Balloons over Bagan

Wat had je nu gedacht. Dit kon toch alleen maar het einde zijn. En dat was het ook. Wat een mooi cadeau hebben we onszelf gegeven.

We worden om 5 uur, in het holst van de nacht opgepikt aan ons hotel door het rode busje van Balloons over Bagan. Samen met een paar andere toeristen rijden we, in het pikdonker, naar plaats van vertrek. We zien de mand en de rode  ballon liggen, de mand wordt vastgehaakt aan het busje. 

We worden naar klapstoeltjes geleid in een afgebakende area waar we moeten blijven wachten. We krijgen koffie en thee en een koekje. Je ogen wennen aan het donker en dan zie je dat in het veld nog meerde rode ballons liggen ik denk een stuk of 8. En dan verder ook nog gele en groene en felgekleurde. Veel

We krijgen onze safety instructies en dan is het zover, de ballon wordt opgeblazen en de mand komt recht. De Gasbranders verhitten de lucht en dan is het aan ons. Boarden. Even op ons poep zitten in de safety houding. En dan mogen we rechtstaan en BOEM, we zijn een paar metertjes van de grond en gaan meer en meer de lucht in. Het geluid van de gasbranders die af en toe gaan ken ik alleen van in een luchtballon zijn. Maar het is zo mooi en magisch dat ik traantjes in mijn ogen krijg. Ik ben zo gelukkig dat ik dit mag meemaken. Stefan ervaart exact hetzelfde, 2 blèters in den ballon. We hebben een Taj-gevoel voor de 2de keer in ons leven. Dat gevoel gun ik iedereen, en ik ben blij dat ik dat met mijn man kan delen. 

En het stopt niet, we drijven  in de lucht samen met al die andere luchtballonnen, sommigen hoog ander wat lager. We overschouwen het prachtige Bagan vanuit de lucht terwijl de zon opkomt. Het is muisstil in de ballon, iedereen geniet en ervaart het unieke hiervan. 

Na een uurtje landen we op een veldje. Safe landing. De crew heeft weer een area voor ons afgebakend met de stoeltjes, waar we champagne krijgen en een croissanke en vers fruit en ons diploma. Wat een manier om je huwelijksverjaardag te vieren. Dankuwel. 

Het rode busje brengt ons terug naar het hotel waar we gaan ontbijten. Daarna huren we een elektrisch brommertje om op eigen houtje Bagan te verkennen. Voor Stefan wel even wennen om op zo’n onnozel scooterke te manoeuvreren als je een BMW1200 gewoon bent. Maar het lukt wel. 

We bezoeken nog wat tempels die zeker de moeite waard zijn, lunchen in Moon restaurant aan oud Bagan maar dan komt toch de vermoeidheid en de verzadiging. Waar we gisteren dachten dat we hier een dag te weinig zouden zijn is er dan toch plots dat moment. We rijden naar het hotel en doen een powernapke. En dan gaan we toch maar weer rondtoeren. En we ontdekken toch steeds andere mooie dingen, maar het is ook goed geweest. En dan is het donker voor we het weten en daar ben ik echt geen held in. We rijden dan ook nog wat verloren en dan vind ik het niet echt leuk meer. Langs de andere kant maken we zo ook een veel grotere toer dan nodig is en passeren we de tempels en pagodes die er weer anders uitzien als ze verlicht zijn. Het houdt hier gewoon niet op. 

We geraken uiteraard veilig terug en gaan aperitieven in het cafétje met het tuintje waar de naam me nu niet te binnen springt om daarna te dineren in Weatherspoon. We eten eens westers vanavond, nen hamburger en clubsandwich. 

Wat was dit weer een top dag.