Pushkar

Vandaag trekken we verder naar Pushkar; hier kijken we vooral naar uit voor de camel fair, een soort jaarmarkt.
We komen aan rond 2 uur en na wat gegeten te hebben gaan we op ontdekking in het stadje.
Naast de camel fair is hier ook een heilig meer en Brahma tempel (zo zijn er maar weinig).Dus er valt wel wat te beleven. Drank en drugs zijn verboden en je mag hier alleen maar vegetarisch eten.
Er heerst hier een drukte van jewelste wegens de fair. We gaan eerst op zoek naar het heilige meer, waar gelovigen zich wassen en offers brengen aan hun goden. Als toerist mag je kijken, niet te dicht bij komen en geen foto's nemen. Maar voor we het weten worden we gescheiden van elkaar en zitten  we aan een gath (plaats voor de rituele wassing) met een "holy man" voor ons, een rode stip met rijst op ons voorhoofd, mantra's te herhalen, en te offeren. We spelen het spel even mee maar dit voelt niet goed, dit klopt niet. Deze hadden we niet zien aankomen. Als ze over donation beginnen wordt het duidelijk. Nu willen we best doneren maar zij gingen er zwaar over en dat is dan toch wel even naast Stefan gerekend. Hij laat zich niet doen, maar we gaan wel door met een slecht gevoel. Jammer, het zet een dumper op de pret.  We wandelen verder langs de verschillende gaths aan de oever van het heilge meer en proberen te genieten van de rituelen die voor ons plaatsvinden.
Terug de straat op, hectisch, volk, koeien, brommers, toeristen.  We volgen de stroom, het kan niet anders en komen aan de Brahma tempel.  We worden mee naar boven gezogen met de massa mensen, raar hoor. 

In de tempel zelf zien we de kans om uit de mensenstroom te ontsnappen,even te rusten, en alles te aanschouwen. En dan, zo plots als de drukte hier de kop kan opsteken zo plots kan het ook weer gedaan zijn. Raar land. We kuiereñ nog wat rond in de tempel, en wandelen dan verder op zoek naar de camel fair. En weer gebeurt het: gigantsich, langs de ene kant de sinksefoor, kraampjes, kraampjes, en dan kamelen, paarden, runderen, zover het oog kan zien, zolas in de film. We hebben er wat rondgewandeld en morgen gaan we terug. Ik zie er alvast naar uit.
India kan me verwonderen, het is facsinerend en anders dan wat we kennen.
De mensen zijn tweeërlei; enerzijds diegenen die iets (lees je geld) van je willen en diegenen die het gewoon leuk vinden om met je te praten of je te helpen zoals:
- deze ochtend een familie; vader, moeder, zoon en de grootouders, die we tegenkomen in een tempel, die ons vertellen over hun bezoek aan Europa en de Belgische chocolade en bier en waar je dan een klapke meedoet over de gewone dingen des levens (het 1ste dat haar zoon vraagt als hij van school komt is ook "wat eten we").
-een groepje jonge vrouwen offert in de tempel ik kijk en lach even naar hen en ze komen af, allemaal een handje een namaste, lief, vriendelijk niets meer niets minder
- de man die voor een soort American horse association werkt, hier op de fair om paarden medische hulp te geven en tegelijkertijd de eigenaars/handelaars te educeren. Heel de uitleg gekregen en we moesten niet doneren en zelfs niet betalen voor de foto.
- 3 professionele fotografen op de fair, gewoon een babel over de thee die we beter niet drinken, wat ze doen, wie ze zijn, en klaar
Soms korte maar heel leuke ontmoetingen.