De Laatste

Vandaag is het de laatste dag van een fantastische reis. We logeren terug in hetzelfde hotelleke. 

We zijn gisteren geëindigd waar we mee begonnen zijn. Shwedagon Pagode. We hadden het gezegd toen we hem de eerste keer gezien hebben “als het lukt doen we hem de laatste avond by night” en dat is dus gisteren gelukt. 

Onder ons 2tjes en vele gelovigen spenderen wij onze avond aan de absoluut mooiste pagode van het land. En in tegenstelling tot de gouden rots kunnen we hier niet genoeg van krijgen. In de nacht toch net een beetje anders dan in de dag. Maar schitteren doet ze. Het is er rustiger, weinig toeristen, mensen offeren een beetje, aanbidden, lopen rond of zitten gezellig samen. Het is gewoon de place to be. Zo’n beetje als de beiaardconcerten maar dan zonder alcohol. 

We gaan dineren en nemen een taxi naar Classique in. Bedje in en geen wekker. Om 7 uur zijn we alle 2 wakker maar we draaien ons nog een om en halen zonder moeite 9 uur. Na het ontbijt prepareren we onze valiezen. Daarna downtown, want Stefan wil peper kopen. We laten ons afzetten aan Thein Gyi Zei Market, de grootste markt in het centrum, een grote bazar met kleding (oa Longhy), stoffen, electronica, huisraad, eten, … kortom alles.Hhet is effe zoeken naar het deel waar de specerijen te vinden zijn.

Na de markt vinden we eindelijk de ZETEL bij Café in Town. 

Lunch en dan taxi terug. Effe rusten, douchen en dan komen ze ons halen voor de luchthaven. 

We zijn er klaar voor. 

Keinnara Lodge ofte het Paradijs

Keinnara Lodge ofte het Paradijs. 

Vandaag zijn we exact waar we moeten zijn om te doen wat we willen doen. We checken uit bij Hpa-An Residence, laaien de valiezen in de Limo, steken de straat over en checken in bij Kenneira Lodge. Wat was dat een goede beslissing. Het is hier paradijs. Het verschil tussen Europees of Asian. Tja …. Het zit hem in de details. Hier kunnen we doen wat we willen doen vandaag : abolutely nothing. 

Het plan is; naar het zwembadje, aperitiefje, lunch, naar het zwembadje, pintje, zwemmeke, pintje, douchke, ons mooi maken voor elkaar, aperitiefke, diner, en een laatste op ons terraske. Tot nu toe zijn we op schema. 

Wat doet de rust ons goed. Je hebt gelijk Moekie, een dagje om alles te verwerken is noodzakelijk. En we genieten van de luxe hier. 

Morgen rijden we via Bago naar Yangon. 

,

Hpa An

Vandaag een beetje ik weet niet goed wat ik ervan moet denken dag.

We maken een kanotochtje door de rijstvelden. Heel mooi dat zeker wel maar ….. wij kunnen dat niet meer op ons poep met de benen vooruit een uur rechtzitten. Dus we manoeuvreren ons in allerlei bochten om toch maar een houding te vinden die een beetje lukt. Stijve oude harken zijn we ja. 

Ook grensje verlegd; aan de kanotoestand wil ik toch nog even naar toilet. We zijn in een eet en drinkgelegenheidje op palen op het water en het toilet was het principe van een voeten wc maar dan zonder voeten. Gewoon een gat in een van de houten vloerplanken over gaan staan bukken en recht in het water. Hoe dieper je bukt hoe heerlijker het aroma van de met pis en kak doordrenkte planken. Maar als je moet moet je niet waar.

Daarna maken we een wandeling door het dorp met de dorpschef, die daarnaast ook tuktukchauffeur is, gezellige man en fier op zijn dorp en dorpsgenoten. Hij laat ons de machine zien waar ze de rijstkorrels proper maken en sorteren. Stefan is in zijn nopjes over het oude houten machien met riemen en een mechaniek die je bij ons al 100 jaar niet meer ziet. Maar hij is gefascineerd.  Echt leuk. We krijgen een heerlijke homecooked lunch aangeboden bij zijn broer in de tuin. 

