HetHet gaat hier zo snel dat als ik niet snel genoeg schrijf het volgende al gebeurt is en ik het vorige al vergeten ben. Daarom dat ik snel de treinervaring gepost heb omdat we vandaag ook naar de film gaan.
We slapen uit, ontbijten en worden bediend door ons gedienstig garconneke, chatten even met Sven op FB, altijd leuk, pakken nen tuktuk naar de bazaars om daar een wandeling te maken. We hebben pech want het is zondag en de winkels zijn niet open, eerlijk gezegd vinden we dat niet erg.
We stoppen bij het paleis der winden, vorige keer dat we hier waren was ik een beetje op mijn honger blijven zitten (auto uit, foto, auto in, klaar). Deze keer zetten we ons even aan de overkant van de straat en laten ons helemaal overweldigen door de schoonheid van het paleis. Iedereen zegt ons steed dat het alleen een voorkant is en dat binnen niets te zien is, maar vandaag gaan we toch binnen (50 cent/pp) en nu snap ik het concept. Het was voor ons absoluut de moeite.
We lopen door de bras-straat en kopen een "sunstar" die steekt ons hier al een paar dagen de ogen uit.
Na 3 uur wandelen vinden we een leuk eettentje waar we ons voor een kleine 5 euro volledig laten gaan.
Terug naar huis, even verfrissen want Has pikt ons om 3 uur voor de cinema, we weten niet goed wat we moeten verwachten; de man die voor onze tickets gezorgd had zei ons dat het "a documentary" was en dat wechetcwel zouden kunnen volgen. We staan er alvast voor open.
Op tijd, zoals we van hem gewoon zijn, brengt Has ons naar de bioscoop; Has vertelt ons dat de film 3 uur duurt (oei) maar na 1,5 is het pauze en als we het niet verstaan mogen we bij de pauze naar buiten komen en wacht hij op ons en als we het verstaan blijven we zitten en wacht hij ook op ons, onze trouwe Has. De bioscop ziet eruit als een gigantische cup cake met veel volk, we passeren de security (overal hier waar wat volk bijeen komt; metro, museum, cinema, ...) en komen binnen in de lobby, zoals bij ons met barrekes waar je frisdrank en popcorn, maar ook taart en anders lekkers kunt kopen. Maar voor de rest weet ik niet hoe je het moet beschrijven, missschien als alle cupcakes van marie-jeanne te samen. We moeten weer op de foto met enkele locals, doen we ondertussen met plezier (we snappen er niets van, iedereen wil met ons en andere toeristen op de foto).
We snappen snel dat we via de "emerald"-deur (niet ruby en ook niet diamond) binnen moeten en vinden onze stoelen v38 en v39.
Zoals alles hier begint de vertoning op tijd. Het begint met een reclamefilmpje voor lichtschakelaars, boring zou je zeggen. Maar niet in India, het is een sensueel/ludiek filmpje en de zaal ..... die gaat uit zijn dak, fluiten roepen joelen aanmoedigen, wij weten even niet wat er gebeurt maar begrijpen snel dat dat de setting is.
De film begint, en iedereen blijft babbelen, beetje kijken tot de hoofdfiguur KRISS, plots in zijn bloot bovenlijf te zien is, gespierd, blokjes, TE; het dak gaat er deze keer af, roepen, fluiten , joelen, Crazy, waanzinnig, maar zo plezant. Er komt weer een glimlach op mijn gezicht die er weer lange tijd opblijft. Dit is zo'n leuke manier om naar een film te kijken.
Het verhaal : KRISS is een indo-superman, die goed doet voor de mensen en uiteraard tegen de slechterik moet opkomen, maar ook thuis woont met een intelligente vader en getrouwd is met een prachtige vrouw. Voor de rest is het veel van alles; beetje kill bill, the matrix, sissi (want ook romantisch), emo (kriss en zijn papa wenen af en toe), musical (we zingen een liedje en doen en danske), sensueel (ze gaan ver maar niet te ver), traditioneel, (het sensuele meisje doet ook een paar scenses in sarong), ....
En bij alles wat gebeurt gaat de zaal mee, roepen, tieren, verschieten, en vooral als Kriss in de actie schiet dan is het kot te klein, ik vind het fantastisch en begin mee te roepen en te joelen. Dit is pas en film beleven, kippenvel met momenten.
Als het intermezzo er aan komt twijfelen we geen seconde, deze pret willen we niet missen, we zitten met plezier de 3 uur uit. Op het einde van de film na DE grote actiescene, is er nog een intiem romatisch moment, maar daar liggen ze niet echt van wakker, ze staan op en gaan rustig voor het zingen de kerk uit.
Enfin, je begrijpt het, we hebben weer genoten.
Has brengt ons terug, we drinken een pintje, lekker eten, slapen en morgen naar Ranthanbore, een fort bekijken en dan de tijgers!
Wat hebben wij hier de tijd van ons leven, een superhuwelijksreis.
