Vandaag de grote dag voor D-day.
We staan op als We wakker worden ontbijten en gaan even langs de lokale markt achter de hoek. Waarschijnlijk de meest authentieke die we tot nu toe gezien hebben, gewoon vuil, rommelig, volledige koeien en schapen met ingewanden, en de kop nog zichtbaar, stank, kip en vis op dezelfde “toonbank". We wandelen naar de plaza des armas, want we hebben wat tijd te doden tot onze trein vertrekt. We zetten ons op een bank en kijken wat mensen. Een plaatselijk vrouwtje, die op de grond naast de bank een oranje en rood brouwseltje verkoopt in plastieken flesjes die ze recycleerd vanop het plein, komt naast Stefan zitten. Ze eist echt haar plekje op want we moeten plaats maken. En dan begint ze wat te kletsen met ons, gewoon small talk, lekker gezellig en we moeten er niet voor betalen. Dat zijn zo van die kostbare gestolen momentjes om te koesteren. Als we doorgaan geven we haar ons leeg flesje water om te “recycleren".
We gaan ons troley/rugzak ophalen en wandelen naar het station, daar drinken we nog ne cola alvorens we op de trein stappen. We instaleren ons en we hebben de juiste plaatsen aan de juiste kant en in de juiste richting. Er zijn 3 hosteskes om ons te bedienen op de trein. We nemen ons een flesje witte wijn, we krijgen er echte glazen bij en worden bediend als 1ste klas.
De trip is mooi, echt zo mooi, langs de rivier kronkelend naar de verborgen stad. We genieten er zo van.
Eindhalte vandaag is Aguas Caliente, het bergdorp waar de enige bus vertrekt naar Machu Pichu. Dus als je de Incatrail niet te voet doet is dit de enige manier om er te geraken. De trein rijdt gewoon de hoofdstraat in, naast hotels, restaurantjes en barretjes, en …. Toeristen. BIZAR.
We staan op als We wakker worden ontbijten en gaan even langs de lokale markt achter de hoek. Waarschijnlijk de meest authentieke die we tot nu toe gezien hebben, gewoon vuil, rommelig, volledige koeien en schapen met ingewanden, en de kop nog zichtbaar, stank, kip en vis op dezelfde “toonbank". We wandelen naar de plaza des armas, want we hebben wat tijd te doden tot onze trein vertrekt. We zetten ons op een bank en kijken wat mensen. Een plaatselijk vrouwtje, die op de grond naast de bank een oranje en rood brouwseltje verkoopt in plastieken flesjes die ze recycleerd vanop het plein, komt naast Stefan zitten. Ze eist echt haar plekje op want we moeten plaats maken. En dan begint ze wat te kletsen met ons, gewoon small talk, lekker gezellig en we moeten er niet voor betalen. Dat zijn zo van die kostbare gestolen momentjes om te koesteren. Als we doorgaan geven we haar ons leeg flesje water om te “recycleren".
We gaan ons troley/rugzak ophalen en wandelen naar het station, daar drinken we nog ne cola alvorens we op de trein stappen. We instaleren ons en we hebben de juiste plaatsen aan de juiste kant en in de juiste richting. Er zijn 3 hosteskes om ons te bedienen op de trein. We nemen ons een flesje witte wijn, we krijgen er echte glazen bij en worden bediend als 1ste klas.
Eindhalte vandaag is Aguas Caliente, het bergdorp waar de enige bus vertrekt naar Machu Pichu. Dus als je de Incatrail niet te voet doet is dit de enige manier om er te geraken. De trein rijdt gewoon de hoofdstraat in, naast hotels, restaurantjes en barretjes, en …. Toeristen. BIZAR.
Ze staan ons weer op te wachten, Dennis en Mario, ze pakken onze trolley over, gaan met ons naar waar we onze busticketjes voor morgen moeten kopen en brengen ons naar het hotel. Wel zo gemakkelijk, want hoe klein Aguas Caliente dan ook mogen zijn, het is een wirwar van straatjes, omhoog omlaag, met alleen hotels, winkels en ééndagstoeristen. We zijn blij want we hebben weer een kingsize bed, een verademing na de halve twijfelaar in Ollantaytambo.
We gaan de straat op, gaan wat snoepen in de french bakery, en doen dan het enige wat je hier kunt doen buiten je bezatten, naar de winkeltjes. Maar zo’n rommel, t is niet te doen. Anyway, Stefan scoort 3 tshirts en 2 ovenwanten.
Nu gaan we eten en straks komt Dennis of Mario ons uitleg geven over morgen. Dan douchke en slapen want morgen MACHU PITCHU.
@Moekie : ik ben heel blij dat je je reis weer kunt herbeleven dankzij onze verhalen. En ik ben ontzettend benieuwd naar jouw foto’s van toen. Dus zoek ze er maar al bij dan kunnen we vergelijken als we terug zijn.
1 opmerking:
En nu ben ik heel benieuwd hoe indrukwekkend machu picchu was...
Een reactie posten