Halong Bay

Nu hebben we ons hoogtepunt echt gehad beter kan echt niet. Halong Bay is echt onbeschrijflijk prachtig. Daar zijn geen woorden voor. We hebben wel 1000 foto's getrokken maar ik denk niet dat er 1 bij is dit dit natuurwonder eer zal aan doen.
De 1ste dag verliep eem beetje hectisch. Op de kade was het een drukte van jewelste, een komen en gaan van jonks en toeristen. Eens we op spectaculaire wijze aan boord geraakt waren werd ons een heerlijke lunch voorgeschoteld, smullen maar. Dat hebben we de volgende dagen aan boord ook gedaan, onze chef was top nog niet zo lekker gesmuld als aan boord. Samen met 100den anderden varen we de baai in en aanschouwen dit natuurwonder. We bezoeken in rij grotten en gaan en masse zwemmen op een eiland. Tegen zonsondergang meren we ergens aan tussen een hele hoop andere jonks. Gezellig maar druk. Je kunt zo iets niet alleen doen dit is big business.
We hebben hier wat meer geld gespendeerd en dat merk je ook aan de mensen die op onze boot zitten 2 oudere koppels (Spaans en Duits) het was net de wereldbeker. En een Amerikaan met Thaise vriendin. Carter bleek een zeer boeiend man te zijn. Director van NY Museum (beetje Ross van Friends).
De volgende dag verlieten Carter en zijn vriendin reeds de boot op weg naar huis. De Duisters gingen er ook af en we waren nog maar met 6 met een crew van 9 om ons te bedienen. Dat kunnen we gewoon worden. Wij hadden gekozen om nog een dag aan boord te blijven. Dat bleek de beste keuze te zijn. We vaarden verder te baai in en waren deze keer wel alleen dit hadden we niet verwacht. Onze jonk stopte hier en daar als de kinderen wilden zwemmen en als het kon mochten ze vanop het dak van de boot in het water springen en de crew speelde met hen . Leuk voor iedereen. We maakten een kajatocht door grotten langs verborgen baaitjes naar vissersdorpen. Het tart je verbeelding.
S' avonds werden we getrakteert op de mooiste sterrenhemel die je je kunt inbeelden met Milky-Way en alles. Carter zal het verschrikkelijk vinden dat hij dat heeft moeten missen want daar kwam hij voor.
Moet nu gaan want we zitten in een café met internet en vlooien en dat vinden we iets minder.

Voila gratis internet gevonden dus snel even afwerken. Stefan en de kinderen zitten hiernaast-boven in De Highland coffee op me te wachten.
Enfin vandaag vaarden we dan op ons gemakske terug om dan met een busje terug naar het drukke Hanoi te rijden. We vullen hier nog enkele uren voor onze trein naar Hue vertrekt.
Mariska en Maurice wat leuk om van jullie een reactie te krijgen en wat sneu voor jullie. Maar ik ben zeker dat Mariska na een paar rake opmerkingen er weer mee kan lachen. Wij vonden het heel leuk om een deeltje te mogen uitmaken van jullie huwelijksreis en geef volgende keer jullie gegevens eens dan kunnen wij jullie ook eens contacteren.
Moekie, als er 1 reden is waarom ik blijf bloggen dan ben jij het wel hoor. Zekerheid hebben we: Moekie reageert en dat vinden wij hier werkelijk fantastisch. Jij bent totaly cyber moekie