Waterberg 10/10

Om 7 uur maakt Katrijn ons wakker. We hebben niet zo heel goed geslapen. Snel ontbijten want de tocht begint iets vroeger. Eerlijk ....
Ik zie het niet zo heel erg zitten. En gelijk krijg ik , de tocht is best pittig. Er is een soort pad naar boven, stijl en rotsig. Het doet me aan Nepal denken maar dan droog. Ik ben bang. De andere 3 niet natuurlijk. Mijn testosterongehalte is veel te laag voor zulke avonturen.  Maar ik moet toegeven het zicht is fenomenaal.  Boven hiken we een 2-tal uurtjes, alles onder controle.  Maar dan is het tijd om weer af te dalen. Best niet met het hoofd eerst Hilde. Met de hulp van Jeroen lukt het me. Dalen is moelijker en erger voor de benen. Maar niet alleen voor mij blijkbaar.  Oververhit komen we aan het kamp aan. Stefan installeert mijn hangmat. Zalig. Iedereen is moe. Het is ook ontzettend warm. Ik doe blijkbaar een dutje. Ik dacht van niet maar de 3 anderen zijn overtuigd van wel.
In de late namiddag gaan we op rhinotrekking en met succes. 3 kolossen en een baby. Maar zeer bizar. We mogen uitstappen. Ik snap er niks van maar doe toch mee en daar staan we dan in de bush op 5 meter afstand van 2 kolossen. Klopt langs geen kanten. De Rhino 's zelf maken er niks van, het gras is interessanter dan wij. Zij wandelen rustig verder. Best spectaculair. Blijkbaar gaat er iedere ochtend iemand te voet het park in en die vertrekt dan vanwaar ze gisteren de rhinos het laatst gezien hebben. Hij volgt de sporen en volgt ze de rest van de dag. Zo heb je altijd prijs.
Straks gaan we dineren en op tijd in bed want morgen vroeg op