De rest van de middag bezoeken we de  Grot van Saddan en de grot van Kaw Gone. Die laatste vinden we de mooiste. De grot bereik je via een smalle doorgang langs de wand bekleed met tabletten van aardewerk die de grillige vorm van de rotswand volgen. Hier en daar nog in kleur, rood of goud. Mooi oud 7de eeuw. Maar, en daar zijn ze hier in Myanmar meester in, ook overal  heel kitscherige nieuwere Boeddhabeelden. En zo gaat dat hier en ik begrijp het wel. Het is een tempel en het is hun Boeddha en zo zien zij dat graag. Maar het is ook wel een beetje jammer vind ik.

We laten ons in de late namiddag afzetten in het stadje Hpa An. Stefan laat zijn haar knippen bij Gentelman Hair Dressing Saloon voor 1,20 €. Knap hoor. 

We drinken een Myanmar-biertje van te vat in The Lucky One, wandelen wat rond. 

Maar er valt hier niets te beleven. Het is een vuile vieze stad vinden we. We eten nog een fried noodle en rice en beginnen aan ons avontuur om terug naar het hotel te geraken. Het is een nieuw hotel en niet iedereen weet het te vinden. De eerste TUKTUK rijdt een uur met ons rond zonder het te vinden. Zet ons ergens af aan het meer. Niet echt leuk. T is donker en niemand verstaat Engels. We wandelen naar een Hotel waar de receptionist een beetje Engels spreekt, weet waar het is en een tuktuk voor ons regelt die het wel weet dus na 2 uur toch geraakt waar we wilden. 

Morgen verkassen we. Hopelijk naar een beter hotel want waar we nu zitten is eigenlijk niet veel soeps.  Morgen rustdag. We gaan NIETS doen, hoewel er is een Spa aan het hotel ….

Overmorgen rijden we terug naar Yangoon en als we op tijd zijn willen we graag nog eens naar de Shwedagon by Night.

En dan is het al vertrekdag 

Cruise over de Thanlwinrivier naar Hpa An

Deze ochtend staat er nog een bezoek aan een bamboe Boeddha op het programma voor we naar de jetty vertrekken voor onze cruise. Maar het is feest in Myanmar. Deze keer omdat het volle maan is. Er wordt gekookt voor iedereen en je mag aanschuiven als je wil, op is op. Het is weer een drukte van jewelste in de straten. We komen in de buurt van het Kyaikthanlanpagode, die eigenlijk niet op ons programma staat (wat we achteraf echt niet begrijpen) en Krist neemt de juiste beslissing. Willen we naar binnen dan kan dat rap. We nemen de lift naar boven. Krist slaagt erin om ons langs de lange rij wachtenden te laten passeren en ons sneller boven te krijgen. Niet echt netjes maar we doen het toch maar. Eens boven zijn we weer waar we moeten zijn. 1000den gelovigen, een drukte van jewelste een sfeertje om je duimen en vingeren vanaf te likken en ook nog eens een mooi pagode. Dus we zijn dankbaar dat we de juiste gids getroffen hebben. Ik ben blij dat we boven zijn geweest maar ook blij dat we heelhuids beneden zijn want door grondverschuivingen moet de heuvel waar de pagode op gebouwd is onderstut worden, net aan de kant van de liften. Sinds ik weet dat een IT-egineer afstudeert zonder een pc gezien heeft heb ik niet echt veel vertrouwen in welk soort ander engineer dat hier de heuvel zou onderstut hebben.

We verteken richting Jetty voor onze cruise. Cruise …. Wat gaat dat worden? Wel, het is een soort grote kajak, met een afdak, en een rij autostoelen. Dat wordt ons cruiseschip voor vandaag. We vinden het allemaal goed want we zitten in de schaduw en zo’n autostoel zit beter als een plastieken of houten stoel. 

