de gouden rots

Vandaag beginnen we aan het stukje alternatief programma. Oorspronkelijk gingen we nu effe naar het strand onderweg naar Mrauk U, maar door de situatie met de Rohingha (waar we hier wel een duidelijke mening over te horen  krijgen) is het daar nu te onveilig en niet toegankelijk voor toeristen. Dus vandaag rijden we naar het Oosten ipv van naar het westen te vliegen. Onze vlucht heeft een uur vertraging. Het zei zo. 

In Yangon worden we opgepikt door Krist en Jij, onze gids en chauffeurke van vorige keer. Is wel zo leuk.  En we vertrekken naar de gouden rots. Onderweg in een baancafé met zijn allen wat eten, ons valieske maken voor de rots op de parking want onze grote kunnen niet mee op de truck naar boven. Wat moet ik daarvan denken? We komen aan in wat ze hier base camp noemen en via een verhoog, laden we onszelf in in de bak van een truck. 

Er zijn bankjes voor kleine poepjes, met 6 op een rij. Effe wachten en dan zijn we weg. De truck is de enige manier om bij de rots te geraken, of 5 uur te voet de berg op. Die chauffeurs kennen hun weg natuurlijk maar hoe crazy is dit. We zitten echt precies in een 8-baan met het gegil en geroep van de mensen erbij. We geraken veilig boven. Checken in in het Mountain Top Hotel, het enige hotel voor Europeanen op de berg.

En dan wandelen we nog 5 minuutjes naar de rots. Het is hier een waanzinnig sfeertje, uiteraard een drukte van jewelste. Nog drukker dan anders want het is net superverlengd weekend in Myanmar. Dus allemaal naar de rots. Er zijn eelder families die hier buiten aan de rots overnachten. Je kan alles krijgen, matjes, dekens, …. Je kan ook in guesthouses of hotelletjes terecht, maar sommigen verkiezen gewoon om buiten te slapen. 

En de rots zelf …..Wat kan ik zeggen; seeing is believing. We snappen het niet goed hoe die gigantische rots balanceert op de berg. Maar toch is het zo. Het is ook een mooi geheel, met de zonsondergang achter de bewolking en weer alle devotie voor Boeddha. We vinden het uiteraard weer super, maar dat zijn jullie vast beu te lezen. Wel, wij  niet om het te beleven.