Wandeling in Kalaw - Treinen naar Nyaungshwe

En hopsa, vandaag bij het ontbijt ontmoeten we mensen van Hemiksem. We geraken een beetje aan de praat; zij maken de reis met Sawadee en dus een groep Hollanders. Wij vertellen dat we het onder ons tweetjes doen met eigen autootje enz…. Als we moeten doorgaan is het beneden een drukte van jewelste van de Hollanders die op hun busje wachten. Wij slalommen er tussendoor achter onze gids, chauffeurke doet de deur open en we waaien naar onze vrienden uit Hemiksem vanuit onze witte limousine. Een beetje decadent maar WIJ konden er wel om lachen. 

We beginnen vandaag met een wandelingetje in Kalaw. Leuk, het is hier echt heel mooi. We wandelen door een klooster. We gaan langs in een lager schooltje waar een lawaai van jewelste heerst. En toch is dat leren. 2 juffen voor 4 klasjes. Leuk om zien. We wandelen binnen op het erf van een boerenfamilie waar de buffels onder het huis staan. Mooie dieren. De grootmoeder is fier dat ze met haar kleinkinderen kan stoefen. Een vrouwtje brengt een buffel naar het veld. Vrouwen zijn bezig met gember te oogsten. Een vrouw is rieten manden aan het herstellen. Gewoon. No stress. Een oude man spreekt de gids aan gewoon omdat Stefan zo groot is en waar hij dan vandaan komt. Alles gaat hier zijn gangetje. Het is een landbouwgemeenschap die eigenlijk geregeld wordt door de kloosteroverste. Er is wel een chef van het dorp maar als puntje bij paaltje komt is het de hoogste monnik die het voor het zeggen heeft en de gemeenschap luistert. Een beetje zoals bij ons vroeger, de priester in het dorp ook veel te zeggen had, a la pastoor Muntte van de heren van ZIchem.

Na de wandeling worden we afgezet aan een restaurantje terwijl de gids en t chauffeurke de treinticketen gaan halen. Als hij terugkomt is hij duidelijk in de stress; we moeten snel snel eten want de trein vertrekt al om 11.40. Wij krijgen net ons eten en als we effe rekenen snappen we dat we het niet gaan halen. Paulie is opgelucht als we zeggen dat we het eten wel willen meenemen en op de trien eten. Snel inpakken en wegwezen. Als we op het station aankomen komt de trein er ook net aan, instappen, plaatsjes zoeken in upperklas want we reizen 1ste klas.

Dat was ne nipte. We zijn blij dat we het gehaald hebben want het is de moeite, je moet dat meegemaakt hebben. We stoppen aan kleine stationnetjes en ook aan een groter commercieel station waar alle goederen van het veld verzameld en verdeeld worden. Het is daar een drukte van jewelste.

Na 3 uur treinen, door prachtige landschappen is het  goed geweest. Ik voel met de 2 Duitsers van gisteren. Ik heb de houten bankjes gezien. 

't Chauffeurke staat ons op te wachten en we rijden richting ons hottelleke. Onderweg stoppen we bij Shwe Yan Pyay klooster met de ovale vensters. Zo mooi weeral, we wandelen er binnen terwijl er novicen les krijgen bij hun Boeddhabeeld. Ze prevelen allemaal hun lessen op uit het boek van het leven van Boeddha. De leraar monnik is streng.  Zo mooi daar er staan daar zo’ n mooie dingen, kasten en beelden. Zo waardevol en dat staat daar gewoon. Er is ook een pagode waar we binnen wandelen, met weer zoveel 1000den Boeddhabeeldjes in nissen. Ik hoor je zeggen ja dat kennen we ondertussen al maar nee hoor, het is weer anders. Deze keer is het een tempel uit de 18de eeuw met veel glaswerk en de Boeddhabeeldjes in de nissen hebben allemaal een vodje (kleedje)  rond omdat het wintertijd wordt. Lief niet?

Ons hotel is Blue Vanda ligt aan de rand van het dorp Nyaungshwe waar we logeren. En Pattat, ik weet niet waarom maar we krijgen een upgrade. Hopla de Honeymoonsuite is de onze voor 4 dagen. 

We rusten wat en springen dan op 2 fietsjes van het hotel om het dorp te verkennen. Wel wat anders dan mijn nieuwe elektrische fiets maar it does the job. We eten weer heel lekker in een Indisch restaurant deze keer. En rijden weer verloren in het naar huis rijden. We vragen de weg aan het meisje met de brommer. Zij belt het hotel om directie te vragen en zegt dan “You follow me”. Het meisje met de brommer rijdt ons voor tot aan het hotel (amper 3 straten verder maar ja) waar de receptionist en de nachtwaker al op straat staan te waaien. Toch allemaal leuk he.

ik heb hier precies goed internet dus ik ga proberen nog wat foto's bij de vorige berichten te zetten en op vraag van velen zeker ene van Stefan in Longy