We varen de rivier op. Jammer dat hij zo vervuilt is verder wordt dat wel beter. Na een uurtje meren we aan in U Na Auk, een onooglijk klein dorpje aan het water. Er staat een Tuk Tuk ofte een brommer met soort sidecar op ons te wachten om ons naar de de tempel te brengen. Deze tempel is geschonken aan het dorp door Mr.NA Auk, een slimme handelaar die gekend is in heel Myanmar door de goede dingen die hij voor de mensen van Myanmar gedaan heeft. En in dit godvergeten gat, waar niemand op ons zit te wachten waar geen souvenirwinkeltje te bespeuren valt bevinden we ons plots in de volgende parel van Myanmar. Zulke mooie dingen die hier staan dat kan je niet geloven. Je kan niet begrijpen dat dit hier zomaar kan staan. Jammer is dat er geen geld is om het te onderhouden, de dorpelingen doen hun best en het is er best proper en al maar de tand des tijds is onverbiddelijk. 

De TukTuksidecar brengt ons terug naar ons cruiseschip waar Krist onze lunch serveert. Hij tovert een laag tafeltje tevoorschijn en zet er een heuse maaltijd op met alles er op en eraan. Smullen maar. Zelf een heerlijk fles Bordeaux uit 2013, ijsgekoeld en geschonken in koffiemokken. Moet kunnen en wij vinden het heerlijk. 

Het tochtje is mooi en ergens in de late namiddag komen we aan in Hpa An.

We checken in en gaan dan weer direct verder om te gaan kijken naar de vleermuizen die uitvliegen bij valavond. Wat een hoop vleermuizen waren dat. Het is leuk om in Hpa An rond de rijden. Het is volle maanfeest maar ook de feestdag van de provincie dus dubbel op. Overal branden kaarsen en we horen constant vuurwerk dat echoot tegen de bergen. Wat een sfeer hier.

Mawlamyine

Vandaag is een reis- of overgangsdag. Bestemming Mawlamyine, de 3de grootste stad van Myanmar. 

Maar we beginnen onze dag aan de gouden rots. Ik wordt om 5 uur wakker, van het lawaai. We slapen met de ramen open. Ik open de gordijnen, hopend op een mooie sunrise vanuit ons bedje. Maar bewolkt zoals gisterenavond En zoals meerdere keren als we naar boven gaan hopend op een schoon vuetje.

Voor ons ontbijt gaan we nog eens naar de rots. Om 6.30 staan dewe de straat op. En wat een drukte is daar aan de gang. Een stroom van mensen die naar boven gaan en een stroom die naar beneden komt. Wij voegen ons bij de stroom naar boven. Het is nog drukker dan gisteren. Als we boven komen zien we de mensen die wakker aan het worden zijn of nog slapen. En maar volk dat toestroomt. Maar het kan ook hier maar 1 keer de eerste keer zijn. Het is niet hetzelfde als gisteren. Maar de sfeer en de drukte en het lawaai … 

We leren terug naar het hotel, ontbijten en zij  klaar voor vertrek naar beneden. De gids loodst ons naar de trucks. Een beetje de que maken op het verhoogje wachten tot onze truck er is en dan inladen ; met 50 zitten we geprest als sardienen in een blik. En dan begint de afdaling. Als naar boven een avontuur was, dan is naar beneden dat zeker. Ik ben blij dat we er heelhuids geraken. Volgens Trotter gebeuren hier redelijk weinig ongevallen. 

En dan beginnen we aan onze reis-overgangsdag. Het leukste was de mon-lunch bij een familie. We rijden een straatje in en ik zeg nog voor te lachen, “ t zal hier zijn haha". Het was daar. Een huisje waar wij NIET zouden binnengaan, maar we doen het dus wel. En de mensen onthalen ons vriendelijk en de tafel staat gedekt voor ons en de gids. En we krijgen een heerlijke homecooked traditional monmaaltijd voorgeschoteld. Via de gids maken we conversatie. Echt leuk.

De rest van de dag is een beetje tijdvulling. We gaan langs een meditatieklooster. Je hebt teachingmonastries en meditationmonastries. Meditatie is 1 van de 3 dingen die je moet doen om het nirvana te bereiken. Interessant. 

We bezoeken Yandarborn Myint Monastery. Een prachtig nonnenklooster. En we gaan  langs bij de 1ste kerk in Myanmar. Het Monmuseum blijkt vandaag gesloten. 

We checken in in ons  hotel en rusten een beetje. Leuk hotel maar te ver van alles. We gaan achter de hoek eten. Ze hebben daar geen bier, maar kunnen het wel gaan halen in t winkeltje dat kost on 2000 Kyat voor een pint + 1000 Kyat voor de service van het halen. We laten 2 punten halen voor 5000 Kyat ofte 8€.

