Hpa An

Vandaag een beetje ik weet niet goed wat ik ervan moet denken dag.

We maken een kanotochtje door de rijstvelden. Heel mooi dat zeker wel maar ….. wij kunnen dat niet meer op ons poep met de benen vooruit een uur rechtzitten. Dus we manoeuvreren ons in allerlei bochten om toch maar een houding te vinden die een beetje lukt. Stijve oude harken zijn we ja. 

Ook grensje verlegd; aan de kanotoestand wil ik toch nog even naar toilet. We zijn in een eet en drinkgelegenheidje op palen op het water en het toilet was het principe van een voeten wc maar dan zonder voeten. Gewoon een gat in een van de houten vloerplanken over gaan staan bukken en recht in het water. Hoe dieper je bukt hoe heerlijker het aroma van de met pis en kak doordrenkte planken. Maar als je moet moet je niet waar.

Daarna maken we een wandeling door het dorp met de dorpschef, die daarnaast ook tuktukchauffeur is, gezellige man en fier op zijn dorp en dorpsgenoten. Hij laat ons de machine zien waar ze de rijstkorrels proper maken en sorteren. Stefan is in zijn nopjes over het oude houten machien met riemen en een mechaniek die je bij ons al 100 jaar niet meer ziet. Maar hij is gefascineerd.  Echt leuk. We krijgen een heerlijke homecooked lunch aangeboden bij zijn broer in de tuin. 

De rest van de middag bezoeken we de  Grot van Saddan en de grot van Kaw Gone. Die laatste vinden we de mooiste. De grot bereik je via een smalle doorgang langs de wand bekleed met tabletten van aardewerk die de grillige vorm van de rotswand volgen. Hier en daar nog in kleur, rood of goud. Mooi oud 7de eeuw. Maar, en daar zijn ze hier in Myanmar meester in, ook overal  heel kitscherige nieuwere Boeddhabeelden. En zo gaat dat hier en ik begrijp het wel. Het is een tempel en het is hun Boeddha en zo zien zij dat graag. Maar het is ook wel een beetje jammer vind ik.

We laten ons in de late namiddag afzetten in het stadje Hpa An. Stefan laat zijn haar knippen bij Gentelman Hair Dressing Saloon voor 1,20 €. Knap hoor. 

We drinken een Myanmar-biertje van te vat in The Lucky One, wandelen wat rond. 

Maar er valt hier niets te beleven. Het is een vuile vieze stad vinden we. We eten nog een fried noodle en rice en beginnen aan ons avontuur om terug naar het hotel te geraken. Het is een nieuw hotel en niet iedereen weet het te vinden. De eerste TUKTUK rijdt een uur met ons rond zonder het te vinden. Zet ons ergens af aan het meer. Niet echt leuk. T is donker en niemand verstaat Engels. We wandelen naar een Hotel waar de receptionist een beetje Engels spreekt, weet waar het is en een tuktuk voor ons regelt die het wel weet dus na 2 uur toch geraakt waar we wilden. 

Morgen verkassen we. Hopelijk naar een beter hotel want waar we nu zitten is eigenlijk niet veel soeps.  Morgen rustdag. We gaan NIETS doen, hoewel er is een Spa aan het hotel ….

Overmorgen rijden we terug naar Yangoon en als we op tijd zijn willen we graag nog eens naar de Shwedagon by Night.

En dan is het al vertrekdag 