons achterlaten om dan het bootje te halen maar dat vond ik geen goed idee. Dan probeert hij de olifant weg te jagen en dan is het hek echt van de dam. Hij komt onze richting uit. Wij kregen geen Safety instructies en weten niet wat te doen. Verder naar achter, we verstoppen ons achter wat bomen en struiken. De olifant lijkt  weg te gaan maar besluit dan toch onze richting uit te komen. Verder naar achter, ik bekijk de boom en denk daar kan ik wel in, .... tot mijn frank valt dat we hier wel met een olifant te maken hebben.  Hij blijft ons in de gaten houden en vindt ons blijkbaar interessant,  komt naar ons toe. Verder achteruit.  Dit is echt niet meer leuk, mijn hart klopt in mijn keel, de adrelanine giert door mijn lijf ik denk aan Storm en Wolf, ik ben ontzettend bang en vrees echt het ergste.  Ik zie dat Stefan ook best bezorgd is. Hier kan hij mijn redder niet zijn. De gids straalt niet echt vertrouwen uit, maar we kunnen  alleen op hem terugvallen. De olifant blijft komen.
We besluiten helemaal achter rond te lopen naar de andere kant, ondertussen koken we over van de middagzon en begint ons water op te geraken. Als we achter het hoekje kijken heeft die olifant het ook in het snuitje. Hij is echt geviseerd op ons. Er komen nog 2 wandelaars met een gids aan, we zijn nu met 6, maar ... maakt eigenlijk niet veel uit. Het zijn stomme hollanders die er een beetje lacherig over doen. Waarschijnlijk hun manier om ermee om te gaan. We wachten en onze gids vangt nog een koppel met gids op, die anders gewoon op de olifant waren toegelopen.  We zijn nu met 9 maakt niet uit. De 3 gidsen komen niet echt zelfzeker over dus  boezemen niet meer vertrouwen in.  Wij wachten, de olifant ook steeds ons in de gaten houdend. Onze gids wil verder om lopen dus we maken ons verder uit de voeten, de olifant blijft ons in de gaten houden.Ondertussen zijn we 2 uur bezig, op de middag,  keiharde zon, geen eten. Je kan je voorstellen.
Maar je kan niet blijven rondlopen, we zitten tenslotte op een eiland, dus wordt er besloten om door het water naar de overkant te gaan. ... en wat met de krokodillen en de nijlpaarden??????? Er is wat discussie aan de waterkant, met of zonder schoenen .... enfin, Stefan en ik trekken onze stoute schoenen uit. Ik wil alleen maar weg van de olifant onze gids baant zich een weg door het riet en wij volgen. Het verfrissende water tot aan mijn onderbroek , net iets onder die van Stefan. Ik wil alleen maar naar de overkant. De anderen volgen niet, de gids had gezegd als je je schoenen niet wil uitdoen gaan we niet door het water en kunnen we proberen langs de olifant te gaan.  De anderen hebben blijkbaar voor die optie gekozen. Ik snap het niet.
Als we aan de andere kant zijn, zien we de anderen terug richting olifant lopen. Deuh. Ik ben blij dat ik aan de andere kant ben, maar ben me nu eens te meer bewust dat ik niet weet wat er achter de struiken en bomem schuilt. We wandelen verder naar een campsite. De olifant wordt kleiner en kleiner. Plots zien we 6 figuurtjes aan de overkant, op een rijtje achter elkaar rennen als zotten terug waar ze van komen,  de 2 gidsen voorop. Het doet me denken aan de filmpjes van Benny Hill. De olifant komt hun richting uit. Man ben ik blij dat ik niet ben terug gegaan. Wij komen aan in het camp, en daar voel ik mij relatief veilig.  Onze gids haalt de mokorro ons grief en lunch op.
Een tijdje later komen de anderen ook aan. Wat een toestand.
Nadat we wat bekomen zijn, vertrekken we terug in de Mokorro richting terug. Onderweg passeren we nog olifanten in het water, ik zie en hoor ze maar no Elephanten for me meer.
J&k staan ons op te wachten,  snel naar de winkel, naar huis , flesje bubbels, opfrissen want verjaardagsfeestje in the old bridge.
René en Marije zijn ook van de partij. Weer een zalig feestje in fijn gezelschap.  Marije tovert een fles bubbels en 6 champagne glazen uit haar zak. Tja vorige keer hadden ze hier geen bubbels dus brengen we ze zelf maar mee. En dat kan hier allemaal. We eten lekker en Marije tovert deze crème brulée op tafel want dat kennen ze hier niet. Zalig.

Deze ochtend mogen we uitslapen maar 7 uur ben ik wakker. J&K zijn er nog, we drinken samen koffie voor ze naar het werk vertrekken. 
De voormiddag organiseren we onze zakken,  deze keer vertek ik met quasi propere zakken dankzij IT, de poetsvrouw van j&k, alleen de kleren van gisteren met olifanten angstzweet😉. We drinken koffie, amuzeren ons met de honden en babbelen na over wat een zalige vakantie we weer hebben gehad.  Fantaseren over een volgende trip naar Afrika,  wat we nog wel zouden doen en wat we anders zouden aanpakken. Maar dat we weer 3 prachtige weken achter de rug hebben staat boven kijf

1 opmerking:

moekie zei

Wat een belevenis! Das ook Africa.....Blij dat jullie morgen thuis zijn.!Xxx