Het eten is vandaag iets minder, maar het winkeltje van het restaurant verkoopt waanzinnige souvenirs om mee naar huis te brengen. 

de gouden rots

Vandaag beginnen we aan het stukje alternatief programma. Oorspronkelijk gingen we nu effe naar het strand onderweg naar Mrauk U, maar door de situatie met de Rohingha (waar we hier wel een duidelijke mening over te horen  krijgen) is het daar nu te onveilig en niet toegankelijk voor toeristen. Dus vandaag rijden we naar het Oosten ipv van naar het westen te vliegen. Onze vlucht heeft een uur vertraging. Het zei zo. 

In Yangon worden we opgepikt door Krist en Jij, onze gids en chauffeurke van vorige keer. Is wel zo leuk.  En we vertrekken naar de gouden rots. Onderweg in een baancafé met zijn allen wat eten, ons valieske maken voor de rots op de parking want onze grote kunnen niet mee op de truck naar boven. Wat moet ik daarvan denken? We komen aan in wat ze hier base camp noemen en via een verhoog, laden we onszelf in in de bak van een truck. 

Er zijn bankjes voor kleine poepjes, met 6 op een rij. Effe wachten en dan zijn we weg. De truck is de enige manier om bij de rots te geraken, of 5 uur te voet de berg op. Die chauffeurs kennen hun weg natuurlijk maar hoe crazy is dit. We zitten echt precies in een 8-baan met het gegil en geroep van de mensen erbij. We geraken veilig boven. Checken in in het Mountain Top Hotel, het enige hotel voor Europeanen op de berg.

En dan wandelen we nog 5 minuutjes naar de rots. Het is hier een waanzinnig sfeertje, uiteraard een drukte van jewelste. Nog drukker dan anders want het is net superverlengd weekend in Myanmar. Dus allemaal naar de rots. Er zijn eelder families die hier buiten aan de rots overnachten. Je kan alles krijgen, matjes, dekens, …. Je kan ook in guesthouses of hotelletjes terecht, maar sommigen verkiezen gewoon om buiten te slapen. 

En de rots zelf …..Wat kan ik zeggen; seeing is believing. We snappen het niet goed hoe die gigantische rots balanceert op de berg. Maar toch is het zo. Het is ook een mooi geheel, met de zonsondergang achter de bewolking en weer alle devotie voor Boeddha. We vinden het uiteraard weer super, maar dat zijn jullie vast beu te lezen. Wel, wij  niet om het te beleven. 

Ballonfestival

Zonder woorden

Inle - Samkar - Shwe Nyaung

Vandaag zijn we een hele dag met de boot weg. Je kan hier dan ook weinig anders doen. We hebben een lange trip voor de boeg. 3 uur varen naar Samkar. En dan 3 uur terug. T kan beter de moeite zijn. Want als we met Sunstar naar Gent gaan is het 7 uur en dat vind ik de max …. En daar kan ik al eens een koffietje drinken, heb ik een goede stoel en kan ik gezellig kletsen met de kapitein. Hier is het 3 uur het helse kloppende geluid van de 1pitter diesel motor. Hard schreeuwen om te communiceren. 

Maar het leven op het water is boeiend en afwisselend, pas na ongeveer 2,5 uur hebben we het gehad. Iets later worden we dan beloond. Aan de rand van het water pagodes, lang links langs rechts en in het midden van het water (voorheen was er geen water hier maar dankzij een Chinese dam …) maar het is weer idyllisch. Voor ons en 20 andere toeristen want de meesten maken deze trip niet. Ik zet er wat foto’s bijf. We struien weer rond en ontdekken mooi mooier en mooist. Sommige stoepa’s zijn gerestaureerd, sommige niet. Het is de mix die de charme maakt.

Hier krijgt onze mythische vogel ook een gezicht. Voor het eerst zien we hem op de hoeken van sommige pagodes.  Wij dachten dat het de vogel op de paal aan elke tempel was maar nee hoor das maar een gouden bescherm- kip of eend. Al goed dat we die kip niet op de nightmarket gekocht hebben gisteren. 

