Flaine - Le Grand Massif - 2/2 tot 11/2

Ze willen met ons gaan skiën. We begrijpen hem niet helemaal maar ok ik ga op zoek naar een haalbare en betaalbare formule. T wordt ofwel 3 dagen in luxe skiën, met de vlieger en hotelleke in het gezellige Oostenrijk. Of 6 dagen basic, zelf 900 km rijden en appartement in het kille Franse Flaine. De prijs is hetzelfde. De meerderheid haalt het, er wordt wel even geluisterd naar de wijsheid van de minderheidsstem maar tevergeefs. Ik aanvaard de beslissing en denk nog, cava .... IK moet niet rijden want Wolf heeft nu zijn rijbewijs, en de residentie heeft een zwembadje en jacuzzi in de sneeuw dus dat vind ik ook wel leuk. T wordt niet  de andere residentie met de wellness met alles erop en eraan want de kinderen willen in t centrum. Daar kan ik ook wel begrip voor opbrengen. Zie zo ik leg het vast en we betalen de rekening.
The Wheels worden nog een op te lossen probleem; Stefan met zijn jobswitches 4 maanden voor zijn pensioen. Enfin Tec lost het op en ipv van met het tijdelijke C4erke, hebben we voor een week een dikke BMW3 onder ons kont. Easy riding

Zaterdag 2/2 : 5 uur wekker, douche, ontbijtje, kids wekken en om 6.11 zijn we weg. Stefan aan het stuur en 2 slapende 20ers op de achterbank. T is donker, t regent, regen en smeltende sneeuw, en ik ben niet gelukkig. Enfin om 9 uur zijn we in Luxemburg. Beetje tanken en ..... tja dat was de afspraak niet hé,  maar voor ik het weet zit ik achter het stuur en rij ik de volgende 200 km Frankrijk in. Wolf snurkend op de achterbank, Stefan  naast mij .... ook snurkend.  Nu zo'n BMW3, automatisch en cruise control.... dat kan ik wel. T is ook licht en het stopt ook met regenen.
Als Wolf uitgeslapen is rijdt hij het laatste stuk tot juist voor Flaine. Ik ben wel trots hij is echt een goede chauffeur.... en vanachter in de auto ziet alles er minder beangstigend uit.
De klim naar boven is voor Stefan. Zo far zo good, we zijn  goed gevorderd en binnen een half uurtje zijn we op bestemming, volgens Gps. Maar het heeft gesneeuwd en het sneeuwt en voor Carroz, op 17 km van Flaine, staat alles stil. In het dorp is het chaos, auto's zonder sneeuwkettingen, geraken over bepaalde stukken niet, overal mensen die beginnen sneeuwkettingen op te leggen anderen die vast rijden .... chaos. We doen een uur over 1 km ..... zien auto's naar beneden komen met en zonder sneeuwkettingen..... wat doen we .... we zien ergens een grote plek , stoppen en besluiten de kettingen erop te leggen. BMW3 mag dan super zijn op de autostrade, maar in de sneeuw de berg op met achtertractie ....
Storm en Stefan werken uitmuntend samen, Stefan de doener steekt direct de handen uit de mouwen, haalt de kettingen uiteen en probeert. Storm de denker pakt het plannetje, bestudeerd het en geeft zijn vader de juiste richtlijnen.  Hij begrijpt de handleiding van de sneeuwkettingen en die van zijn vader.  Wolf, de driver houd zich een beetje afzijdig. Ieder zijn talent. En ik .... Ik geniet hiervan. Mijn mannen die samenwerken, in de kou en toch best niet simpel want het lukt niet allemaal zo goed. Ze zijn een half uur bezig geweest,  maar zonder woorden of roepen, ik heb ze nog nooit zo mooi zien samenwerken.  En met resultaat. De kettingen liggen erop en we kunnen veilig naar boven. Onderweg komen we nog chaos en auto's zonder sneeuwkettingen, en dan op den berg knoeien.... wat zij  we slim geweest.
Wij komen net voor donker aan checken in, Wolf parkeert den auto in de ondergrondse. De boys gaan hun skimateriaal halen en wij moeten niet meer mee. Stefan en Storm gaan naar de winkel en later op de avond haalt Wolf de pizza's. Alles gaat vanzelf. Geen discussie,  gewoon ieder doet mee.
Vandaag, zondag 3 februari is het slecht weer. Dus no stress. We slapen tot we wakker worden, kan eens goed doen. En we hebben een rustige ochtend, iedereen staat op.
Uiteindelijk is het Wolf  die ons aanmaant om te vertrekken. Ik ski niet mee vandaag. Ik zet ze af, zo weet ik hoe het zit voor morgen. Ze vertrekken, wat zien ze er goed uit!
Ik ga op verkenning in Flaine, da’s rap gebeurd.  Belangrijkste is dat ik de prijslijst van OdesCimes heb; De wellness voor vrijdag want dan voorspellen ze  weer slecht weer.
Op een uurtje ben ik rond, ik keer huiswaarts, ruim wat op en bel dan 1,5 met Botswana over Whatsapp, zalig want er is tijd voor. Er moeten veel feiten uitgewisseld worden. Als we aan de betere onderwerpen willen beginnen zie ik mijn mannen thuiskomen …. Mmmmmm, ….. Kaapstad zal nodig zijn 😉
Ze hebben 3 uur geskied en komen moe maar voldaan binnen. Wolf nam blijkbaar de leiding en Storm wachtte op Stefan, die met zijn voeten omhoog in de diepsneeuw gesukkeld is. Ze hebben het plezier gehad, en ik ook. We eten de overschot van de pizza en dan sukkelen Stefan en Storm in hun bedje. T is een mooie dag geweest  voor iedereen.