We slapen uit, ontbijten en worden bediend door ons gedienstig garconneke, chatten even met Sven op FB, altijd leuk, pakken nen tuktuk naar de bazaars om daar een wandeling te maken. We hebben pech want het is zondag en de winkels zijn niet open, eerlijk gezegd vinden we dat niet erg.
We stoppen bij het paleis der winden, vorige keer dat we hier waren was ik een beetje op mijn honger blijven zitten (auto uit, foto, auto in, klaar). Deze keer zetten we ons even aan de overkant van de straat en laten ons helemaal overweldigen door de schoonheid van het paleis. Iedereen zegt ons steed dat het alleen een voorkant is en dat binnen niets te zien is, maar vandaag gaan we toch binnen (50 cent/pp) en nu snap ik het concept. Het was voor ons absoluut de moeite.
We lopen door de bras-straat en kopen een "sunstar" die steekt ons hier al een paar dagen de ogen uit.
Na 3 uur wandelen vinden we een leuk eettentje waar we ons voor een kleine 5 euro volledig laten gaan.
Terug naar huis, even verfrissen want Has pikt ons om 3 uur voor de cinema, we weten niet goed wat we moeten verwachten; de man die voor onze tickets gezorgd had zei ons dat het "a documentary" was en dat wechetcwel zouden kunnen volgen. We staan er alvast voor open.
Op tijd, zoals we van hem gewoon zijn, brengt Has ons naar de bioscoop; Has vertelt ons dat de film 3 uur duurt (oei) maar na 1,5 is het pauze en als we het niet verstaan mogen we bij de pauze naar buiten komen en wacht hij op ons en als we het verstaan blijven we zitten en wacht hij ook op ons, onze trouwe Has. De bioscop ziet eruit als een gigantische cup cake met veel volk, we passeren de security (overal hier waar wat volk bijeen komt; metro, museum, cinema, ...) en komen binnen in de lobby, zoals bij ons met barrekes waar je frisdrank en popcorn, maar ook taart en anders lekkers kunt kopen. Maar voor de rest weet ik niet hoe je het moet beschrijven, missschien als alle cupcakes van marie-jeanne te samen. We moeten weer op de foto met enkele locals, doen we ondertussen met plezier (we snappen er niets van, iedereen wil met ons en andere toeristen op de foto).
We snappen snel dat we via de "emerald"-deur (niet ruby en ook niet diamond) binnen moeten en vinden onze stoelen v38 en v39.
Zoals alles hier begint de vertoning op tijd. Het begint met een reclamefilmpje voor lichtschakelaars, boring zou je zeggen. Maar niet in India, het is een sensueel/ludiek filmpje en de zaal ..... die gaat uit zijn dak, fluiten roepen joelen aanmoedigen, wij weten even niet wat er gebeurt maar begrijpen snel dat dat de setting is.
De film begint, en iedereen blijft babbelen, beetje kijken tot de hoofdfiguur KRISS, plots in zijn bloot bovenlijf te zien is, gespierd, blokjes, TE; het dak gaat er deze keer af, roepen, fluiten , joelen, Crazy, waanzinnig, maar zo plezant. Er komt weer een glimlach op mijn gezicht die er weer lange tijd opblijft. Dit is zo'n leuke manier om naar een film te kijken.
Het verhaal : KRISS is een indo-superman, die goed doet voor de mensen en uiteraard tegen de slechterik moet opkomen, maar ook thuis woont met een intelligente vader en getrouwd is met een prachtige vrouw. Voor de rest is het veel van alles; beetje kill bill, the matrix, sissi (want ook romantisch), emo (kriss en zijn papa wenen af en toe), musical (we zingen een liedje en doen en danske), sensueel (ze gaan ver maar niet te ver), traditioneel, (het sensuele meisje doet ook een paar scenses in sarong), ....
En bij alles wat gebeurt gaat de zaal mee, roepen, tieren, verschieten, en vooral als Kriss in de actie schiet dan is het kot te klein, ik vind het fantastisch en begin mee te roepen en te joelen. Dit is pas en film beleven, kippenvel met momenten.
Als het intermezzo er aan komt twijfelen we geen seconde, deze pret willen we niet missen, we zitten met plezier de 3 uur uit. Op het einde van de film na DE grote actiescene, is er nog een intiem romatisch moment, maar daar liggen ze niet echt van wakker, ze staan op en gaan rustig voor het zingen de kerk uit.
Enfin, je begrijpt het, we hebben weer genoten.
Has brengt ons terug, we drinken een pintje, lekker eten, slapen en morgen naar Ranthanbore, een fort bekijken en dan de tijgers!
Wat hebben wij hier de tijd van ons leven, een superhuwelijksreis.
2 opmerkingen:
Interessant allemaal... maar de vraag is: kunnen jullie nu straks zo'n bollywood-danske doen voor ons????
Sven, Wim, Storm, Wolf: maak jullie borst maar al nat ;-)
seg en al dat dakterrasgefressen, hoe gaat ge daar ooit van afkicken ??...want hier is 't ondertussen wel aan 't vriezen hé, zowel aan de grond als op het dak...dus... KOM VAN DA DAK AF! :-) mimi x
Een reactie posten