We leren hoe ze hier jungle sake maken, en we proeven hem ook natuurlijk 

 We lunchen aan de kant van het water

 en wandelen verder door het dorp naar de volgende pagode. Allemaal even prachtig. 

De weg terug, passeren we een pottenmakerij, en meren we nog ergens aan in de middle of nowhere, volgen we een weg langs de velden en een dorp …. In de middle of nowhere om weer een pareltje te krijgen. 

Wat wel opvallend is; de dorpjes die we tegenkomen zijn ok, sommige huisjes zijn van steen, anderen van hout of bamboe. Maar allemaal wel ok. Armoedig voor onze normen maar ik zou niet zeggen dat de mensen in armoede leven. Maar dan kom je in zo’n onnozel dorp tussen kleine armoedige huisjes staat er dan een kast van een gebouw te blinkrn in steen en blinkend en al …. En dat is dan het klooster. Het mooiste grootste gebouw is altijd het klooster of de tempel.

En nu verder huiswaarts want we hebben nog wel even te gaan.

 Onderweg de regenjasjes aan en de paraplu’s open. Als we aankomen, barst de bui pas goed los. Met de fiets even naar het hotel maar doornat. We nemen een warme douche en het blijft maar regenen. 

Verdorie en ik heb een afspraak om 7 uur bij Jasmine spa. Hoe moet ik dat klaarspelen. Maar Boeddha is mij goed gezind, net op tijd stop de bui en springen we op onze fiets. 

Ik laat met verwennen of toch niet? En Stefan gaat een pint drinken achter den hoek. 

We dineren vanavond terug in The Ancestor want dat was daar super goed en ondertussen kennen we heel dat gat hier en hebben we niet echt iets beters gevonden. En wat is het toeval dat leuke Duitse koppel dat we in Kalaw gezien hadden dineren daar ook. Echt toffe mensen, dus wordt het te laat. Maar niet erg want we mogen we uitslapen.

Wat de dus ook gedaan hebben, eindelijk een luie ochtend, geen wekker. YIHAAAAAA. Om 7.30 zijn we wakker maar we draaien ons nog een lekker rond en halen gemakkelijk 9.30. MMMMM dat hadden we echt nodig. Ontbijt, valiezen maken en met de fiets het stadje in. Het is hier ook donation festival en vandaag gaan ze de cadeautjes afgeven in de kloosters. En we zijn de hoek nog niet om of we komen al een groot klooster tegen die veel gekregen hebben. De Leerlingmonniken sleuren alles gretig de trap op. 

We bezoeken nog de belangrijkste tempel van het stadje, eten iets en gaan dan een dutje doen.

 Vanavond gaan we naar het Ballonfestival in Taunggyi

Een dag op het Inle meer en de Ruines van Indein

Heerlijk geslapen in de Honeymoonsuite natuurlijk. Om 8.30 staat Paulie ons op te wachten aan de receptie en nemen we de fietsen naar de Jetty. Daar ligt een gemotoriseerde prauw te wachten op ons. Comfortabele stoelen met dikke kussens; dus kunnen we onze opblaaskussentjes in de rugzak laten (wij komen altijd voorbereid hé). 

Varen op het meer is leuk, het ligt op 900 m hoogte omgeven door bergen. Het is 20 m lang

en 10 m breed. Je ziet vissers, bootjes met schoolkinderen of met groenten of met een brommertjes allez vanalles. Gezellig op en aan varen maar niet te druk. Wij varen ineens richting ruïnes van Indein. Dat is nog een stukje soort stroomopwaarts op een bruine rivier met kleine stroomversnellingetjes. En we kijken onze ogen uit naar het leven dat zich afspeelt aan de kant van het water, vrouwen die de was doen, mensen die baden in het bruine water.  Als we aankomen aan de ruïnes zijn de verkopers nog bezig om hun winkeltjes op te zetten in de 600 m lange overdekte doorgang naar de Shwe Inn Tainnpagode. Goed plan om dit eerst te doen, op die manier zijn we de grote stroom van toeristen voor en de warmste hitte van de dag.

Maar het is de weg naar de pagode die indrukwekkend is en niet door de lange doorgang maar ernaast. Daar is het klein-Angkor Wat. Ruïnes van 17de eeuwse pagodes, sommigen overwoekerd en vervallen anderen al wat gerestaureerd. We vinden het super. 

Paulie legt ons ook het verschil uit tussen een Shan-pagode en Birmaanse-pagode. Shan heeft een smaller parapluutje, geen 3 plinten vanonder, en de lotusbloemen zijn smaller. Dat weten we dan ook weeral …. Of toch voor eventjes 

Bovengekomen bezoeken we de Pagode. Die mooi is door de mix van oud, gerestaureerd, goud geschilderd, rood, of niet. We vinden het allemaal goed. Het is van t zelfde evenveel maar toch weer net dat anders en zo blijven we verwonderd en geboeid 

Als we terug naar beneden gaan langs de doorgang besef ik pas hoe lang we naar boven zijn moeten gaan. En zien we de stroom van toeristen naar boven komen. 

We varen terug richting meer en kiezen om de Paung Daw Upagode met 5 images van Boeddha te bezoeken. We zien de koninklijke prauw waar de beelden ieder jaar het meer mee rond gevaren worden. Of toch 4 van de 5 want in 1965 is er een accidentje gebeurt met de prauw en zijn de 5 beeldjes in het water gesukkeld en dan zijn ze als ne zot daar naar beginnen duiken en ze vonden er maar 4. En toen ze in de pagode aankwamen stond het 5de beeldje, onder het wier weliswaar, daar gewoon op zijn plaats. NIEMAND die weet hoe dat komt. In ieder geval die mag niet meer mee op het water. Wij zijn benieuwd naar de 5 beelden van de 5 Boeddha’s maar als we binnenkomen zien we wat lijkt op 5 gouden champignons, waarvan één met een top erop. De beeldjes zijn over de jaren heen zo volgeplakt met goudblaadjes dat je er geen beelden meer van kan maken. We weten niet goed wat we ervan moeten denken. 

Tijd voor lunch. T zal waarschijnlijk wel ergens anders zijn dan in de restaurants, groot, groter, grootst, die we overal langs het water zien. En inderdaad we gaan een beetje achterin en we meren aan bij een typisch Intha huis waar we een heerlijke traditionele Intha lunch geserveerd krijgen. Smullen. 

Na de lunch gaan we nog kijken hoe ze nu precies die prauwen van teak hout maken en bezoeken we het Nga Phe Chaung- klooster opgetrokken op het water op 650 teakhouten palen. Het is weer een pareltje, met prachtige kunstwerken 

We varen door een vissersdorp op palen, langs de drijvende tuinen waar ze tomaten, komkommer en nog iets verbouwen. En langs een dorp, ook op palen uiteraard, waar dan weer de mensen wonen die de drijvende tuinen cultiveren. Veel bedrijvigheid op het water van het Inle meer. 

En dan varen we terug naar huis. We zijn WEER tevreden. 

We fietsen naar ons hotel, onderweg drinken we er nog  eentje. En dan even rusten om dan weer de straat op te gaan. We brengen onze was weg, en vinden een heerlijk restaurantje “The Ancestor”. HEERLIJK gegeten en weer zulke vriendelijke mensen. Ik had tegen de ober gezegd “compliments to the chef” en het madammeke kwam naar boven en helemaal uitleggen hoe ze mijn chicken in bananenblad met kokos had klaargemaakt. Zo fier. Als we doorgingen nam ze het sleuteltje van mijn fiets uit mijn handen en zette mijn fiets voor mij op straat. Allez. 

Wij passeren de avondmarkt en gaan op zoek naar een mythical bird. Dat zal ons beeldje worden van Myanmar. Het is een heel verhaal, maar het komt er op neer dat een vorige gids,Zarni,  over die vogel vertelde maar dat wij niet verstonden over welke vogel het nu ging. Wij verstonden dat woord mythical niet. We hebben het aan de volgende gids, Ki, gevraagd maart die wist het ook niet. En nu ineens heeft Paulie het over diezelfde vogel. En wij direct “ja, welke vogel is dat, zeg het nog eens” en nog steeds verstaan we het niet. Je moet het straks opschrijven voor ons … en plots hoor ik het …. MYTHICAL.